Ο Αλ Κελαΐφι μιμείται τον Φλορεντίνο Πέρεθ των '00s. Για την ακρίβεια τον ξεπερνά. Μάζεψε στο Παρίσι όλη την ποδοσφαιρική ελίτ του πλανήτη, έκανε την Παρί Σεν Ζερμέν τους «Galacticos» της νέας εποχής και περιμένει να δει αν το... πείραμα θα τον οδηγήσει στο απωθημένο του.
Κάποτε, στην αρχή των ‘00s, ο Φλορεντίνο Πέρεθ είχε αποφασίσει να φτιάξει μια ομάδα που όμοιά της δεν θα είχε γνωρίσει ο παγκόσμιος ποδοσφαιρικός χάρτης. Σε κάθε μεταγραφική περίοδο άνοιγε τον κουμπαρά της Ρεάλ Μαδρίτης και «προσγειώνονταν» στην πρωτεύουσα της Ισπανίας το ένα μετά το άλλο τα μεγάλα ονόματα. Φίγκο το 2000. Ζιντάν το 2001. Ρονάλντο το 2002. Μπέκαμ το 2003. Οουεν το 2004. Ρομπίνιο το 2005. Αυτοί βρήκαν στη Μαδρίτη τον Ραούλ, τον Κασίγιας, τον Ρομπέρτο Κάρλος. Και όλοι μαζί; Δημιούργησαν τους περιβόητους «Galacticos». Έτσι τους αποκαλούσαν. Έτσι ήθελε ο ίδιος ο Φλορεντίνο Πέρεθ να αποκαλείται η δική του Ρεάλ.
Έφερε στη Μαδρίτη όλη την αστερόσκονη του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, μετέτρεψε στο Μπερναμπέου σε μια μεγάλη ποδοσφαιρική… πασαρέλα. Όλοι, από τους μεγαλύτερους ατζέντηδες του κόσμου, έως τους celebrities, ήθελαν να βρεθούν έστω και μια φορά στις εξέδρες των επισήμων για να παρακολουθήσουν αυτή την παρέλαση των «Galacticos». Στο Μπερναμπέου συναντούσες όλη τη χαρά του ποδοσφαίρου.
Τα χαμογελαστά πρόσωπα σε γήπεδο και εξέδρα, το καμάρι του Πέρεθ για το δημιούργημά του, τα δεκάδες media που στριμώχνονταν έξω από τα αποδυτήρια για μια κουβέντα όλων αυτών των μεγάλων αστεριών ήταν η βιτρίνα. Όταν οι πόρτες των αποδυτηρίων έκλειναν, τα πράγματα δεν ήταν τόσο… ρόδινα όσο έδειχναν προς τα έξω.
Πρόσφατο ντοκιμαντέρ αποκάλυψε πως οι ίντριγκες στα αποδυτήρια εκείνης της Ρεάλ Μαδρίτης ήταν τόσες πολλές και σε τόσο μεγάλο βαθμό, που ουσιαστικά οδήγησαν σε ποδοσφαιρικό ναυάγιο. Ιδιαίτερα όσον αφορά τη δεύτερη τριετία των φημισμένων «Galacticos» (2003-2006) η Ρεάλ δεν κατέκτησε απολύτως τίποτα! Πολλοί, τότε, έλεγαν πως κομβικό ρόλο έπαιξε η πώληση του Κλοντ Μακελελέ έναντι 20 εκατομμυρίων ευρώ στην Τσέλσι το καλοκαίρι του 2003 και η απόλυση του Βιθέντε Ντελ Μπόσκε την ίδια χρονική περίοδο. Η Ρεάλ έχασε τρία πρωταθλήματα (ένα από τη Βαλένθια και δύο από την Μπαρτσελόνα), αποκλείστηκε δύο χρονιές στο Κύπελλο από Σαραγόσα και Βαγιαδολίδ και έχασε έναν τελικό επίσης από την Σαραγόσα, ενώ στην Ευρώπη το 2003/04 αποκλείστηκε στα προημιτελικά από τη Μονακό και τις δύο επόμενες σεζόν έμεινε έξω από τη φάση των «16» από Γιουβέντους και Άρσεναλ. Κανονικό… ναυάγιο δηλαδή.
