Να βλέπεις τον Σουρλή και να αναρωτιέσαι για Πέπε και Τιάγκο Σίλβα

Το να ενθουσιάζεται ή να απογοητεύεται κάποιος από την απόδοση της ομάδας του σε φιλικά παιχνίδια προετοιμασίας, είναι ανώφελο. Κανείς δεν κέρδισε ή έχασε κάτι σε αυτά τα παιχνίδια. Καμία ομάδα δεν έχασε τίτλους ή προκρίσεις σε τέτοια παιχνίδια. Ωστόσο, για τους ποδοσφαιριστές που συμμετέχουν σε αυτές τις προετοιμασίες, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Πολλοί εξ αυτών καλούνται να «δείξουν». Καλούνται να αποδείξουν ότι αξίζουν να βρίσκονται στο ρόστερ. Και κυρίως, καλούνται να επιβεβαιώσουν ότι αξίζει να πάρουν τη θέση άλλων συμπαικτών τους.

Μετά από πέντε φιλικά στην Αυστρία, τα συμπεράσματα έχουν βγει σε μεγάλο βαθμό, αναφορικά με τους διακριθέντες, αλλά και με τους ποδοσφαιριστές που έχουν δείξει ότι… κωλύονται. Ότι έχουν πρόβλημα προσαρμογής. Ότι κάτι συμβαίνει και δεν μπορούν να κάνουν το κάτι παραπάνω. Με τις περιπτώσεις των Τιάγκο Σίλβα και Πέπε να είναι οι πιο κραυγαλέες.

Οι απαιτήσεις και από τους δύο είναι μεγάλες. Απολύτως λογικό. Ο πρώτος είναι έμπειρος, με πολύ καλή καριέρα, με πολύ καλά ποιοτικά χαρακτηριστικά, παίρνει διαρκώς ευκαιρίες, αλλά δείχνει να μην μπορεί να κάνει τη διαφορά. Να μην μπορεί να αποτελέσει σημείο αναφοράς.

Την ίδια στιγμή ο Πέπε είναι… μία από τα ίδια. Η πιο ακριβή μεταγραφής της τελευταίας 2ετίας για τον Ολυμπιακό, συνεχίζει να κινείται σε χαμηλές εντάσεις και ρυθμούς. Ενας παίκτης με σπάνια ποιότητα, με εξαιρετικά σωματικά προσόντα, με ταχύτητα σκέψεις, με τρομερή τεχνική και πάσα, που θα μπορούσε να αποτελέσει πρωταγωνιστεί, ηγετική μορφή του Ολυμπιακού. Αλλά αντ’ αυτού, τον βλέπεις στο γήπεδο και απορείς. Απορείς πώς αυτό το απίστευτο ποδοσφαιρικό «πακέτο», αδικεί τον εαυτό του. Πώς μπορεί να είναι τόσο άνευρος.

Ο Μαρτίνς τους έδωσε από ένα ημίχρονο κόντρα στην ΟΥΦΑ. Ο,τι άφησε ο Πέπε, το πήρε και το κράτησε και ο Σίλβα. Μια ακόμη μέρα στη μετριότητα. Μια ακόμη μέρα χωρίς να δείξουν αυτό που περιμένει ο Ολυμπιακός. Μια ακόμη ημέρα που τους οδηγεί πιο μακριά. Διότι εάν φτάσουν προτάσεις, είναι σχεδόν βέβαιο ότι και οι δύο θα παραχωρηθούν. Καθώς ο Ολυμπιακός δεν θέλει να τους βάλει στο περιθώριο. Και εάν μείνουν στο ρόστερ, δεν δείχνουν επ ουδενί ότι μπορούν έστω να ανησυχήσουν Εμβιλά, Καμαρά, Κουντέ και Μπουχαλάκη.

Ακόμη περισσότερο, δεν δείχνουν να μπορούν να υπερκεράσουν ούτε το κεφάλαιο που λέγεται Βασίλης Σουρλής. Ο 18χρονος μέσος μπορεί να μην αγωνίστηκε κόντρα στην ΟΥΦΑ, αλλά η συνολική παρουσία του στην προετοιμασία, δείχνει ότι καλώς ο Ολυμπιακός συνεχίζει να τον πιστεύει και να επενδύει πάνω του. Στην 3^η του καλοκαιρινή προετοιμασία με την πρώτη ομάδα, ο Σουρλής εμφανίστηκε πιο έτοιμος, αποφασιστικός, συγκεντρωμένος και παθιασμένος από ποτέ. Αποφάσισε να δείξει ότι πλέον λάθος να τον αποκαλούμε «παιδί» ή «μικρό».

Είναι έτοιμος ποδοσφαιριστής. Λόγω νεότητας μπορεί να κάνει κάποια λάθη. Μπορεί να μην έχει την εμπειρία και τις παραστάσεις, αλλά εάν δεν παίξει, δεν θα τις αποκτήσει. Και ειδικά από τη στιγμή που δείχνει ότι αξίζει χώρο και χρόνο, γιατί να μπει σε οποιαδήποτε συζήτηση το τι μέλλει γενέσθαι. Στα δικά μου μάτια ο Σουρλής είναι ο απόλυτος «νικητής» της προετοιμασίας. Η ευχάριστη έκπληξη. Ενας έτοιμος παίκτης, γεμάτος ενθουσιασμό, δυναμισμό και όρεξη να «σκοτωθεί» και να προσφέρει στην ομάδα. Να αρπάξει κάθε ωφέλιμο δευτερόλεπτο και να δώσει όλο του το είναι. Αυτός είναι ένα «προϊόν Ολυμπιακού», που δεν μπορεί να χαθεί. Ειδικά από τη στιγμή που το δείχνει με τόσο εμφατικό τρόπο ότι πρέπει να πάρει την ευκαιρία του. Ουσιαστική ευκαιρία.

MUST READ

LIVE: Ολυμπιακός – Μαρούσι

ΥΓ. Μόλις ο Μαρτίνς βάλει τους… κανονικούς και αφήσει τις (απαραίτητες σε αυτή τη φάση) δοκιμές, ο Ολυμπιακός θα δείξει ότι είναι έτοιμος για τα προκριματικά. Στο φιλικό της 13^ης Ιουλίου οι Ερυθρόλευκοι θα είναι έτοιμοι και θα δείξουν την πραγματική δουλειά που έχουν κάνει στην προετοιμασία. Και είναι αλήθεια πως το κλίμα είναι θετικό. Παρά το γεγονός ότι χάθηκε ο Φορτούνης και ο Τικίνιο.