Η κατάσταση είναι πολύ συγκεκριμένη στον Ολυμπιακό, όπως και ο στόχος…

Ας ξεκινήσουμε με κάποια δεδομένα: Ο Ολυμπιακός δεν είναι σε φόρμα αυτή την περίοδο. Το παραδέχθηκε και ο Μαρτίνς. Υπάρχουν ποδοσφαιριστές που δεν είναι ακόμη καλά και δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα. Αρκετοί από τους νέους παίκτες, δεν έχουν καταφέρει, είτε να προσαρμοστούν είτε να βρουν ρυθμό και να βοηθήσουν, με εξαιρέσεις τον Τόμας Βατσλίκ και τον Αγκιμπού Καμαρά.

Ο Ολυμπιακός ταλαιπωρείται με προβλήματα όλο το καλοκαίρι. Είτε covid είτε τραυματισμών. Μόνο στο παιχνίδι με τη Λαμία, δεν είχε διαθέσιμους λόγω τραυματισμών τους κομβικούς Ελ Αραμπί, Εμβιλά, Μασούρα, αλλά και τον Λαλά (σ.σ. δεν βάζω καν στην κουβέντα το πλήγμα με τον Φορτούνη και όσα έγιναν με τον Σεμέδο). Επίσης, είναι εμφανές ότι κάποιες επιλογές δεν «βγαίνουν», είτε αυτό έχει να κάνει με σχηματισμούς είτε με επιλογές σε θέσεις.

Ο Ολυμπιακός δεν παίζει το γνωστό, καλό, θελκτικό ποδόσφαιρο που τον έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια. Ή καλύτερα, παίζει καλά σε μικρότερα κομμάτια των παιχνιδιών του. Δεν έχει διάρκεια στα ξεσπάσματα ή τις καλές στιγμές του. «Φρενάρει» χωρίς να το θέλει και συχνά δημιουργεί προβλήματα στον εαυτό του. Και το ίδιο έκανε και στη Λαμία. Οπου νίκησε, αλλά καρδιοχτύπησε.

Όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν δικαιολογίες. Αλλά δεδομένα. Δεδομένα που καθορίζουν τη συνολική εικόνα αυτού που βλέπουμε από τον Ολυμπιακό έως τώρα. Και αυτό που βλέπουμε από τους Ερυθρόλευκους, δεν μπορεί, δεν πρέπει να συμβαδίζει με τα αποτελέσματα. Οπερ σημαίνει πως μπορεί σε αυτό το διάστημα οι Ερυθρόλευκοι να μην αποδίδουν καλά, να μην έχουν συνέχεια και ροή στο παιχνίδι τους, αλλά το βασικό ζητούμενο είναι να συνεχίσουν να νικούν. Να μην εμφανιστούν άλλοι «Ατρόμητοι» στον πίνακα των αποτελεσμάτων του.

Από το 10ο λεπτό και έως το τέλος του πρώτου ημιχρόνου, ο Ολυμπιακός έκανε ό,τι ήθελε στο (τραγικό) γήπεδο της Λαμίας. Πέτυχε δύο γκολ, δεν του δόθηκε ένα πέναλτι, θα μπορούσε να έχει σκοράρει περισσότερα και να έχει τελειώσει την ιστορία του αγώνα του από νωρίς. Χωρίς να ιδρώσει ή να αγχωθεί. Αλλά τα στοιχεία που αναφέραμε παραπάνω, εμφανίστηκαν ξανά. Και αυτή τη φορά οι Ερυθρόλευκοι κινδύνευσαν να πάθουν… ΑΕΚ.

Δεν το έπαθαν. Και κατάφεραν να φτάσουν την Ενωση στον βαθμολογικό πίνακα. Πήραν το πρώτο «τρίποντο» της χρονιάς και έφυγαν από τη Λαμία έχοντας τρεις βαθμούς στη βαλίτσα, αλλά και ένα τεράστιο μάθημα: Καθώς όποιος δεν κατάλαβε την Κυριακή ότι ο Ολυμπιακός δεν πρόκειται να περάσει παίζοντας… χαλαρά και κατά διαστήματα καλό ποδόσφαιρο στα παιχνίδια που έρχονται, μάλλον είναι βαθιά νυχτωμένος.

Ο Ολυμπιακός θα βρει και πιο «μικρά γήπεδα» μπροστά του, και «χωράφια», και αντιπάλους που θα δίνουν τα πάντα και θα παλεύουν με κάθε τρόπο, ακόμη και με πονηριές και βρομιές, για να του στερήσουν βαθμούς. Δεν είναι μια καινούργια κατάσταση. Αυτό ισχύει. Αυτό γίνεται. Και αυτό θα γίνεται. Το θέμα είναι στο κακό του διάστημα, τώρα που δεν του πηγαίνει σχεδόν τίποτε καλά, να μαζεύει πόντους. Να ανέβει στην κορυφή και να μείνει εκεί ως το τέλος.

Είναι θέμα χρόνου ο Ολυμπιακός να αλλάξει πρόσωπο. Είναι θέμα χρόνου οι εξαιρετικά ποιοτικοί ποδοσφαιριστές που διαθέτει να αρχίσουν να παίζουν το ποδόσφαιρο που ξέρουν. Είναι θέμα χρόνου ακόμη και παίκτες-κλειδιά τις περσινής και των περασμένων σεζόν, που έως τώρα δεν είναι σε καλή κατάσταση, να επανέλθουν και να βοηθήσουν περισσότερο.

Η χρονιά είναι περίεργη. Ο Ολυμπιακός προέρχεται από πολύ μεγάλες δυσκολίες, με παίκτες που έχουν επιβαρυνθεί πολύ και ακόμη βρίσκεται σε διαδικασία αναδόμησης-ανασυγκρότησης, καθώς πολλοί μπήκαν στην εξίσωση, είτε με αργότερα είτε μη όντας στο 100%. Οσο, λοιπόν, κι αν όλοι θέλουν καλύτερο θέαμα, αυτή τη στιγμή, εκείνο που προέχει είναι τα αποτελέσματα. Με κάθε τρόπο.

Προφανώς αυτό δεν μπορεί να ισχύει εσαεί. Αλλά για ένα εύλογο χρονικό διάστημα ο Μαρτίνς και οι ποδοσφαιριστές του «ζητούν» χρόνο και… αβάντζο. «Ζητούν» να έχουν την ευκαιρία να δείξουν σε βάθος χρόνου τι μπορούν να ξανα-κάνουν. Και έχουν τη βεβαιότητα πως ο Ολυμπιακός θα εμφανιστεί σύντομα και πάλι να παίζει βάσει των δυνατοτήτων του. Αλλά προς το παρόν, προέχει να νικάει. Διότι εάν αρχίσει να παίζει καλά όταν θα έχει μείνει πίσω στην Ευρώπη ή θα έχει απώλειες στο πρωτάθλημα, θα είναι δώρον άδωρον. Πάνω από όλα νίκες, λοιπόν, αυτή την περίοδο. Και υποχρέωση για βελτίωση της εικόνας στα προσεχώς…