Προσπαθούμε να αποκωδικοποιήσουμε τις κινήσεις του Πρίφτη, για να «δούμε» τον νέο Παναθηναϊκό. Με ταλέντο στην επίθεση, αλλά ζητήματα στην άμυνα…
Ο Νεμάνια Νέντοβιτς ήταν ο πρώτος που ανανέωσε τη συνεργασία με τον Παναθηναϊκό, για να ακολουθήσει πριν λίγη ώρα ο Ιωάννης Παπαπέτρου. Δεδομένη πρέπει να θεωρείται η παραμονή του Μάριο Χεζόνια, ενώ ήδη -υπό τις οδηγίες του Δημήτρη Πρίφτη- έχει αποκτηθεί ο Κέντρικ Πέρι και (λογικά) απομένουν οι ανακοινώσεις για τους Τζεχάιβ Φλόιντ και Ντάριλ Μέικον.
Παρότι λείπει ακόμα το βασικό 4άρι, καθώς δεν έχει αποκτηθεί ο παίκτης που θα καλύψει το κενό του Ντίνου Μήτογλου (ο Οκάρο Ουάιτ μοιάζει να έχει το απόλυτο προβάδισμα), παρότι λείπει ακόμα ο βασικός πόιντ γκαρντ, είναι εμφανές ότι ο Παναθηναϊκός θα έχει ταλέντο στην επίθεση, καθώς σχεδόν όλοι οι παίκτες πρώτης γραμμής έχουν ικανότητα στο σκοράρισμα.
Πρώτο ζήτημα είναι ότι οι «πράσινοι» θα πάνε με οκτώ ξένους παίκτες στο ρόστερ τους, από τη στιγμή που ο Χάουαρντ Σαντ-Ρος λογίζεται ως ξένος. Ως εκ τούτου, δύο αυτή τη στιγμή, ένας αν περάσει το 6+1, θα παίζουν μόνο στην Ευρωλίγκα. Αυτό από μόνο του είναι ένα θέμα, το οποίο θα αποκτήσει μεγαλύτερες διαστάσεις, αν ο Ολυμπιακός δηλώσει συμμετοχή στην Basket League.
Ο Πρίφτης θα έχει διαχειριστικό θέμα, καθώς δεν φτάνει μόνο να χωρέσει τους Χεζόνια, Νέντοβιτς και Παπαπέτρου, αλλά και τους Πέρι, Μέικον και… βλέπουμε, που θέλουν την μπάλα στα χέρια τους. Θα πει κανείς «το ίδιο θέμα υπήρχε και πέρυσι», μόνο που στο μεγαλύτερο διάστημα ο Νέντοβιτς ήταν εκτός αγώνων, οπότε υπήρχε μικρότερη πίεση. Τώρα με την προσθήκη δύο παικτών, που θέλουν την μπάλα στα χέρια, ενδέχεται να αποτελέσει πρόβλημα.
Το αν θα είναι πρόβλημα για την αντίπαλη άμυνα, καθώς δεν μπορεί να αδιαφορήσεις για κανέναν από αυτούς που θα βρίσκονται στην πεντάδα, ή πρόβλημα για τον κόουτς του Παναθηναϊκού θα φανεί κατά τη διάρκεια της περιόδου. Μπορεί κανείς να πει ότι σε ομάδες όπως η Φενέρμπαχτσε, η ΤΣΣΚΑ κτλ., συνυπάρχουν πολύ μεγαλύτερα ονόματα, πολύ καλύτεροι παίκτες και δεν δημιουργείται θέμα. Και δίκιο θα έχει.
Επίσης ένα ζήτημα είναι η αμυντική στοχοπροσήλωση της ομάδας. Ο Μέικον έχει αδυναμία να μαρκάρει μεγάλα κορμιά, δεν είναι από τους παίκτες που δείχνουν αμυντικό ζήλο, Νέντοβιτς και Χεζόνια δεν ξεκινούν από το πίσω μέρος του γηπέδου κι ο Πέρι είναι άγνωστο αν θα προσαρμοστεί σε ρόλους Ευρωλίγκας, όπως συμβαίνει με όλους τους παίκτες, που έρχονται από το Eurocup.
Αν ο Παναθηναϊκός ελέγξει τον ρυθμό, θα είναι ανταγωνιστικός απέναντι σε κάθε ομάδα. Αν βρεθεί πίσω στο σκορ, έχει το ταλέντο να γυρίσει παιχνίδια. Αν, όμως, συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε πέρυσι, να δέχεται +90 πόντους, δύσκολα θα μπορέσει να διακριθεί. Η αλήθεια είναι πως ο βασικός κορμός παραμένει ίδιος με την ομάδα, η οποία πήρε το νταμπλ στην Ελλάδα, αλλά καταποντίστηκε στην Ευρωλίγκα κι οι ως τώρα προσθήκες δεν κινήθηκαν προς την κατεύθυνση της επίλυσης του προβλήματος.
Προδήλως ο Πρίφτης θέλει να ενισχύσει τα καλά στοιχεία της ομάδας του, ποντάροντας στο ότι η άμυνα δεν είναι πανάκεια στο σύγχρονο μπάσκετ. Για την ώρα (κι αυτό κρατήστε το) κάνει το ακριβώς αντίθετο από αυτό, που προσπαθεί να δημιουργήσει στον Ολυμπιακό ο Γιώργος Μπαρτζώκας…