Ο τρελο-Χολέμπας, ο Ολυμπιακός, η ΑΕΚ, η Λουκέρνη και το «αντίο» ενός παίκτη που δεν προοριζόταν να πετύχει

Ο Χοσέ Χολέμπας ποτέ δεν ήταν «ο παίκτης που έχεις συνηθίσει». Πάντα θα έβρισκε «ένα πρόβλημα, για κάθε σου λύση». Ανάποδος. Στριφνός. Σκληρός. Δύσκολος. Αγέλαστος. Φωνακλάς. Γκρινιάρης. Ανικανοποίητος. Κι όμως, αγαπητός από (σχεδόν) όλους τους συμπαίκτες του. Και από τον κόσμο. Πάντα πρώτος στην προπόνηση. (Μονίμως) έξαλλος με τους «κλέφτες» στην ώρα της δουλειάς. Πολεμική μηχανή στο γήπεδο. Ενας παίκτης χωρίς ηλικία. Μαχητής. Ασταμάτητος. Οργισμένος ακόμη και στις νίκες.

Ο Χολέμπας, για όσους θεωρούν ότι… άργησαν να κάνουν κάτι που ονειρεύονταν και πιστεύουν ότι «έχασαν το τρένο», είναι εκεί για τους υπενθυμίσει με το γνωστό του γεμάτο νεύρο και «μανούρα» ύφος: «Τι σκατά λες, ποιος είπε ότι είσαι μεγάλος. Γάμα αυτές τις μαλακίες, προσπάθησε και μην ψάχνεις δικαιολογίες». Τα λόγια που είπε ο ίδιος στον εαυτό του, για να πετύχει. Τα λόγια που τον έκαναν να μη νοιάζεται για τους δογματικούς του ποδοσφαίρου που έλεγαν πως «στα 25 σου, δεν μπορείς να βελτιωθείς».

Μέχρι τα 19 του δούλευε σε εργοστάσιο διπλοβάρδιες, για να ταΐσει το νεογέννητο παιδί του, ενός έρωτα που δεν έγινε ποτέ γάμος. Στα 23 του αγωνιζόταν στην 6η κατηγορία της Γερμανίας. Στα 25 του ήρθε στον Ολυμπιακό. Και ενώ όλοι τον αποκαλούσαν «γραμμάτιο του Λίνεν», ο Χοσέ «άφησε τις μαλακίες», δούλεψε, πάλεψε, έπιασε από τον λαιμό τον Ριέρα όταν ξεπέρασε τα όρια των προσβολών, κέρδισε τον σεβασμό όλων και έγινε αυτό που ήθελε. Ποδοσφαιριστής-πρωταγωνιστής στον Ολυμπιακό, την Εθνική Ελλάδος, τη Ρόμα, τη Γουότφορντ. Κατέκτησε τίτλους, έπαιξε Champions League, Μουντιάλ, Euro. Εκανε πράγματα που υπό φυσιολογικές συνθήκες, δεν θα έπρεπε.

Βλέπετε, στο Ασάφενμπουργκ, την πόλη με τη μεγαλύτερη εγκληματικότητα στη Γερμανία, τα παιδιά σαν τον Χοσέ, δεν έχουν ακριβώς λαμπρό μέλλον. Οπως δεν είχαν και πολλά από τα μέλη της οικογένειάς του, που πέρασαν αρκετό καιρό στο «φρέσκο». Ο ίδιος, όμως, χάρη στον θείο Τόμας, που τον πήρε από το εργοστάσιο και τον έβαλε πάλι στο γήπεδο, πίστεψε ότι μπορεί να φτάσει έως εκεί που πήγαιναν οι δυνάμεις του. Αυτές οι ανεξάντλητες δυνάμεις που τον έκαναν να παίζει ποδόσφαιρο στα 37, με περισσότερη ενέργεια, πάθος και όρεξη από ό,τι παίκτες με σχεδόν τα μισά του χρόνια.

Ο Χολέμπας είναι ένας από τους πιο ωραίους τρελούς του ποδοσφαίρου. Ενας από τους «χειρότερους». Ένας παίκτης που ανάγκασε τη Γουότφορντ να κάνει βίντεο την… γκρίνια του. Και έκανε τον πανίσχυρο ιδιοκτήτη της, Τζίνο Πότσο, να δακρύζει στον αποχαιρετισμό του. Ενας παίκτης που κάποτε έκανε τον Τζιμπούρ (ναι, τον γνωστό) να τον αποκαλέσει… τρελό και να το εννοεί. Ένας παίκτης που εάν ήθελε να σε βρίσει, το έκανε πάντα μπροστά σου, χωρίς να στρογγυλεύει τις γωνίες.

