Οταν αρχίσουν να «παίζουν» και οι… υπόλοιποι, πού θα φτάσει ο Ολυμπιακός;

Ο Πέδρο Μαρτίνς πέρασε δύσκολο καλοκαίρι. Πολύ δύσκολο. Πιεστικό. Με στρες άνευ προηγουμένου. Με λιγότερο από έναν μήνα διακοπές (σ.σ. όταν η Ενωση παικτών του ΝΒΑ παραπονιέται επειδή οι παίκτες έχουν φέτος μόλις… 72 ημέρες ξεκούρασης). Με προβλήματα από εκείνα που συχνά λυγίζουν ακόμη και κολοσσούς. Covid η μισή ομάδα, τραυματισμοί κομβικών παικτών, ατυχίες σε όλα τα επίπεδα. Με έναν πολύ σκληρό αποκλεισμό από τους ομίλους του Champions League.

Κι όμως, μετά από όλα αυτά, μετά από 12 παιχνίδια (8 στην Ευρώπη, 4 στο πρωτάθλημα) χωρίς ήττα (8 νίκες, 4 ισοπαλίες), ο Ολυμπιακός στέκεται όρθιος, ειναι πρώτης στον εξαιρετικά απαιτητικό όμιλό του στο Europa League και εάν νικήσει σήμερα τον Παναθηναϊκό, στο ντέρμπι αιωνίων του ελληνικού ποδοσφαίρου, θα ανέβει ξανά, μόνος του, στην πρώτη θέση της Super League. Εκεί όπου όλοι στο Μεγάλο Λιμάνι συμφωνούν ότι πρέπει να βρίσκεται.

Η όψη του Μαρτίνς άλλαξε στα τελευταία παιχνίδια. Η αγωνία, το άγχος, η ανησυχία που είχε στο βλέμμα του, εξαφανίστηκαν. Και τη θέση τους πήρε η αποφασιστικότητα, το πάθος και η σιγουριά. Διότι το δύσκολο κομμάτι δείχνει να περνάει όσο περνούν και τα παιχνίδια. Καθώς το σημαντικό για τον Ολυμπιακό ήταν να βρει τον ρυθμό του, να βρει τα πατήματά του, να αφήσει πίσω του όλα τα προβλήματα και να παίξει αυτό που πραγματικά μπορεί.

Τα λόγια του Μαρτίνς ήταν πολύ ξεκάθαρα, σχετικά με την πίστη που έχει ο ίδιος στην ομάδα του και το σύνολο που έχει δημιουργήσει, αλλά και την προοπτική: «Ολος ο κόσμος έχει πειστεί για ό,τι λέω εδώ και καιρό: Ότι η ομάδα έχει μεγάλα περιθώρια εξέλιξης, ότι θα είναι πολύ δυνατή και ότι χρειαζόταν λίγο χρόνο για να ξαναβρεί τον εαυτό της». Λόγια που δεν περιέχουν αλαζονεία, αλλά ανακούφιση. Καθώς ο Ολυμπιακός δείχνει να ρολάρει και να δείχνει τη διαφορά επιπέδου, σε σχέση με τους αντιπάλους του, ακόμη και χωρίς να έχουν παίξει όλα τα μεταγραφικά του assets.

Ο Ονιεκούρου είναι πίσω και πλέον θα πρέπει να τον περιμένει μετά τον τραυματισμό του. Ο Ρόνι Λόπες έχει βγει από την εξίσωση, έως ότου είναι στην κατάσταση που πρέπει. Ο Γκάρι Ροντρίγκες θα είναι σε θέση να βοηθήσει πραγματικά μετά τη διακοπή. Ο Βατσλίκ τώρα έκανε το πρώτο του πραγματικά καλό παιχνίδι. Ο Καρμπόβνικ έχει προσφέρει λύσεις, αλλά ακόμη χρειάζεται να μάθει τον τρόπο παιχνιδιού της νέας του ομάδας, αλλά και τις απαιτήσεις της. Ο Κούντε άρχισε να δείχνει πράγματα. Αλλά οι μοναδικοί που έχουν ήδη υψηλό επίπεδο απόδοσης έως τώρα είναι ο Αγκιμπού με τον Τικίνιο. Οταν, λοιπόν, όλοι θα είναι σε θέση να παίξουν αυτό που μπορούν, τα πράγματα θα είναι διαφορετικά… Και είναι ένα ερώτημα έως πού μπορεί να φτάσει ο Ολυμπιακός με όλες τις μεταγραφές του, τα «βαριά χαρτιά» του, σε καλή κατάσταση…

Σε ό,τι έχει να κάνει με τον Μαρτίνς, τώρα, το σημαντικό για τον ίδιο είναι το ντέρμπι. Και μόνο το ντέρμπι. Η νίκη κόντρα στον Παναθηναϊκό, είναι το απόλυτο «θέλω» του Πορτογάλου τεχνικού. Και φρόντισε να το μεταφέρει στους ποδοσφαιριστές του, με όσο πιο ξεκάθαρο τρόπο γίνεται. Ο ίδιος «έχει» τον Παναθηναϊκό. Σε 10 αγώνες με τους Πράσινους με τον ίδιο στον πάγκο, ο Ολυμπιακός έχει 6 νίκες, 3 ισοπαλίες και μία ήττα, με συνολικά γκολ 18-6. Και με το περσινό 1-4 της Λεωφόρου να ξεχωρίζει…

Ωστόσο, στον Πειραιά γνωρίζουν ότι φέτος ο Παναθηναϊκός είναι διαφορετική ομάδα. Παρά τις απουσίες, έχει καλύτερο υλικό, δεν έχει ξεχάσει την 4άρα του περασμένου Μαΐου και θα προσπαθήσει να «κλέψει» ό,τι μπορεί στο Φάληρο. Ο Μαρτίνς, λοιπόν, δεν θέλει να αφήσει τίποτα στους αντιπάλους του. Θέλει μόνο τη νίκη. Με κάθε τρόπο. Και αυτό είναι το ξεκάθαρο μήνυμά του.