Ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να πάει σε λύση καθαρού γκαρντ

Αν η Βιλερμπάν δεν το είχε μετανιώσει για τον Ντέιβιντ Λάιτι, ο Ολυμπιακός θα είχε διαμορφώσει τον βασικό κορμό του και θα είχε ανοιχτές μόνο κάποιες συμπληρωματικές εκκρεμότητες, όπως του Τάισον Κάρτερ και του Κώστα Αντετοκούνμπο. Το γεγονός, όμως, ότι ο Αντονι Πάρκερ αποφάσισε να ακυρώσει την συμφωνία για τον Αμερικανό, ανάγκασε τους ερυθρόλευκους να ξαναβγούν στην αγορά για μια πολύ κομβική προσθήκη.

Κι αν στην περίπτωση του Αμερικανού ο Γιωργος Μπαρτζώκας αποφάσισε γρήγορα και χωρίς ενδοιασμούς, δεν σημαίνει ότι θα κάνει το ίδιο και τώρα. Αλλωστε οι παίκτες δεν βγαίνουν σε… φωτοτυπίες κι ως εκ τούτου του θα χρειαστεί πιθανότατα να αναπροσαρμόσει πλάνα του. Μην εκπλαγεί κανείς, λοιπόν, αν αντί του Λάιτι προκύψει κάποιος αρκετά διαφορετικός τύπος παίκτη.

Για κάθε επιλογή μπαίνουν στη ζυγαριά πολλά και διάφορα και πάντα κάτι κερδίζεις και κάτι χάνεις. Ο παίκτης της Βιλερμπάν, για παράδειγμα θα μπορούσε να υποστηρίξει δύο θέσεις, να προσφέρει ενέργεια στην επίθεση και την άμυνα και να σκοράρει από το χαμηλό ποστ βρίσκοντας μόνιμο missmatch όταν θα έπαιζε στο «2».

Είναι εξαιρετικός στην εκτέλεση μετά από ντρίμπλα -κυρίως από μέση απόσταση- αλλά δεν διαθέτει σταθερότητα στο μακρινό σουτ. Ενα στοιχείο που θα μπορούσε να προκαλέσει προβληματισμό, αλλά προφανώς δεν στάθηκε αρκετό ώστε να εμποδίσει τον προπονητή του Ολυμπιακού ν’ ανάψει το πράσινο φως για την απόκτησή. Παρ’ όλα αυτά, το αξιόπιστο τρίποντο συνεχίζει να αποτελεί προτεραιότητα στην έρευνα των Πειραιωτών.

Δεδομένου ότι στην 12άδα του Ολυμπιακού θα βρίσκονται πέντε ψηλοί (Βεζένκοφ, Πρίντεζης, Λιβιό, Μάρτιν, Φαλ), απομένουν επτά θέσεις για τους παίκτες της περιφέρειας. Τη στιγμή που μιλάμε ο Ολυμπιακός διαθέτει έξι: Τον Σλούκα, τον Γουόκαπ, τον ΜακΚίσικ, τον Παπανικολάου, τον Λαρεντζάκη και τον Λούντζη. Ο παίκτης που αναζητείται θα τους κάνει επτά και η πιθανή ένταξη του Κάρτερ στην ομάδα, οκτώ. Οπως γίνεται αντιληπτό το σενάριο να προχωρήσουν οι ερυθρόλευκοι και σε μια επιπλέον προσθήκη στην περίμετρο δεν είναι και τόσο ρεαλιστικό.

Από τους έξι υπάρχοντες της περιφέρειας, οι τρεις καλύπτουν τις θέσεις «1» και «2» (Σλούκας, Γουόκαπ, Λούντζης), οι δυο μπορούν να παίξουν στο «2» και στο «3» (ΜακΚίσικ, Λαρεντζάκης), και μόνο ο Παπ είναι καθαρό «3». Η συγκεκριμένη στελέχωση -χωρίς να την κρίνουμε στο σύνολό της- προσφέρει τη δυνατότητα ευελιξίας σχετικά με την εξεύρεση του τελευταίου κρίκου της αλυσίδας. Δεν αποκλείεται, δηλαδή, ο παίκτης που θα αποκτηθεί να είναι καθαρός γκαρντ και να μην έχει καθόλου στοιχεία σμολ φόργουορντ όπως ο Λάιτι.

