Η εντυπωσιακή σταθερότητα του Σάσα Βεζένκοφ τον καθιστά βαρόμετρο για τους ερυθρόλευκους κι ο Μιχάλης Στεφάνου γράφει για το success story που δεν έτυχε, αλλά πέτυχε
Η επιστροφή του Ολυμπιακού στις εγχώριες διοργανώσεις συνοδεύτηκε από μια άνετη -όπως αναμενόταν- πρόκριση επί του φρέσκου και συμπαθητικού Κολοσσού, η οποία, πάντως, δεν άφησε ικανοποιημένο τον Γιώργο Μπαρτζώκα. Ενα δεκαήμερο πριν από την πρεμιέρα της Ευρωλίγκας, ο έμπειρος προπονητής δεν είδε την ένταση και την συγκέντρωση που θα περίμενε από τους παίκτες του, με αποτέλεσμα να βάλει σε αρκετές περιπτώσεις τις φωνές, αλλά και να εκφράσει τα σχετικά παράπονά στις δηλώσεις του μετά τη λήξη του ματς.
Η αλήθεια είναι ότι σε αυτά τα πρώτα πέντε-έξι φετινά δείγματα, οι ερυθρόλευκοι έχουν την εικόνα μιας ομάδας που βρίσκεται σε ικανοποιητικό για την εποχή βαθμό ετοιμότητας. Ο ρυθμός δεν τους λείπει, η διάρκεια των καλών τους διαστημάτων δεν είναι καθόλου αμελητέα και γενικότερα η σοβαρότητα με την οποία προσεγγίζουν τα παιχνίδια δεν παραπέμπει σε περίοδο προετοιμασίας.
Απέναντι στην ομάδα της Ρόδου τα στοιχεία αυτά υπήρξαν, αλλά όχι σε… αφθονία, γεγονός που δεν άρεσε στον Coach B. Δεδομένου και του επίσημου χαρακτήρα που είχε η αναμέτρηση, ο προπονητής του Ολυμπιακού, περίμενε περισσότερη ζωντάνια στην άμυνα, ειδικά στο ξεκίνημα του παιχνιδιού, όμως οι 26 πόντοι παθητικό στην πρώτη περίοδο ήταν ένα σημάδι χαλαρότητας.
Φαίνεται, μάλιστα, ότι στην ανάπαυλα υπήρξε προσπάθεια… αφύπνισης, καθώς ο Ολυμπιακός επέστρεψε στο παρκέ με διαφορετικό πρόσωπο, έκανε ενα 9-0 και συνολικά δέχτηκε μόλις έξι πόντους στην τρίτη περίοδο. Βεβαία, στο δεύτερο μισό της αντιμετώπισε προβλήματα στο επιθετικό κομμάτι, καθώς τα μειωμένα επίπεδα ομαδικότητας και κάποιες βιαστικές επιλογές, χάλασαν τον ρυθμό. Πάντως, η ομάδα του Πειραιά ήταν για μία ακόμα φορά συνεπής παραγωγικά, με πολλές συνεργασίες (28 ασίστ) και σταθερά ανεβασμένο ποσοστό (45%) στο μακρινό σουτ.
Ο Σάσα Βεζένκοφ ήταν για μία ακόμη ο κορυφαίος του Ολυμπιακού και η αλήθεια είναι ότι παρουσία του προσφέρει στον Ολυμπιακό κάτι πολύ σημαντικό και δυσεύρετο: Ασφάλεια.
Η σταθερότητα του είναι εντυπωσιακή, το ίδιο και η επιρροή στο παιχνίδι, αφού με τον 26χρονο φόργουορντ στο παρκέ οι Πειραιώτες πραγματοποιούν συνήθως τα καλύτερα τους διαστήματα. Εχει αναδειχτεί πρώτος σκόρερ σε όλα τα ματς ως τώρα (με περίπου 19π. μέσο όρο), ενώ ταυτόχρονα παραμένει ομαδικός και ως επι το πλείστον δεν εκβιάζει προσπάθειες. Η προσφορά του στα ριμπάουντ είναι επίσης σημαντική (με 7 περίπου ανά παιχνίδι), η δημιουργία αποτελεί ένα στοιχείο που σταθεροποιείται στο ρεπερτόριό του και γενικότερα η σιγουριά με την οποία πατάει στο παρκέ τον καθιστούν βαρόμετρο για τον Ολυμπιακό.
Μέσα σε αυτό το μπασκετικό success story, η συμβολή του Γιώργου Μπαρτζώκα έχει τη δική της σημασία, καθώς εκείνος ήταν που άνοιξε τον δρόμο διάπλατα στον Βεζένκοφ, επιτρέποντας του να καλπάσει σε ανοιχτό ορίζοντα.
Εκείνος πήρε την ευθύνη να μην υπογράψει πέρυσι τον χ, ψ Γκιλ που ζητούσαν όλοι, αλλά να δημιουργήσει το χώρο και το περιβάλλον, ώστε ν’ αναπτυχθεί σωστά και στο σύνολο του το κεφάλαιο που κατάλαβε ότι έχει στα χέρια του. Τόλμησε κάτι, που κανείς δεν ήταν σε θέση να του εγγυηθεί ότι θα πετύχει, αλλά όπως έχει πει και ο Κλιντ Ιστγουντ: «Αν θέλεις εγγύηση, αγόρασε μια τοστιέρα»…
Στην τέταρτη σεζόν της συνεργασίας τους, Βεζένκοφ και Ολυμπιακός μας παρουσιάζουν μια ιστορία εξέλιξης με τρόπο σχεδόν κινηματογραφικό. Καρέ-καρέ, μέρα με τη μέρα, ευκαιρία με την ευκαιρία. Ενα βήμα κάθε φορά, μια μικρή κατάκτηση στο παρκέ. Κι όσο έρχεται η καθιέρωση, τόσο αυξάνεται η δουλειά κι όσο μεγαλώνει η προβολή, τόσο εδραιώνεται η σεμνότητα.
Ο Βεζένκοφ αποτελεί παράδειγμα νοοτροπίας και επαγγελματισμού κι όσο θα συνεχίζει στις ράγες που ο ίδιος έχει τοποθετήσει τον εαυτό του, τόσο θα ανεβάζει ταχύτητα. Κι ο Ολυμπιακός που τον πίστεψε κι αποφάσισε να επενδύσει σε εκείνον όταν λίγοι έβλεπαν τι έκρυβε μέσα του, μπορεί πλέον να ακουμπάει με όλο και μεγαλύτερη σιγουριά επάνω του. Παίρνοντας ουσιαστικά από το αριστερό του χέρι το… δακτυλικό αποτύπωμα της νέας του αγωνιστικής ταυτότητας.