Είναι αλλιώς να είσαι Παναθηναϊκός

Σάββατο βράδυ, ξημερώματα Κυριακής και πραγματικά έψαχνα τι θα μπορούσα να γράψω αύριο στη στήλη μου εδώ στο site. Να ασχοληθώ με το ματς της Λεωφόρου δεν είχα διάθεση. Να μπω σε διαδικάσια σεναρίων για την επόμενη μέρα στα διοικητικά των πρασίνων επίσης. Πάνω που είχα αρχίσει να απογοητεύομαι βγαίνει η απόφαση για την τιμωρία του ΠΑΟΚ, για τα συμβάντα στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό. Παρόλο που από τη ραδιοφωνική μου εκπομπή είχαν εκφράσει πολλές φορές την άποψη ότι δεν πρόκειται να τιμωρηθεί η ομάδα της Θεσσαλονίκης, μια μικρή έκπληξη την ένοιωσα. Μετά το αρχικό σοκ άρχισα σιγά σιγά να συνειδητοποιώ κάποια πράγματα.

* Πρώτον, δεν θεωρώ ότι το σκηνικό θα σταματήσει εδώ. Για να εξηγούμαι πιστεύω ότι θα γίνει και το ματς στο τέλος ή θα τιμωρηθούν οι Ερυθρόλευκοι ως υπαίτιοι της μη τέλεσης της αναμέτρησης.
* Δεύτερον, ότι η ποινή του Ολυμπιακού για τα γεγονότα στο ντέρμπι με την ΑΕΚ θα παραμείνει ως έχει.
* Τρίτον, πλέον επιβεβαιώθηκε μέσα μου η πίστη ότι η περίφημη εξυγίανση αφορούσε απλά και μόνο την αλλαγή Χαλίφη. Να φύγει δηλαδή ο κόκκινος για να έρθει ο ασπρόμαυρος. Το σημαντικότερο όμως ήταν κάτι άλλο. Κάτι περισσότερο συναισθηματικό, κάτι πιο προσωπικό. Τι ήταν αυτό;

Μα το πόσο διαφορετικό είναι να είσαι Παναθηναϊκός. Δεν αφορά αποτελέσματα ή νίκες και τίτλους αυτό. Αφορά άλλα πράγματα. Οι πράσινοι είναι αυτοί που τα τελευταία χρόνια πληρώνουν συστηματικά το μάρμαρο. Είναι αυτοί που πάνω στο πετσί τους εφαρμόζονται οι νόμοι χωρίς περιστροφές ή δεύτερες ερμηνείες. Είναι αυτοί που οι αντίπαλοι τους μπορούν να κάνουν ζούγκλα τα ματς και να μην τιμωρούνται κατακτώντας τίτλους. Είναι αυτοί που δεν έχουν βουλευτές, τοπικούς άρχοντες και άλλους να προστρέχουν για να τους προστατέψουν από την «αδικία» του συστήματος. Είναι αυτοί που δεν φτιάχτηκαν ειδικοί νόμοι, που δεν καταργήθηκαν ολόκληρες κατηγορίες για να σβήσουν χρέη και να επιστρέψουν γρηγορότερα στη βιτρίνα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Είναι αυτοί που δεν τους σβήστηκαν πρόστιμα, προσαυξήσεις και δεν τους έγιναν φωτογραφικές ρυθμίσεις για να μπουν στα κοινά τους επενδυτές.

MUST READ

Για κάτι που αξίζει…

Γι’ αυτά και άλλα πολλά είναι αλλιώς να είσαι Παναθηναϊκός. Μια ομάδα που δεν της χαρίστηκε τίποτα, αλλά δεν χαρίστηκε και σε κανέναν η ίδια αγωνιστικά. Μια ομάδα που δεν έκατσε να χάσει σε ματς για να ρίξει άλλη ομάδα λόγω καλύτερων σχέσεων. Μια ομάδα που δεν έκατσε να χάσει για να πανηγυρίσει άλλη ομάδα το πρωτάθλημα και να φύγουν όλοι αγκαλιασμένοι από το γήπεδο μεθυσμένοι από την κοινή «επιτυχία». Το να πάρεις ένα τίτλο είναι πολύ σημαντικό. Σπουδαιότερο όμως είναι να το πάρεις με την αξία σου και με βάση τα πεπραγμένα σου στο χορτάρι. Το σύνθημα «τα παιχνίδια κερδίζονται στα γήπεδα και όχι στις δικαστικές αίθουσες» σας θυμίζει τίποτε; Βρε πως αλλάζουν οι καιροί…