Πώς να μην «φτιαχτείς» μ’ αυτόν τον Ολυμπιακό

Στην κακοτράχαλη διαδρομή της Euroleague μια νίκη μπορεί να μην σημαίνει πολλά, ή μπορεί να σημαίνει και τα πάντα. Ενα χαμένο ριμπάουντ στέρησε πέρυσι από τον Ολυμπιακό την θετική πρεμιέρα στο ΣΕΦ, και παρότι επρόκειτο απλώς για το 1/34 της κανονικής διάρκειας, την ήττα από την Ζαλγκίρις σε ένα ματς που οι ερυθρόλευκοι είχαν καταφέρει να ελέγξουν, δεν κατάφεραν να την πετάξουν ποτέ από πάνω τους. Κι αν το δούμε εντελώς κυνικά, εκείνο το 68-69 αποτέλεσε ένα από τα 2-3 αποτελέσματα-αγκάθια που δεν τους επέτρεψαν να πατήσουν στα play offs.

Ο Ολυμπιακός που εμφανίστηκε στο φετινό άνοιγμα της κορυφαίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης, ήταν εντελώς απρόθυμος να επιτρέψει να του αρπάξουν αυτό που αποδεδειγμένα δικαιούνταν στο παρκέ. Με μια εμφάνιση που ανάβλυζε φρεσκάδα, φιλοδοξία και αποφασιστικότητα, απαγόρευσε στην Μπασκόνια να γίνει απειλητική κι έβαλε το πρώτο… φασούλι στο σακούλι του. Το 1-0 είναι σαφώς προτιμότερο από το 0-1 και παρότι μια νίκη σε καμία περίπτωση δεν αρκεί ώστε να μιλήσουμε για καλή αρχή στη σεζόν, είναι γεγονός ότι η πρώτη γεύση που άφησε στον ουρανίσκο των φιλάθλων του, τους άνοιξε την όρεξη.

Αυτό που είδαμε στο πρώτο ημίχρονο από τους παίκτες του Μπαρτζώκα στο παρκέ ήταν σκέτη απόλαυση. Μια ομάδα απελευθερωμένη, καλοδουλεμένη με αρχές στην άμυνα και ομαδικότητα στην επίθεση, στραγγάλιζε την Μπασκόνια επί 17 περίπου λεπτά, προσφέροντας μια σπάνια παράσταση. Με τον Σάσα Βεζένκοφ να ανάβει το φυτίλι και τους υπόλοιπους να ακολουθούν, ο Ολυμπιακός αφού έκοψε κάθε επαφή των Βάσκων με το καλάθι άρχισε να χτίζει διαφορά. Η μπάλα κυκλοφορούσε σωστά και γρήγορα, με αποτέλεσμα να ξεπετάγονται ολοένα και περισσότερες απειλές για την αντίπαλη άμυνα. Ο Ντόρσεϊ ήταν ζεστός, Γούοκαπ και Σλούκας οργάνωναν ιδανικά και στο ζωγραφιστό οι ψηλοί κυριαρχούσαν.

Περισσότερο απ’ όλα, όμως, αξίζει να σημειωθεί η εξαιρετική παρουσία του Κώστα Παπανικολάου, ο οποίος μετά τον τραυματισμό του ψάχνει τον καλό του εαυτό κι ο Ολυμπιακός τον παίκτη εκείνο που τον ανεβάζει επίπεδο. Ο Παπ αστόχησε στα δύο πρώτα σουτ, αλλά το ζεστό χειροκρότημα του κόσμου, του έδωσε το σύνθημα να συνεχίσει. Τι ακολούθησε; Εύστοχο τρίποντο, δύο μεγάλες άμυνες, ασίστ, πανέμορφο ντράιβ κι ένα αυθόρμητο ξέσπασμα του ίδιου και της εξέδρας. Το 47-22 στο εικοσάλεπτο ήρθε αποτύπωνε την πραγματικότητα. Οι ερυθρόλευκοι πήγαν στα αποδυτήρια μετρώντας εκτός των άλλων 7 κλεψίματα και μόλις δύο λάθη.

Οπως ήταν λογικό η ομάδα με το πληγωμένο γόητρο ήταν αυτή που βγήκε πιο δυνατά στην επανάληψη προσπαθώντας να περισώσει ό,τι μπορούσε. Και πράγματι κατάφερε να ρίξει τη διαφορά ακόμα και στο -17 πατώντας στην υπέρ του δέοντος χαλάρωση του Ολυμπιακού στην άμυνα. Στο τελευταίο δίλεπτο του τρίτου δεκαλέπτου όμως οι γηπεδούχοι σοβαρέυτηκαν και χάρη στις συνεργασίες του Σλούκα με τον Φαλ αποκατέστησε την τάξη.

Ο Ολυμπιακός έδειξε εξωπραγματικά έτοιμος για την εποχή όμως ας μην γελιόμαστε. Δεν θα είναι πάντα έτσι. Ούτε η δική του εικόνα, ούτε των αντιπάλων του. Από την άλλη όταν μια ομάδα εμφανίζει την πρώτη μέρα της νέας εποχής της αυτή την εικόνα μόνο αισιόδοξα μπορείς να την δεις. Οι Πειραιώτες χρειάζονταν ένα τέτοιο ξεκίνημα ώστε να αντιληφθούν ότι η σιγουριά που διέκρινε το παιχνίδι τους δεν ήταν πλάνη. Οτι έχουν έχουν χτίσει κάτι καλό, ότι έχουν βάλει αρχές στο παιχνίδι τους κι ότι οι δυνατότητες τους υπάρχουν όχι μόνο στη θεωρία αλλά και στην πράξη. Η συνέχεια ακόμα πιο δύσκολη από την πρεμιέρα καθώς η απόδοσή τους γέννησε προσδοκίες. Αναπόφευκτα…

ΥΓ. Ισως το γεγονός ότι ο Σλούκας δεν ξεκίνησε το παιχνίδι να δημιούργησε απορίες, αλλά μια πιθανή εξήγηση μπορεί να είναι ότι ο Μπαρτζώκας θέλησε να βρει η ομάδα του πρώτα αμυντικό ρυθμό και στη συνέχεια να πάρει την έξτρα επιθετική ώθηση από τον κορυφαίο Ελληνα γκαρντ. Σε κάθε περίπτωση η επιλογή του δικαιώθηκε.

ΥΓ2. Πολύ ζεστή η ατμόσφαιρα στο ΣΕΦ.

MUST READ

Κάταγμα περόνης ο Λεσόρ, χειρουργείται την Παρασκευή

ΥΓ3. Οι 20 ασίστ για μια ακόμα τη φορά, μάλιστα σε παιχνίδι του υψηλότερου επιπέδου, αποδεικνύουν το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός προσεγγίζει όλο και περισσότερο την φιλοσοφία του προπονητή του.