Ο Ολυμπιακός είδε την θυσία του να πιάνει τόπο κι επιστρέφει εκεί που ανήκει με σκοπό να συνεχίσει τον αγώνα για ένα ελεύθερο μπάσκετ. Γράφει ο Μιχάλης Στεφάνου.
Μετά από δύο χρόνια αποχής και με τις μεγάλες αλλαγές στο χώρο του ελληνικού μπάσκετ να έχουν πλέον δρομολογηθεί, ο Ολυμπιακός πήρε την απόφαση να επιστρέψει εκεί που ανήκει. Στην μεγάλη κατηγορία του ελληνικού πρωταθλήματος και στη διεκδίκηση των εγχώριων τίτλων.
Ο πλήρης φάκελος Basket League κατατέθηκε χθες στον ΕΣΑΚΕ και την ΕΕΑ κι έτσι οι ερυθρόλευκοι αναμένεται να δώσουν κανονικά το παρόν στην προσεχή διοργάνωση της Α1.
Οι ερυθρόλευκοι έστειλαν ηχηρό μήνυμα με την μακρά απουσία τους, ταρακούνησαν συθέμελα το μπασκετικό γίγνεσθαι και ανάγκασαν την Πολιτεία να ασχοληθεί με το αιχμάλωτο μπάσκετ και να πάρει αποφάσεις. Πλέον αποφάσισαν ότι ήρθε η ώρα να επιστρέψουν και να συνεχίσουν την μάχη τους για ένα καλύτερο μπάσκετ δια ζώσης. Ξέρουν ότι χρειάζονται πολλές και μεγάλες αλλαγές.
Ομως βλέπουν ότι πλέον δεν είναι μόνοι τους. Άνθρωποι που αγαπούν το μπάσκετ έχουν δηλώσει «παρών» για την αλλαγή σελίδας, η βούληση της πολιτείας για κάθαρση είναι ξεκάθαρη κι ως πρωτοστάτης αυτής της ανάγκης για αλλαγή, δεν θα μπορούσε να απουσιάζει. Μονο συλλογικά και μέσα από συνεργασίες και διάλογο, άλλωστε, θα οδηγηθεί το άθλημα σε μια νέα εποχή.
Στον Ολυμπιακό αισθάνονται δικαιωμένοι για το γεγονός ότι όλα όσα κατήγγειλαν τόσα χρόνια αποδείχτηκαν αληθινά και πλέον τα ενστερνίζονται σχεδόν όλοι, εκτός από το απερχόμενο καθεστώς του Γιώργου Βασιλακόπουλου.
Και οι τυφλοί είδαν τι συνέβαινε, οι αμίλητοι και αμέτοχοι αρχισαν να μιλούν, όλο και περισσότεροι ενεργοποιήθηκαν, και τελικά το σύστημα που οδήγησε το ελληνικό μπάσκετ στις πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας του κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος.
Επι δύο χρόνια οι Πειραιώτες άφησαν απλώς τα πράγματα να εξελιχθούν, χωρίς να μιλούν και χωρίς να ανεβάζουν τους τόνους. Δεν εκβίασαν ποτέ κανέναν, δεν έριξαν λάδι στη φωτιά, αλλά απέδειξαν κι ότι δεν εκβιάζονται.
Δέχτηκαν τις συνέπειες χωρίς να κάνουν πίσω, χωρίς να τα… γυρίσουν και χωρίς να το μετανιώσουν. Είπαν «φεύγουμε» κι έφυγαν κι όταν ανέβηκαν, ανέβηκαν μόνοι τους χωρίς τις πλάτες άλλων.
Το γεγονός ότι επιστρέφουν χωρίς να γνωρίζουν ποια θα είναι η επόμενη διοίκηση της ΕΟΚ, είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι δεν τους ενδιαφέρει να ελέγξουν το μπάσκετ, αλλά να το δουν ελεύθερο και ανεξάρτητο.
Το γεγονός ότι η επόμενη μέρα δεν θα περιλαμβάνει την απολυταρχική διακυβέρνηση του Γιώργου Βασιλακόπουλου, τους είναι μια καλή αρχή…
Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)