Μόνο απλή υπόθεση…

Αποδείχθηκε περίτρανα, αυτό που σας έγραφα στην τελευταία επικοινωνία μας. Εύκολο παιχνίδι, Ιούλιο μήνα δεν υπάρχει. «Ένα, ένα τα παιχνίδια» ήταν ο τίτλος στο προηγούμενο blog και δεν πρόκειται να αλλάξω ρότα.

Στα προκριματικά αυτό που έχει σημασία είναι το αποτέλεσμα και όχι οι εμφανίσεις. Θα ήταν άλλωστε παράλογο, στο πρώτο επίσημο ματς της σεζόν, ο Ολυμπιακός να πετούσε φωτιές. Αν αυτό συνέβαινε, τότε δεν σας κρύβω, ότι θα με έσωζαν φίδια.

Θυμάμαι μια προετοιμασία, την δεύτερη με τον Τροντ Σόλιντ στον πάγκο. Τότε που η ομάδα έριχνε πεντάρες στα φιλικά (Μπλάκμπερν, Βέρντερ Βρέμης) και ο τίμιος Ταραλίδης, φαινόταν Τζέραρντ. Όταν ξεκίνησαν τα επίσημα παιχνίδια και κυρίως τα ευρωπαϊκά, η εικόνα της ομάδας, ήταν εκ διαμέτρου αντίθετη.

Στο πρώτο ματς της σεζόν με τη Νέφτσι, η νίκη του Ολυμπιακού είναι πέρα για πέρα σημαντική, γιατί το ματς στράβωσε πριν την έναρξη και κατά τη διάρκεια. Έφτασε ο Πέδρο Μαρτίνς να δηλώσει στο τέλος του παιχνιδιού: «Οι τελευταίες 72 ώρες, ήταν οι πιο δύσκολες της προπονητικής μου καριέρας». Τί άλλο να συμπληρώσει κάποιος, όταν κάνει τη συγκεκριμένη δήλωση, ο προπονητής του Ολυμπιακού;

Ο Μαρτίνς είχε προετοιμάσει την ομάδα με τον Ελ Αραμπί στην κορυφή, τον Εμβιλά στα χαφ και τον Παπασταθόπουλο, στο κέντρο της άμυνας. Και οι τρεις βγήκαν εκτός. Αναγκαστική αλλαγή πλάνου. Ξεκινά το ματς και ο Μπουχαλάκης τραυματίζεται. Μείον ένας παίκτης, αλλά παρόλα αυτά η ομάδα βρήκε ρυθμό και προηγήθηκε με την γκολάρα του Καμαρά.

Εκεί που λες ότι μπήκε το νερό στο αυλάκι, ήρθε η άτυχη στιγμή με την αποβολή του σκόρερ, στα τέλη του ημιχρόνου. Ξανά μανά, αλλαγή σχεδίου. Και ο Μαρτίνς ρίχνει στη μάχη των Σισέ και παίζει με τρεις στόπερ, κάτι το οποίο δεν δοκίμασε ποτέ στην προετοιμασία. Είχαμε να το δούμε από πέρυσι.

Ο τεχνικός του Ολυμπιακού είχε σχεδιάσει να παίξει στον άξονα με Μπουχαλάκη, Εμβιλά, Καμαρά και στο δεύτερο ημίχρονο δεν έπαιξε κανείς από τους τρεις χαφ! Αναγκάστηκε να ξεκινήσει τον Κούντε, ο οποίος δείχνει ότι είναι ποιοτικός παίκτης, αλλά χρειάζεται ακόμα χρόνο για να μπορέσει να βγάλει ολόκληρο παιχνίδι και δίπλα του έπαιξε αναγκαστικά ο Μασούρας (!) και μετά ο νεαρός Σουρλής.

Με όλα αυτά που συνέβησαν, πάλι καλά να λέμε που κέρδισε η ομάδα. Δεν είναι απλή υπόθεση η συγκεκριμένη νίκη. Ο Ολυμπιακός κέρδισε τη Νέφτσι, τα τόσα πολλά προβλήματα και αν δείξει σοβαρότητα, εκτιμώ ότι μπορεί να προκριθεί και με δύο νίκες. Ακόμα και αν θα λείψουν και πάλι, αρκετοί παίκτες.

Υ.Γ. Επιτέλους, είδαμε και πάλι το Καραϊσκάκη με κόσμο. Επιτέλους, απέκτησε χρώμα το γήπεδο. Οι φίλοι του Ολυμπιακού, από τότε που ιδρύθηκε ο Θρύλος, αποτελούν τον καλύτερο και πιο πιστό παίκτη της ομάδας. Μακάρι να πάνε όλα καλά με τη πανδημία και να συνεχιστεί αυτή η όμορφη εικόνα στο Ναό.