Ένας «δίχως πλάνο» προπονητής έφτιαξε μια «δίχως πλάνο» ομάδα

Όταν προκαλείς την τύχη σου, αυτά παθαίνεις. Βλέπεις άλλη μία διοργάνωση από το… σπίτι σου, μένεις εκτός μάχης από το τρίτο σου παιχνίδι και αναζητείς μια νέα αρχή, δίχως όμως να έχεις από πουθενά να πιαστείς και να ελπίζεις για καλύτερες μέρες.

Η Εθνική ομάδα του Φαν Σιπ ήταν μια ομάδα δίχως ξεκάθαρο αγωνιστικό πλάνο εδώ και καιρό, διότι δούλευε με έναν προπονητή που δεν είχε ξεκάθαρο αγωνιστικό πλάνο. Σχεδόν ποτέ του. Και που γενικά δεν είχε πλάνο. Σχεδόν σε τίποτα.

Δεκάδες κλήσεις παικτών, ακόμα και παντελώς άγνωστων στο ελληνικό κοινό. Που κλήθηκαν από τη μια στιγμή στην άλλη να σηκώσουν το βάρος μιας φανέλας που στο – όχι και τόσο μακρινό – παρελθόν ζύγιζε τόνους. Που «κατάπινε» τα προκριματικά και στεκόταν περήφανη στις μεγάλες διοργανώσεις. Που τη σέβονταν παντού και είχε φτάσει στο νούμερο 11 του Ranking. Και που πια γίνεται… ανέκδοτο μη μπορώντας να κερδίσει ομάδες όπως τα Φερόε, το Κόσοβο, η Γεωργία.

Ένας προπονητής που στηρίχτηκε επειδή «η Ελλάδα κάνει πάνω από 15 τελικές, κάτι που δεν είχαμε δει ποτέ». Ναι, αλλά σε ποια παιχνίδια; Σε εκείνα που ήταν αδιάφορα βαθμολογικά, χωρίς καμία ουσία και δίχως το παραμικρό άγχος.

Ένας προπονητής που στηρίχτηκε επειδή «πρέπει να του δώσουμε την ευκαιρία να εξαντλήσει το πλάνο Κατάρ». Τα όμορφα πλάνα, όμορφα… καίγονται όταν πηγαίνεις κόντρα στο ποδόσφαιρο. Στο Κόσοβο, που υποτίθεται πως η Εθνική έπαιζε έναν τελικό, αντί να «χτίσει» ο Φαν Σιπ πάνω στο 1-0 του πρώτου ημιχρόνου το οποίο του ήρθε… ουρανοκατέβατο, παρουσίασε μια ομάδα φοβική στο δεύτερο ημίχρονο.

Από τους δύο επιθετικούς (Παυλίδη, Δουβίκα), τελείωσε το ματς χωρίς φορ (έβαλε Μάνταλο, Φούντα στη θέση τους). Και στο φινάλε έβαλε τον Κυριάκο Παπαδόπουλο, βγάζοντας τον Τσιμίκα. Τελειώνοντας το ματς με τέσσερις (!!!) κεντρικούς αμυντικούς. Και δίνοντας στους παίκτες του την ψυχολογία της μαζικής άμυνας, με αποτέλεσμα αντί να ψάχνουν την αντεπίθεση για το 0-2, να διώχνουν την μπάλα όπως – όπως από την περιοχή.

Σε μια βραδιά που ήρθε κόντρα σε κάθε ποδοσφαιρική λογική και φαινόταν εδώ και μέρες. Η «πρόβα Κοσόβου» το βράδυ της Τετάρτης είχε 4-2-3-1 για την Εθνική. Και το ίδιο το ματς με το Κόσοβο είχε… 3-5-2. Μέσα σε τέσσερις μέρες ο Φαν Σιπ κατάφερε να μπερδέψει την ομάδα του. Και να την αφήσει με μια ακόμα στάμπα αποτυχίας.

Η Εθνική ομάδα είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα για να γίνονται πειράματα στον βωμό της κόντρας του ελληνικού πρωταθλήματος. Η Εθνική ομάδα από μόνη της για μια δεκαετία έφερε ξανά το ενδιαφέρον για εκείνη στον Έλληνα φίλαθλο. Θα πρέπει η Ομοσπονδία να το δει διαφορετικά και να κόψει τα πειράματα τύπου Φαν Σιπ.

Και ο καθένας από την πλευρά του και κυρίως τα media που κάνουν το άσπρο – μαύρο και βαφτίζουν το κρέας… ψάρι οφείλει να βοηθήσει για να γίνει και πάλι η Ελλάδα υπολογίσιμη δύναμη και να έχουμε ελπίδες να τη δούμε ξανά κάποιο καλοκαίρι σε μια μεγάλη διοργάνωση. Διαφορετικά θα γίνουμε… Κόσοβο και κάποιοι θα εξακολουθούν να μας «βαφτίζουν» Ολλανδία.