Ενας πεισματάρης άνευ προηγουμένου. Πάντα τραχύς στη συμπεριφορά. Που εάν έβαζε κάτι στο μυαλό του, θα το πήγαινε μέχρι τέλους, γιατί «έτσι είμαι εγώ». Ετσι έφυγε από τον Ολυμπιακό το καλοκαίρι, χωρίς… λόγο. Γιατί κόλλησε το μυαλό του. Το παραδέχεται τώρα, αλλά δεν μετανιώνει. Ποτέ δεν μετανιώνει. Πάντα κοιτάζει παρακάτω. Αν και η αλήθεια είναι πως ο Ολυμπιακός είναι η ομάδα της καρδιάς του. Η μεγάλη του αγάπη.  Μια ομάδα που δεν θα πρόδιδε ποτέ. Και δεν το έκανε.

Δεν το συζήτησε καν. Ούτε όταν πριν λίγα χρόνια ο ΠΑΟΚ προσπάθησε να τον πλησιάσει. Ούτε φέτος το καλοκαίρι, όταν ο Πολ Κουτσολιάκος τον πήρε τηλέφωνο να του πει για την ΑΕΚ. «Είναι δυνατόν να πάω στην Ελλάδα οπουδήποτε αλλού, εκτός του Ολυμπιακού; Είσαι τρελός;», ήταν η τελείως φυσιολογική για τα δεδομένα του Χοσέ απάντηση.

Εξάλλου, ήταν σαφές ότι από τη στιγμή που δεν έμεινε στον Ολυμπιακό, δεν θα συνέχιζε το ποδόσφαιρο και θα έκανε το βήμα παρακάτω. Για αυτόν τον λόγο απέρριψε δύο προτάσεις από το Κατάρ και τη Σαουδική Αραβία, αλλά και μία φορτική πρόταση της Λουκέρνης, ομάδα στην οποία αγωνίζεται και ο Νίκολα Τσούμιτς, δανεικός από τον Ολυμπιακό. Γιατί τις απέρριψε; Διότι ούτως ή άλλως είχε αποφασίσει ότι θέλει να τελειώσει την καριέρα του στους Πειραιώτες. Και το έκανε. Με τον δικό του τρόπο. Αλλά το έκανε.

Κάπως έτσι, λοιπόν, ο τρελο-Χοσέ, αποφάσισε να αφήσει τη μεγάλη σκηνή και να κάνει τα… δικά του στην 5η κατηγορία της Γερμανίας. Αποφάσισε να φύγει από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και να αποδεχθεί την πρόταση του κολλητού του φίλου, Πέτερ Σπρουνγκ, προπονητή-παίκτη της Μπάγερν Αλτσενάου, ο οποίος του ζήτησε να πηγαίνει να ξεμουδιάζει στα παιχνίδια της ομάδας της γειτονιάς του και παράλληλα να συνεχίσει τα μαθήματα για την απόκτηση των διπλωμάτων προπονητικής.

Αυτός είναι και ο νέος στόχος του Χοσέ. Να γίνει προπονητής. Δύσκολα μπορώ να θυμηθώ παίκτη να καταλαβαίνει καλύτερα το παιχνίδι από τον τρελο-Χολέμπας. Αλλά το να γίνει προπονητής; Αυτό είναι κάτι πολύ ενδιαφέρον. Τώρα έχει στα χέρια του το UEFA B+. Πηγαίνει ολοταχώς για το UEFA A και λογικά σε έναν χρόνο θα έχει πάρει και το UEFA PRO. Αρα, θα μπορεί να είναι προπονητής σε όποια ομάδα θέλει. Ακόμη και επιπέδου Champions League.

Αντί επιλόγου και επί προσωπικού. Ο Χολέμπας δεν είναι τρελός. Είναι μονίμως… αμυνόμενος. Μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον όπου έπρεπε να είναι επιθετικός, άγριος και αμείλικτος για να επιβιώσει. Τα κατάφερε. Ελυσε το πρόβλημα της ζωής του (και της οικογένειάς του). Εκανε όσα δεν πίστευε κανείς πριν 20 χρόνια. Αλλά και πάλι, δεν μπορεί να χαλαρώσει. Πάντα θα προσπαθεί να βελτιώνεται και να βελτιώνει και τους γύρω του. Κανέναν δεν άφηνε σε ησυχία. Με το δικό του, επίμονο, επικριτικό, έως και προσβλητικό κάποιες φορές τρόπο, αλλά πάντα με αγάπη. Διότι όποιον δεν γουστάρει, απλά δεν του μιλάει. Δεν τον ενδιαφέρει η ύπαρξή του. Λίγους θεωρεί φίλους του. Λίγα και λίγους αγάπησε/αγαπά πραγματικά. Η Τανίσα, η κόρη του, ενήλικη πλέον, είναι το διαμάντι του. Και ο βασικός λόγος που γύρισε στο Ασάφενμπουργκ. Η Ντιάνα, η σύζυγός του, είναι η γυναίκα της ζωής του. Και ο Ολυμπιακός, η ομάδα του. Η ομάδα που άλλαξε τη ζωή του.

MUST READ

Live η αναμέτρηση της Λίβερπουλ με τη Σαουθάμπτον

Εις το επανιδείν, λοιπόν, γιατί είναι σαφές ότι κάπου θα τον βρούμε πάλι στον δρόμο μας…