Η ΑΕΚ οφείλει να κοιτάξει μόνο μπροστά: Το ντέρμπι στην Τούμπα, τα ματς που θα ακολουθήσουν. Και θα βγει κερδισμένη: Και αυτή και το ποδόσφαιρο.
Έχω την έντονη παρόρμηση από εχθές να φωνάξω για το Πρωτάθλημα, λες και το παιχνίδι σταμάτησε να παίζεται. Σε κάθε περίπτωση, η χθεσινή Κυριακή ήταν γεμάτη αξιοπρέπεια.
Η ΑΕΚ του Μανόλο Χιμένεθ, χωρίς χυδαιότητες, χωρίς παρατράγουδα, η φετινή εξαιρετική (και δεοντολογικά) ΑΕΚ σκαρφάλωσε στην βαθμολογική κορυφή ατενίζοντας με αισιοδοξία τον τίτλο. Έξι αγώνες ακόμα, ένα δύσκολο ντέρμπι στην Τούμπα και 24 χρόνια μετά την τελευταία φορά η ΑΕΚ -η δική μας ΑΕΚ, η ωραία ΑΕΚ- θα πανηγυρίζει ξανά το Πρωτάθλημα.
Ωστόσο, ας είμαστε προσγειωμένοι (δεν θα είμαστε προσγειωμένοι, το ξέρουν όλοι αυτό). Αλλά ας πούμε ότι είμαστε. Η φετινή σπουδαία χρονιά κατά την γνώμη μου έχει ήδη δικαιώσει την ομάδα: Με τους απανωτούς τραυματισμούς, τις μεταγραφές του χαμηλού budget, τη συμμετοχή σε τρεις διοργανώσεις, τις γκέλες, τις πανηγυρικές νίκες, η ΑΕΚ που δεν της έχουν καταλογιστεί έκτροπα έφτασε μέχρις εδώ χωρίς πέναλτι εκτός περιοχής και χωρίς ακύρωση γκολ που ήταν ωστόσο έγκυρα. Χωρίς χυδαιότητες και χωρίς παρατράγουδα.
Η ποιοτική διαφορά φάνηκε χθες, κυρίως μετά το απίθανο ματς στην Τρίπολη. Οχτώ λεπτά καθυστερήσεων και πέτσινο πέναλτι στο 96′ δεν κατάφεραν να χαρίσουν την νίκη στον ΠΑΟΚ (λέγε με και 30- μέτρα- οφσάιντ). Το… επεισοδιακό 3ο γκολ του Αστέρα στο 98′ ήταν μια εκδίκηση σχεδόν ονειρεμένη. Που τι σχεδόν, από την θολούρα οι ΠΑΟΚτζήδες έκαναν ντου στους αντίπαλους παίκτες μπας και το χωνέψουν. Τόσος κόπος για το πρωτάθλημα και να το βλέπεις να εξατμίζεται στο 98′ πάει πολύ.
Μετά την δική της νίκη κόντρα στον Πανιώνιο, η ΑΕΚ βρέθηκε πρώτη στην κατάταξη.
Κι όλα αυτά τα στοιχεία τα συζητάμε με δεδομένο ότι η ΕΠΟ δεν έχει πάρει οριστική (γιατί εκκρεμεί η έφεση του ΠΑΟΚ) απόφαση για τα έκτροπα της Τούμπας στο ντέρμπι που δεν ξεκίνησε ποτέ.
Και με δεδομένο -επίσης- ότι για τα έτερα έκτροπα, στους Ζωσιμάδες, χάιδεψε λίγο μαλωσιάρικα την ΠΑΕ ΠΑΟΚ και το συμβάν ξεχάστηκε ως μη γενόμενο. Σαν καυγαδάκι με τον γκόμενο, δηλαδή.
Φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, λοιπόν, ως ελληνικό Πρωτάθλημα, με έντονη την παρόρμηση της φυγής προς τα εμπρός, ακόμα κι αν αυτό για μερικούς μεταφράστηκε ως άρνηση της ομορφιάς του αθλήματος.
Κι αυτό οφείλει να κάνει η ΑΕΚ, να κοιτάξει μόνο μπροστά: Το ντέρμπι στην Τούμπα, τα ματς που θα ακολουθήσουν.
Να το κάνει αυτό όσο οι υπόλοιποι έχουν επιλέξει να κοιτάζουν πίσω από την πλάτη τους και θα βγει κερδισμένη. Και αυτή και το ποδόσφαιρο.