Παίκτες που νιώθουν και είναι αναγκαίο να έχεις στην ενδεκάδα σου…
Για τον Σεμέδο την έχω πει και την έχω γράψει την γνώμη μου ουκ ολίγες φορές. Τον θεωρώ τεράστιο αμυντικό και εκτιμώ ότι αν δεν είχε αντιμετωπίσει τα γνωστά προβλήματα με τη δικαιοσύνη στην Ισπανία δεν θα τον βλέπαμε ποτέ στην Ελλάδα. Αμυντικός τέτοιας κλάσης και τέτοιας ηλικίας δεν έρχεται στο ελληνικό πρωτάθλημα…
Αυτός ήρθε διότι προφανώς είδε ότι ο Ολυμπιακός του προσφέρει την καλύτερη διέξοδο για να σώσει την καριέρα του, ένα χρόνο αργότερα πήρε και τα λεφτά που ήθελε για να επεκτείνει το συμβόλαιό του και κάπου εκεί αντί να είναι όλα καλά… άρχισε να χαλάει το έργο. Φήμες για κακή εξωγηπεδική ζωή και μια αγωνιστική συμπεριφορά όχι ανάλογη με την τεράστια κλάση του.
Περαιτέρω ανάλυση δεν χρειάζεται. Ο Σεμέδο στις καλές του είναι μια άμυνα μόνος του και μπορεί να καταπιεί οποιοδήποτε επιθετικό. Στις άσχημές του μπορεί να του κάνει πλάκα ο… Κριέμτσικ. Το να κάνει μια γκέλα ένας αμυντικός γίνεται. Και ο Μαλντίνι, με τον Καναβάρο έκαναν γκέλες. Το να κάνει, όμως, την ίδια γκέλα τρεις φορές μέσα σ’ ένα 20λεπτο (όπως λίγο πολύ έκανε ο Σεμέδο στον τελικό με τον ΠΑΟΚ για παράδειγμα…) δείχνει ότι τα έχει φορτώσει στον κόκορα. Δείχνει ότι την ώρα που κάνει θεωρία ο προπονητής για την Λουντογκόρετς εσύ μάλλον σκέφτεσαι σε ποιο πάρτι θα πας το βράδυ…
Δεν ξέρω αν μπορεί να γυρίσει το έργο με τον Σεμέδο. Δύσκολο το βλέπω, αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Για να γυρίσει, πάντως, θα πρέπει να αλλάξει μυαλά ο ίδιος ο παίκτης κι αυτό δεν ξέρω κατά πόσο είναι εφικτό. Και για να μην παρεξηγηθώ δεν λέω ότι το παιδί είναι τρελό. Απλά νιώθω ότι ο ίδιος πιστεύει πως μας κάνει χάρη που παίζει εδώ και πως το μόνο που έχει να του προσφέρει η Ελλάδα είναι… ήλιος, θάλασσα και διασκέδαση. Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το… κορίτσι μου, δηλαδή, για να παραφράσουμε και τον γνωστό στίχο. Κι όταν ένας παίκτης νιώθει έτσι, δεν υπάρχει περίπτωση να σου προσφέρει όσα μπορεί, όση κλάση κι αν κουβαλάει…
Ο Ολυμπιακός είναι πολύ ιδιαίτερη ομάδα. Είναι η πιο ιδιαίτερη ομάδα στην Ελλάδα κι από τις πλέον ιδιαίτερες σε όλη την Ευρώπη. Όσο εύκολα μπορείς να γίνεις ήρωας στον Ολυμπιακό, άλλο τόσο εύκολα μπορεί να σε πάρουν στο κυνήγι τα… μισά Καμίνια. Ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα που δεν θέλει «Σεμέδο», δεν του ταιριάζουν οι «Σεμέδο». Θα μου πεις και ποια ομάδα θέλει παίκτες που παίζουν σχεδόν με το ζόρι; Καμία, αλλά στον Ολυμπιακό επειδή ακριβώς είναι πολύ ιδιαίτερη ομάδα, αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο.
Ο Ολυμπιακός θέλει «Μανωλάδες». Παίκτες δηλαδή που να μπαίνουν στο Καραϊσκάκη και να νιώθουν κ@βλα όπως ο Κώστας. Παίκτες που θα καταλαβαίνουν ποιο είναι το βάρος της φανέλας που φοράνε και ποιος ο κόσμος που εκπροσωπούν. Όχι πως είναι εύκολο να βρεις τέτοιους παίκτες στις εποχές του ολοκληρωτικού επαγγελματισμού που ζούμε στο ποδόσφαιρο, αλλά κάποιοι πάντα υπάρχουν και είναι αναγκαίο να έχεις μερικούς στην ενδεκάδα σου. Ο Φουστέρ μέγας μπαλαδόρος δεν υπήρξε, αλλά έσπαγε το κεφάλι του στο δοκάρι για να πετύχει ή για να σώσει ένα γκολ. Ο Αβραάμ μπορούσε να παίξει και με κομμένο χιαστό, αν ένιωθε ότι τον είχε ανάγκη η ομάδα. Ο Μανωλάς θα έκανε ακριβώς το ίδιο…
Γι’ αυτό θέλει «Μανωλάδες» ο Ολυμπιακός κι ας μην έχουν την κλάση που έχουν οι «Σεμέδο». Που μεταξύ μας ο Κώστας την έχει και με το παραπάνω και κάποια στιγμή θα τον δούμε ξανά με την ερυθρόλευκη. Το πότε ακριβώς θα συμβεί αυτό, θα το δούμε…