Ο «άσος», το μέγεθος, το μπέρδεμα κι η άνεση

Η πρόβα τζενεράλε μάς δίνει τη δυνατότητα να ακτινογραφήσουμε τις τέσσερις ομάδες, που μετείχαν στο Σούπερ Καπ. Παναθηναϊκός και Προμηθέας θα συναντηθούν στον τελικό, η ΑΕΚ θα παίξει με το Λαύριο, αλλά παρότι τίτλος, δεν είναι αυτοσκοπός η νίκη. Άλλωστε, κανείς στο τέλος της ημέρας δεν θα κρατήσει το συγκεκριμένο τρόπαιο.

Ο Παναθηναϊκός έδειξε και πάλι καλά στοιχεία. Έχει γεμάτο ρόστερ, έχει παίκτες, που μπορούν να δώσουν απαντήσεις σε μοντέρνα ερωτήματα. Ο Πέρι μοιάζει να «βγαίνει», αλλά η ομάδα φωνάζει ότι θέλει «άσο». Είναι κρίμα, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, ο ΠΑΟ να πειραματιστεί με κατά συνθήκη πόιντ γκαρντ.

Βεβαίως δεν είναι εύκολο να «κόψει» κι άλλον παίκτη, μετά τον Έβανς, ο Πρίφτης. Βεβαίως δεν έχει βρει αυτό που θέλει. Όμως, είναι εμφανής η απουσία καθαρού πόιντ γκαρντ, ώστε ο Πέρι να πάρει τη θέση και τον χρόνο που πρέπει, ώστε να μην φορτωθεί βάρος, που ενδεχομένως να μην αντέχει.

Το Λαύριο έχει τη μεγαλύτερη άνεση από τους τέσσερις. Χάσει κερδίσει, βγάζει γούστα. Παίζει σύγχρονο μπάσκετ, έχει χαμηλό βαθμό άγχους, δεν κυνηγά την ουρά του, δεν βάζει περισσότερα «πρέπει» απ’ όσα αντέχει. Ενδεχομένως αυτό να είναι το κύριο συστατικό της επιτυχίας. Αρχής γενομένης από τον Χρήστο Σερέλη, δεν… τρελαίνεται να κεφαλαιοποιήσει την όποια καλή σεζόν, κάτι που μπορεί να προσθέσει διάρκεια.

Είναι δεδομένο ότι η διαχείριση κρίσης είναι προαπαιτούμενο για να φτάσεις κάπου. Το Λαύριο θα φτάσει, έχει γεμάτο ρόστερ, έχει όλα τα στοιχεία.

Η ΑΕΚ προβληματίζει. Το παλεύει ο καημένος ο Στέφανος Δέδας, αλλά δεν έχει τα κατάλληλα εργαλεία. Ο Χάρις προσφέρει σιγουριά, παρότι μεγαλώνει. Ο Ανγκόλα μοιάζει ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα περίπτωση, όμως η «Ένωση» δεν έχει μέγεθος. Από ομάδες που θα κοιτάζουν ψηλά θα είναι κοντύτερη κι αυτό είναι κάτι που δεν αλλάζει.

Πώς το έλεγε ο Ρένα Βλαχοπούλου; «Τον κοντό να τον ψηλώσεις, τον ψηλό να τον κοντύνεις». Ό,τι και να κάνεις, δύσκολα κρύβεις τόσο σημαντική αδυναμία. Τηρουμένων των αναλογιών, το πάλεψε περισσότερο, αλλά δεν φτάνει μόνο το πάθος…

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Ο Προμηθέας αντιθέτως είναι απίστευτα γεμάτος, αλλά ο Κασιμίρο είναι εντελώς μπερδεμένος. Βάζει βγάζει και βρίσκει λύσεις, αλλά για την ώρα (εντάξει, νωρίς είναι, το αντιλαμβάνομαι), δεν έχει αρχή, μέση και τέλος. Και στις δύο πλευρές του παρκέ. Πρέπει να μοιράσει ρόλους, πρέπει να διδάξει άμυνα, πρέπει να αξιοποιήσει αυτό το εξαιρετικό υλικό, που έχει στα χέρια του.