Ολυμπιακός: Όταν γίνονται, αυτά που «δεν γίνονται»…

Απέκλεισε την Μίλαν και την Άρσεναλ. Κάθισε στον απέναντι πάγκο από τον Ζοσέ Μουρίνιο και τον Πεπ Γουαρδιόλα. Νίκησε ντέρμπι, πήρε τίτλους. Ποιος θα περίμενε λοιπόν πως μια αναμέτρηση με κάποια Νέφτσι θα γίνονταν η αφορμή, ώστε ο Πέδρο Μαρτίνς –στο ξεκίνημα της 4ης σεζόν του στον Ολυμπιακό- να ξεστομίσει πως μόλις πέρασε τις πιο «δύσκολές 72 ώρες της καριέρας μου».

Ναι, προφανώς αφορμή ήταν οι Αζέροι. Κακό timing.

Η αιτία ήταν πως θα έπρεπε να τους νικήσει Ιούλη μήνα με τον Τζολάκη, τον Μάρκοβιτς, τον Αγκιμπού, τον Σουρλή και τον Βρουσάι.

Με τον Σισέ που δεν είχε αγωνιστεί μέχρι τώρα ούτε σε φιλικό. Τον Μασούρα να αλλάζει όλες τις θέσεις στις δύο γραμμές της διάταξης. Και τον Βαλμπουενά -δίχως να είναι στο 100%- να τρέχει στα 37 σαν… 17, σε γήπεδο με 80% υγρασία από εκείνα που δυσκολεύεσαι να αναπνεύσεις.

Πράγματα που σε μια ομάδα συμβαίνουν σε μήνες, ή δεν συμβαίνουν καθόλου, στη δική του συνέβησαν σε ώρες: Έξω ο Ελ Αραμπί, ο Σωκράτης, ο Εμβιλά. Έξω ο Μπουχαλάκης από το 16΄. Έξω με κόκκινη ο Καμαρά πριν την ανάπαυλα.

Με τιμωρημένο τον Μπα. Με τραυματία τον Κώστα Φορτούνη. Με τιμωρημένο και τραυματία τον Τικίνιο.

Πέντε φορές άλλαξε τον σχηματισμό του ο Πορτογάλος τεχνικός στο ίδιο βράδυ για να φτάσει σε αυτό το πολύτιμο 1-0 που προφανώς τον φέρνει πιο κοντά στην επόμενη φάση του Champions League. Και αν κρατούσε λίγο ακόμη αυτό το απροσδόκητο θρίλερ; Ποιος ξέρει ίσως να έβαζε και ο ίδιος ποδοσφαιρικά παπούτσια. Για να μπει στη μάχη…

Στην απροσδόκητη μάχη μιας πρεμιέρας που ο Ολυμπιακός στα αποδυτήρια του θα την μνημονεύει για καιρό. Ειδικά αν τα πράγματα του πάνε στη συνέχεια, όπως τα επιθυμεί.

Δεν είναι κανονικό το «καλοκαιρινό ποδόσφαιρο». Και αυτό πλέον το ελληνικό κοινό το καταλαβαίνει, έπειτα από χρόνια εμπειρίας στους προκριματικούς.

Δεν έχουν ίδια σημασία τα «ονόματα» και τα «μπάτζετ». Δεν παίζουν ρόλο τα… κυβικά που κουβαλά ο καθένας. Τα καλοκαίρι ή είσαι σοβαρός και υπηρετείς με κάθε κόστος το σχέδιο σου. Ή σε δείχνουν με το δάχτυλο γιατί σε απέκλεισε κάποια Μπερ Σεβά, κάποια Έστερσουντ, κάποια Καμπάλα κλπ.

Το γεγονός λοιπόν ότι χθες βράδυ τελικώς όλα πήγαν καλά στον πρωταθλητή Ελλάδας το χρωστά στον Καμαρά και σε ένα γκολ που μπαίνει στο… play station. Στις επεμβάσεις του Τζολάκη. Στα «κότσια» του Ρέαμπτσιουκ να αντέξει αυτή την καρατιά στη φάση αποβολής του Τσελίκ που αποκατέστησε την αριθμητική ισορροπία. Στο κοινό που επέστρεψε και ήταν τόσο… όσο για να δημιουργήσει την κατάλληλη ατμόσφαιρα.

Κυρίως όμως το χρωστά στον προπονητή του. Και στο καθαρό μυαλό του μέσα σε μια καταιγίδα κακών ειδήσεων.

MUST READ

Live η αναμέτρηση της Λίβερπουλ με τη Σαουθάμπτον

ΥΓ. Συνέβη και πέρσι στον Ολυμπιακό κάποια στιγμή να νιώσει περικυκλωμένος από απουσίες ελέω covid και τραυματισμών. Δεν ήταν όμως στην αρχή της σεζόν. Και δεν ήταν τραυματίας ο Φορτούνης. Κάποιος που έχοντας απέναντι του έναν αντίπαλο που θα του δώσει τη μπάλα, δύσκολα θα τον συγχωρέσει