Μάλιστα, όλη αυτή η αποτυχία έκανε τόσο μεγάλο κρότο που ο ίδιος ο Φλορεντίνο Πέρεθ ανακοίνωνε στις 27 Φεβρουαρίου 2006 την παραίτησή του από την προεδρία του συλλόγου, πλήρως απογοητευμένος από το εγχείρημα. Ένα εγχείρημα που σε θέμα μάρκετινγκ πέτυχε στο απόλυτο. Αλλά στην ποδοσφαιρική λογική απείχε παρασάγγας απ’ αυτό που είχαν στο μυαλό τους οι Μαδριλένοι.
Κι ερχόμαστε στο σήμερα. 20 χρόνια μετά από εκείνο το εγχείρημα του Φλορεντίνο Πέρεθ, η Παρί Σεν Ζερμέν μιμείται τη Ρεάλ Μαδρίτης, έχοντας στο πλάι της ολόκληρη την πολιτική σκηνή της Γαλλίας και μια UEFA που μάλλον κάνει τα… στραβά μάτια όσον αφορά το Financial Fair Play. Η Παρί Σεν Ζερμέν έχει μετατραπεί τις τελευταίες μέρες σε νούμερο ένα ποδοσφαιρικό brand name του κόσμου λόγω της μεταγραφής του Λιονέλ Μέσι. Σε ένα ρόστερ που όμοιό του πιθανότατα δεν έχουμε δει στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.
Ο «Λέο», ο Ντοναρούμα, ο Ράμος, ο Χακίμι, ο Βαϊνάλντουμ ήρθαν να προστεθούν στο πλάι του Εμπαπέ, του Νεϊμάρ, του Ντι Μαρία, του Βεράτι και πολλών ακόμα αστέρων. Ποδοσφαιρικά μιλάμε για κάτι παραπάνω από «Galacticos». Πιθανόν δεν υπάρχει η σωστή λέξη για να περιγράψει αυτό που συμβαίνει στα αποδυτήρια της Παρί Σεν Ζερμέν, η οποία τις δύο τελευταίες σεζόν έχει παρουσιάσει ζημιές 350 εκατομμυρίων ευρώ συνολικά, παρ’ όλα αυτά η UEFA κάνει τα… στραβά μάτια ελέω πανδημίας και οι κανόνες στη Γαλλία επί της ουσίας τη βοηθούν να φτιάξει όλον αυτόν τον γαλαξία αστέρων στο Παρκ Ντε Πρενς.
Όσο συμπαθής γίνεται η Παρί Σεν Ζερμέν στο απλό κοινό, σε όλους τους ποδοσφαιρόφιλους ανά τον κόσμο που θέλουν να βλέπουν μαζί τον Μέσι, τον Εμπαπέ και τον Νεϊμάρ, τόσο στο… μάτι μπαίνει στα «ιερά τέρατα» της ποδοσφαιρικής Ευρώπης. Στη Ρεάλ Μαδρίτης. Στην Μπαρτσελόνα. Στη Γιουβέντους. Στην Μπάγερν Μονάχου.
Πόσο την ενδιαφέρει; Καθόλου. Ο Αλ Κελαΐφι θέλει να βγαίνει αγκαζέ με τα μεγάλα του αστέρια μπροστά στους παραληρούντες οπαδούς και να χαμογελάει φαρδιά – πλατιά. Η As μάλιστα γράφει σήμερα πως για του χρόνου ετοιμάζει μια ακόμα σοκαριστική κίνηση: να φέρει στο Παρίσι τον Κριστιάνο Ρονάλντο, το συμβόλαιο του οποίου τελειώνει με τη Γιουβέντους το 2022 ως αντί Εμπαπέ και δούμε Μέσι – Κριστιάνο στην ίδια ομάδα.
Το εγχείρημα, όπως και εκείνο του Φλορεντίνο Πέρεθ, είναι ήδη επιτυχημένο όσον αφορά το μάρκετινγκ. Το αγωνιστικό; Θα κριθεί από την ευρωπαϊκή πορεία της Παρί. Αν στα επόμενα 2-3 χρόνια δεν καταφέρει να βρεθεί στην κορυφή της Ευρώπης, οι «Galacticos» της νέας εποχής θα έχουν αποτύχει…