Σαν να έκλεψα αυτοκίνητο, από κάποιον που δεν έχει

Η σημερινή απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου για αυτά που συνέβησαν πριν από οχτώ ημέρες στην Τούμπα, ήταν λίγο πολύ αναμενόμενη.

Εξ ίσου αναμενόμενη είναι και η δική μου απόφαση να μην επιδίδομαι σε δίκες των δικαστικών αποφάσεων, πατώντας πλήκτρα.

Κι εμένα δε μου αρέσει η απόφαση, συμφωνώ πως ήταν πρωτάκουστο δικονομικά να γίνονται δεκτές εκθέσεις που αναιρούν τις προηγούμενες και το ακόμα πιο εξωφρενικό ήταν η απόρριψη των αιτημάτων για εξέταση των πρωταγωνιστών της υπόθεσης.

Δε νομίζω πως υπάρχει έστω και ψήγμα λογικής, στην απόφαση να μην καταθέτουν τα εντός ή εκτός εισαγωγικών θύματα, όπως και ο άρχοντας της αναμέτρησης, οι αναφορές του οποίου αποτελούν το ισχυρότερο πειστήριο για την έκδοση κάθε απόφασης.

Για να το κάνω πενηνταράκια, είναι σα να κατηγορούμαι πως έκλεψα ένα αυτοκίνητο και το δικαστήριο να αρνείται την εξέταση του ιδιοκτήτη, που ενδεχομένως να αποδειχτεί πως δεν έχει αυτοκίνητο και κυκλοφορεί με πατίνι!

Και να αρνείται επίσης την κατάθεση του αστυνομικού που ενώ στην αρχή ανέφερε πως κατεδίωξε έναν ψηλό, κατέληξε πως ο δράστης που συνέλαβε ήταν κοντός!

Μην το γελάτε, όσο πιθανό είναι να έκανε λάθος εκτίμηση στην αρχή άλλο τόσο είναι από Κόρφας να έγινα Φασούλας σε μερικά λεπτά, αν δεν εξεταστούν στο δικαστήριο όμως , πως θα αποδειχτεί το οτιδήποτε; Όχι μόνο η αθωότητα του καθενός, ακόμα και η ενοχή του..

Γι αυτό υπάρχουν και τα δικαστήρια άλλωστε όπου οι καταθέσεις των πρωταγωνιστών, οι ερωτήσεις των συνηγόρων και της έδρας μπορούν να αποκαλύψουν την αλήθεια, ακόμα κι ένας κομπασμός κάποιου μάρτυρα μπορεί να ρίξει φως.

Σε διαφορετική περίπτωση, θα βάζαμε τα δεδομένα σε έναν υπολογιστή και θα έβγαζε αυτόματα την απόφαση…

Τέλος πάντων το κόβω κάπου εδώ, το βράδυ της 25ης Φεβρουαρίου στο κείμενο μετά το τέλος του αγώνα, είχα ξεκαθαρίσει πως θα σεβαστώ την απόφαση όποια κι αν είναι αυτή.

Το ότι θα την κρίνω όπως έχω κάθε δικαίωμα είναι άλλο κεφάλαιο, πόσο δε όταν δεν κρίνω την καθαυτή απόφαση, αλλά κάποια σημεία της διαδικασίας που αυτεπάγγελτα έρχονται σε πλήρη αντίθεση με κάθε έννοια δικαίου, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με χώρο που απονέμεται δικαιοσύνη.

Η απόφασή μου έχει να κάνει με τον απλό λόγο πως αν δεν μπορούν Αρεοπαγίτες να αποδώσουν δικαιοσύνη, σε ποιους να στηρίξουμε τις ελπίδες μας, όχι μόνο ως ποδόσφαιρο, αλλά ως κοινωνία, ως κράτος;

Να ζητήσουμε άραγε την έλευση δικαστών από το Λουξεμβούργο, όπου εδρεύει το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης:

Οι ελπίδες του ΠΑΟΚ στρέφονται τώρα στην εκδίκαση της έφεσης, για την οποία επίσης δε γίνεται να κάνω κάποια πρόβλεψη.

Επισημαίνω απλώς πως στα Εφετεία τα πράγματα είναι αλλιώς, δε γίνεται να υπάρξουν αιφνιδιασμοί όπως η συμπληρωματική έκθεση Αρετόπουλου, που διέψευδε τον ίδιο του τον εαυτό και πως η όποια επιχειρηματολογία κάθε πλευράς θα μπορεί να στοιχειοθετηθεί με τον προβλεπόμενο τρόπο, χωρίς να συμβεί το πρωτοφανές της περασμένης Παρασκευής, όπου στους εκπροσώπους του ΠΑΟΚ δόθηκε μόλις μισή ώρα, για να καταφέρουν να ανατρέψουν την Αρετοπούλεια αντίφαση, που γύρισε ανάποδα όλο το έργο. Και για την οποία έλαβαν γνώση, μετά τη έναρξη της δίκης.

Αυτό και όχι μόνο, στην έφεση θα συζητηθεί διεξοδικά και με την ίδια παρρησία που είχα ξεκαθαρίσει πως θα σεβαστώ την απόφαση των δικαστών τα βράδυ της Κυριακής 25 Φεβρουαρίου, τονίζω και πάλι πως το ίδιο θα κάνω και με την απόφαση του Εφετείου.

Και δε θα μπορούσε να γίνει κάτι διαφορετικό, η δικαιοσύνη άλλωστε μπορεί να χωρίζεται σε βαθμίδες αλλά είναι μια και αδιαίρετη, σεβασμός α λα καρτ, δε στέκει.

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Το διευκρινίζω, για όσους υιοθέτησαν την ρητορική περί ταγμένου πρωταθλήματος από την κυβέρνηση, που τις τελευταίες ημέρες έχουν εξαφανιστεί μυστηριωδώς και δεν αποκλείεται να επανεμφανιστούν μόλις η υπόθεση τελεσιδικήσει…