Και τι θα πούνε στους συμμάχους;

Ξεπέρασε τα όρια της σάτιρας η επιχειρηματολογία του ΠΑΟΚ κατά τη διαδικασία της έφεσής του. Κι αυτό που απομένει να δούμε είναι να κληθούν ο Χρήστος Θέος και ο Όσκαρ Γκαρθία για την… αναπαράσταση του τραυματισμού του, ενώ μάθαμε ότι τα ασθενοφόρα χρησιμεύουν και για να περνάνε τα μηχανάκια στις εξέδρες.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι όμως δύσκολο να προκύψει ακόμη και ο «έντιμος συμβιβασμός», καθώς εκτός από τους κανονισμούς και τα δεδικασμένα (με Ίβιτς) υπάρχει και κάτι ακόμη. Ανταγωνιστής του ΠΑΟΚ δεν είναι μόνον ο Ολυμπιακός ως άμεσα εμπλεκόμενος στον αγώνα που δεν έγινε ποτέ στην Τούμπα, αλλά και οι μέχρι πρότινος σύμμαχοί του.

Η ΑΕΚ για παράδειγμα περιμένει να παίξει χωρίς κόσμο στην Τούμπα το πιο σημαντικό παιχνίδι, ενώ(ανα)γνωρίζει τη βαθμολογία με το μηδενισμό και τους -3 βαθμούς στον ΠΑΟΚ. Πως θα προκύψει κάτι διαφορετικό από τη στιγμή που οι δύο δικέφαλοι συμμετείχαν στην προσπάθεια για την «κάθαρση» του ελληνικού ποδοσφαίρου; Θα μείνει στη μέση το εγχείρημα;

Και ο Παναθηναϊκός που έχει αποχωρήσει από καιρό, λόγω του «δεδικασμένου» αλλά και της διαιτησίας του Κύζα στον ημιτελικό του κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ, πως θα αισθανθεί άραγε αν υπάρξει διαφορετική απόφαση; Μπορεί να δανείζεται παίκτες από την ομάδα του Σαββίδη, όμως δεν θα νιώσει, αν μη τι άλλο, άβολα αν αποδειχθεί ότι το κουτάκι της μπίρας έχει άλλη βαρύτητα από την χαρτοταινία της ταμειακής μηχανής;

Ο Ολυμπιακός που γιορτάζει τη συμπλήρωση 93 χρόνων από την ίδρυσή του (10 Μαρτίου 1925) κατάφερε με την 20ετή κυριαρχία του να συσπειρώσει τους βασικούς ανταγωνιστές του απέναντί του, μόνον που σε αυτή τη φάση ο καθένας από αυτούς είναι υποχρεωμένος να πάρει το δρόμο του, καθώς τα συμφέροντα ήταν και είναι αντικρουόμενα.

Όσο υπήρχε από πάνω ο Ολυμπιακός, τότε δεν έχανε τη συσπείρωσή της και η συμμαχία, αλλά τώρα πια που διεκδικούν τον τίτλο οι δύο δικέφαλοι δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Το πρωτάθλημα που διανύουμε μας το είχαν υποσχεθεί ως το πιο… συναρπαστικό, όμως έχουμε φτάσει στον Μάρτη και βάζουμε στη ζυγαριά τα κουτάκια της μπίρας με την χαρτοταινία και ανακαλύπτουμε και πως φτάνουν στην εξέδρα τα μηχανάκια.

Αυτό είναι το ποδόσφαιρο που ονειρεύονταν κάποιοι χωρίς τον Ολυμπιακό στην πρώτη θέση; Αν το θεωρούν ως… πρόοδο για το άθλημα στη χώρα μας, τότε σηκώνουμε τα χέρια ψηλά. Ο καθένας βλέπει, κρίνει και επαινεί ή αποδοκιμάζει. Απλά όταν αντιμετωπίζεις με συνθήκες κωμωδίας τόσο σοβαρές καταστάσεις, τότε μπορεί και να μην απέχεις πολύ από το δράμα…