Από τον Τζιμπούρ έως και τον Μέσι!

Να ξεφύγουμε λίγο από την ελληνική μιζέρια; Ευτυχώς στην υπόλοιπη Ευρώπη συνεχίζεται κανονικά το ποδόσφαιρο και δεν καταφεύγουν σε… λουκέτα, όπως συμβαίνει εδώ στη χώρα μας, αν και δεν έχουν γίνει λίγα περιστατικά και εκτός συνόρων.

Απλά στον υπόλοιπο κόσμο φροντίζουν να το προστατεύουν το προϊόν και δεν μένουν στα λάθη της διαιτησίας, αν και διακυβεύονται πολλά περισσότερα εκατομμύρια ευρώ από ότι στην Ελλάδα. Τον τελευταίο καιρό είναι σαφές ότι απομακρυνόμαστε από την ευρωπαϊκή σκηνή και τους λόγους τους ξέρουμε όλοι μας. Πάλι καλά που βλέπουμε κάποια «γνωστά» μας πρόσωπα να πρωταγωνιστούν και έχουμε να λέμε ότι κάποτε πέρασαν από την Ελλάδα.

Ο Ερνέστο Βαλβέρδε είναι ένα από αυτά και μας δίνει το παράδειγμα για το πώς ανταμείβεται η δουλειά στο γήπεδο ακόμη κι όταν μένεις μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Γιατί ο Βάσκος θεωρείται το «μυρμήγκι» στη χώρα του ακριβώς επειδή στηρίζεται στην αλήθεια της εργασίας του και όχι στις δημόσιες σχέσεις ή την προβολή από τα μίντια.

Οι πιο παλιοί στο Ρέντη δεν θυμούνται άλλον προπονητή, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια, που να μην είχε ενδιαφέρον για το τι έγραφαν οι εφημερίδες. Οι περισσότεροι και κυρίως οι Πορτογάλοι ζητούσαν όλα τα σχετικά δημοσιεύματα σε μετάφραση και αυτό βέβαια δεν ήταν απαραίτητα αρνητικό, απεναντίας θα μπορούσε να εκληφθεί και ως «σημάδι» προπονητή που θέλει να κάνει καριέρα, πλην όμως ο Ερνέστο είχε τη δική του φιλοσοφία.

Δεν ήταν λίγοι αυτοί που όταν έμαθαν την είδηση ότι ο Βαλβέρδε θα αναλάβει τον πάγκο της Μπαρτσελόνα θα αναρωτήθηκαν αν θα μπορούσε να κολυμπήσει σε τόσο βαθιά νερά, καθώς άλλο είναι να προπονείς τον Τζιμπούρ κι άλλο τον Μέσι. Η απάντηση ήρθε πολύ γρήγορα αφού η Μπάρτσα άφησε πολύ πίσω από νωρίς στο πρωτάθλημα την Ρεάλ Μαδρίτης  (όπως συνέβαινε κι εδώ με τον Ολυμπιακό, άσχετα αν κάποιοι μας έλεγαν τότε για… παράγκες) κι αυτό συνέβη επειδή όπως φαίνεται ο Βαλβέρδε δεν άλλαξε σκεπτικό. Δεν αναφέραμε τυχαία το όνομα του Τζιμπούρ γιατί ο Αλγερινός έπαιξε μπάλα με τον Βάσκο στον Ολυμπιακό αν και στις προηγούμενες ή τις επόμενες ομάδες του έπαιζε… μπουνιές με τους συμπαίκτες του.

Είχαμε ρωτήσει τότε τους ανθρώπους του Ολυμπιακού αν υπήρχε κάποια ιδιαίτερη αντιμετώπιση προς τον Ράφικ από την πλευρά του Ερνέστο και είχαμε λάβει αρνητική απάντηση. Με την επισήμανση ότι ο Βαλβέρδε είχε ως σκεπτικό πως δεν μπορεί ποτέ η ομάδα να προσαρμοστεί σε έναν παίκτη αλλά θα πρέπει ο κάθε παίκτης να προσαρμόζεται στην ομάδα και όταν δεν το κατάλαβε-νωρίτερα- ο Λέτο, τότε βρέθηκε εκτός διαδικασίας.

Κάπως έτσι τον είδαμε να εφαρμόζει το rotation ακόμη και για τον Λίο Μέσι, ενώ αν και μικρός στο μάτι καταφέρνει να επιβάλλεται στους παίκτες για δύο λόγους. Επειδή διαθέτει γνώση και δικαιοσύνη.  Δεν υπήρχαν και δεν υπάρχουν «δικά του παιδιά» για να δημιουργηθούν τριβές στα αποδυτήρια και οι παίκτες μπορούσαν να καταλάβουν ότι αυτός που τους ανέλυε το σύστημα ήξερε μπάλα. Άρα δεν προέκυπταν επιχειρήματα αμφισβήτησης, συνεπώς ο μοναδικός δρόμος για να ανοίξει η πόρτα της ενδεκάδας ήταν η δουλειά και η αφοσίωση στο σύστημα.

MUST READ

Η «κρυφή ατζέντα» με το Final Four – Τελικά τι συμβαίνει με την Euroleague;

Τα απλά και τα αυτονόητα εφάρμοζε και εφαρμόζει ο Βαλβέρδε, τον οποίο κατηγορούσαμε όταν ήταν στον Ολυμπιακό γιατί διάλεξε τον Φουστέρ, αλλά κάποια στιγμή καταλάβαμε το λόγο. Όπως και εκτιμήσαμε πολλά άλλα πράγματα καθώς και οι υπόλοιποι προπονητές της Σούπερ Λίγκα ς πάτησαν στο 4-2-3-1 που εισήγαγε ο Βαλβέρδε και οι περισσότεροι συνεχίζουν ακόμη με αυτό. Το «μυρμήγκι» κατάφερε να καταξιωθεί και στη χώρα (μας) όπου κυριαρχεί το «τζιτζίκι»….