Την ευχέρεια να κινηθεί σε όλο το φάσμα της περιφέρειας, ψάχνοντας το κατάλληλο παίκτη, προσφέρουν ουσιαστικά στον Μπαρτζώκα ο Λαρεντζάκης με τον ΜακΚίσικ. Ο Ελληνας διεθνής, που έχει αποδείξει με τις εμφανίσεις του τόσο στον Ολυμπιακό όσο και στην εθνική ότι δικαιούται έναν σοβαρό μπακ απ ρόλο, μπορεί να αγωνιστεί είτε πίσω από τον Παπανικολάου (ίσως του ταιριάζει περισσότερο), είτε ως σούτινγκ γκαρντ. Αντίστοιχα και ο ΜακΚίσικ έχει τη δυνατότητα να μετακινηθεί από το «2» στο «3» ανάλογα με τις ανάγκες και τα σχήματα.

Ετσι κι αλλιώς, με τον τρόπο που παίζεται το μπάσκετ στην Ευρώπη η παραδοσιακή κοψιά του σμολ φόργουορντ τείνει να εξαλειφθεί. Πλέον οι ομάδες γεμίσουν την περίμετρο με παίκτες που μπορούν να χειριστούν την μπάλα, να έχουν προσωπική φάση, αλλά και δημιουργία. Τα σχήματα με τρεις γκαρντ είναι όλο και πιο συχνό φαινόμενο, ενώ από την μόδα έχουν φύγει και οι κλασικοί σουτέρ, αφού γίνεται όλο και δυσκολότερο να κερδίσει κανείς θέση στο ροτέισον μιας ομάδας κάνοντας καλά μόνο ένα πράγμα.

Σε κάθε περίπτωση, τα προαπαιτούμενα του Ολυμπιακού για τον παίκτη που θα πάρει αφορούν περισσότερο κάποια βασικά χαρακτηριστικά κι όχι το αν θα είναι «2-3», «2», ή «1-2». Αξιόπιστο μακρινό σουτ, καλός χειρισμός της μπάλας, αθλητικότητα και αμυντική συνέπεια, θα μπορούσαν να είναι χοντρικά οι λέξεις-κλειδιά στην μηχανή αναζήτησης των ερυθρόλευκων, αν υπήρχε τέτοια. Διότι εκείνο που ουσιαστικά επιδιώκουν, είναι να βρουν τον παίκτη που θα τους δώσει όσο το δυνατόν περισσότερα από τα στοιχεία που έχει ανάγκη η backcourt τους, χωρίς αγκυλώσεις σχετικά με τη θέση που… αναγράφεται στην μπασκετική του ταυτότητα.

MUST READ

Η «κρυφή ατζέντα» με το Final Four – Τελικά τι συμβαίνει με την Euroleague;

Μαζί με τα παραπάνω πρέπει να συνυπολογιστούν και κάποιες ακόμα σημαντικές παράμετροι. Η στειρότητα της αγοράς είναι μια πραγματικότητα που ουδείς μπορεί να παραβλέψει, ενώ και η επιθυμία του Γιώργου Μπαρτζώκα να ελαχιστοποιήσει το ρίσκο στις επιλογές του, δημιουργούν μια αρκετά ρηχή δεξαμενή πιθανών λύσεων. Αν συνεχίσουν να προστίθενται περιορισμοί (π.χ. κοιτώντας παίκτες που παίζουν αυστηρά στο «2-3»), τότε υπάρχει κίνδυνος η τελική επιλογή να παραπέμπει περισσότερο σε συμβιβασμό, παρά σε στόχευση.