Ο Ολυμπιακός άλλαξε δέρμα από χρόνο σε χρόνο

Απλές και λογικές παραδοχές: Ένα παιχνίδι δεν είναι αρκετό για εξαγωγή συμπερασμάτων. Ο Ολυμπιακός προσπαθεί να γίνει ομάδα κι αυτό θέλει χρόνο. Ούτε ο Λαρεντζάκης θα είναι τόσο εύστοχος, ούτε ο ΜακΚίσικ τόσο κακός, οπότε καλό είναι να δούμε τη μεγάλη εικόνα. Να αναζητήσουμε τι θέλει να παίξει ο Γιώργος Μπαρτζώκας.

Είναι πρόδηλο ότι ο Ολυμπιακός φέτος θα είναι εντελώς διαφορετικός. Η μπάλα περνά (με κατεύθυνση) στο «ζωγραφιστό», οι «κοντοί»… σημαδεύουν κι οι ψηλοί είναι έτοιμοι να διαδραματίσουν ρόλο και στις δύο πλευρές του παρκέ. Βεβαίως, οι «ερυθρόλευκοι» χάνουν σε ύψος στην άμυνα, όταν ο Φαλ είναι έξω, αλλά μπορεί να κερδίσουν πράγματα στην επίθεση, όταν ο Μάρτιν τροφοδοτείται.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η αποτυχία στο να «δέσουν» ως δίδυμο Σλούκας και Τζένκινς, οδήγησε τον Μπαρτζώκα σε μια πετυχημένη επιλογή. Ο Ουόκαπ μοιάζει να είναι αυτό που έλειπε από τον Ολυμπιακό. Και το γράφουμε όχι γιατί είδαμε το ματς με το Λαύριο, αλλά γνωρίζοντας συνολικά τον Αμερικανό.

Οι δυο τους δίνουν ηρεμία στο παιχνίδι, ύψος στην πεντάδα, ενώ έχουν περισσότερες σωστές αποφάσεις. Δεν ξεκινούν από την ανάγκη να σκοράρουν κι αυτό είναι σημαντικό για κάθε σύνολο. Ο Λούντζης μοιάζει να είναι ιδανικός για να συμπληρώσει την τριάδα, καθώς δεν θα διαμαρτυρηθεί αν δεν πάρει πολύ χρόνο συμμετοχής, ακολουθεί, μαθαίνει, εξελίσσεται.

Ο Ντόρσεϊ με τον ΜακΚίσικ ήταν πολύ κακοί στη συγκεκριμένη αναμέτρηση, αλλά ο Λαρεντζάκης κράτησε τη θέση. Ο Ολυμπιακός έχει τρεις παίκτες, κάποιος θα είναι έτοιμος να δώσει λύσεις. Σκεφτείτε, μάλιστα, ότι έλειπε ο Παπανικολάου κι ο Πρίντεζης, δύο παίκτες που έχουν και την εμπειρία και τη δημιουργία.

Ο Βεζένκοφ μοιάζει να είναι ακόμα καλύτερος. Λες κι έχει πατήσει το πόδι στο γκάζι και δεν βλέπει τίποτα και κανέναν. Τρομερή εξέλιξη, κυρίως στο close out παιχνίδι. Μαζί με τον Ζαν-Σαρλ γεμίζουν το «4», όπου φυσικά υπάρχει κι ο αρχηγός του Ολυμπιακού. Ο Γάλλος είναι ποιοτικός, το φώναζαν από τον οργανισμό, είναι υποτιμημένος στα μάτια του κόσμου, αλλά είναι παίκτης που δίνει λύσεις στις δύο πλευρές του γηπέδου.

Ο Φαλ είναι σημείο αναφοράς. Πρόβλημα το ότι πηγαίνει άτσαλα κι αυτό σε συνδυασμό με τον όγκο του, οδηγούν σε πολλά αχρείαστα φάουλ. Αυτό οφείλουν να το δουλέψουν. Κατά τα άλλα προστατεύει το καλάθι, γεμίζει το «ζωγραφιστό», δίνει καλά σκριν, τρομάζει τους αντιπάλους, είναι καλός πασέρ.

Ο Μάρτιν είναι αδιόρθωτος στο πίσω μέρος του γηπέδου κι αυτό ίσως εξελιχθεί σε πρόβλημα. Αν δεν αλλάξει θα… αλλάξει, καθώς δεν μπορεί να τρίβει το λυχνάρι συνέχεια και να παίρνει πίστωση χρόνου. Δεν κόβει, δεν τρομάζει, δεν έχει καλές αμυντικές τοποθετήσεις. Αντιθέτως στην επίθεση είναι απολαυστικός, καθώς έχει πλαστικότητα και καλά τελειώματα.

MUST READ

LIVE: Ολυμπιακός – Μπασκόνια

Με τους δύο μικρούς (Χρηστίδη και Μουόσα), αλλά και τους δύο «απόντες» ο Ολυμπιακός έχει 14 παίκτες. Δύσκολα θα κινηθεί ο Μπαρτζώκας για άλλον παίκτη. Όχι αν δεν βρει κάτι που να του κεντρίσει το ενδιαφέρον. Δεν είναι εύκολο. Δεν ψάχνει πρωτοκλασάτο, αλλά έναν παίκτη στις παρυφές της 12άδας, που να δίνει λύσεις. Μοιάζει με διαίρεση, που έχει διψήφιο διαιρέτη…