Τιμή σε όσους είχαν τον Άρη πρωταθλητή

Ένας άνθρωπος που από το 1931 που φόρεσε τη φανέλα με τον Θεό στο στήθος μέχρι το 1949 που κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια, κράτησε τον σύλλογο ψηλά. Ο δικός του Άρης, ήταν πρωταθλητής. Ο δικός του Άρης προκαλούσε τον φόβο και τον τρόμο. Για τον δικό του Άρη, ο ίδιος και οι συμπαίκτες του ήταν έτοιμοι να αφήσουν την ψυχή τους στον αγωνιστικό χώρο.

«Eμείς δεν είχαμε τέτοιες ανέσεις. Ούτε αποδυτήρια, ούτε ζεστό νερό για να κάνουμε μπάνιο. Δεν ξέραμε τι θα πει πόνος και τραυματισμός. Δεν μας ένοιαζε αν παίζαμε χωρίς πόδι ή αν μας βγει το …μάτι. Είχαμε συναίσθημα , αγαπούσαμε αυτό που κάναμε και τα δίναμε όλα για την ομάδα», είχε δηλώσει σε μια από τις συνεντεύξεις του, συγκρίνοντας τους παίκτες της δικής του γενιάς με αυτούς της δεκαετίας του 70.

Δείγμα του πως έβλεπαν εκείνοι οι άνθρωποι τον Άρη. Ναι, συμφωνώ, άλλες εποχές τότε, αλλά κάποιο λάθος προφανώς και έχουμε κάνει στη συνέχεια βρε παιδιά για να φτάσει η ομάδα στο σημείο που βρίσκεται τώρα.

Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε σήμερα είναι να σκύψουμε ταπεινά το κεφάλι και να αποτίσουμε φόρο τιμής. Σε αυτούς που είχαν τον Άρη πρωταθλητή!

MUST READ

Μεγάλο πριμ από τον Βαγγέλη Μαρινάκη στους παίκτες για να συνεχίσουν το σερί τους