Εθνική: Τη διαφορά έκανε ο προπονητής

Γιώργος Κογκαλίδης 30.06.2021-12:51

Είναι άλλο να έχεις στην άκρη του πάγκου έναν κόουτς περιορισμένων δυνατοτήτων κι άλλο να έχεις έναν προπονητή που δεν «μασάει» από ΝΒΑερς.

Η Εθνική Ελλάδας ήταν πάρα πολύ καλή απέναντι στον Καναδά. Βεβαίως, ζητούμενο είναι οι νίκες, όχι οι εντυπώσεις, αλλά κι η εικόνα μετράει. Με πολλές απουσίες, δίχως να βάζει κανείς πολύ ψηλά τον πήχη, απέναντι σε μια ομάδα που δεν γνωρίζαμε, παίζοντας στον ρυθμό της, η «επίσημη αγαπημένη» κοίταξε στα μάτια τον Καναδά κι έχασε στις λεπτομέρειες.

Όσοι μας διαβάζουν συστηματικά γνωρίζουν ότι όχι μόνο δεν είμαι προσωπολάτρης του Πιτίνο, αλλά ήμουν από τους πρώτους που του άσκησα σκληρή κριτική. Η εικόνα της Εθνικής απέναντι στον Καναδά είναι δική του επιτυχία. Πήρε παίκτες, που δεν είναι στην πρώτη γραμμή, έβγαλε τον καλύτερό τους εαυτό και πέτυχε, παρότι ο ρυθμός ήταν αυτός που ήθελαν οι αντίπαλοι.

Ο Κασελάκης έχει βάλει δυο τρίποντα όλη τη χρονιά, έβαλε δύο χθες, ο Λαρεντζάκης κι ο Χρυσικόπουλος σούταραν με τρομερή αυτοπεποίθηση, ο Ρικ τούς απελευθέρωσε, τούς έδωσε τη δυνατότητα να αναδείξουν το ταλέντο τους (όποιο είναι αυτό) δίχως δεύτερη σκέψη, δίχως ευθυνοφοβία.
Η Εθνική ήταν καλύτερη του αναμενομένου. Προσωπικά πιστεύω πως αν ξανασυναντηθούμε με τον Καναδά (ελπίζουμε) τα πράγματα ίσως είναι χειρότερα για μας, καθώς οι αντίπαλοί μας θα γίνονται καλύτεροι αγώνα με τον αγώνα. Η διαφορά δεν καλύπτεται κι η διαφορά δεν έχει να κάνει μόνο με τους παίκτες.

Αν δείτε στον πάγκο του Καναδά, οι προπονητές έχουν εμπειρία από το ΝΒΑ. Προδήλως δεν υπάρχουν Έλληνες προπονητές στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν Έλληνες κόουτς, οι οποίοι να γνωρίζουν τι συμβαίνει στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Κι από τη στιγμή που γνωρίζαμε τους αντιπάλους μας, έπρεπε να προβλεφθεί, αντί να μαζευτούν τα… «δικά μας παιδιά», που δεν είχαν πολλά να προσφέρουν στο κομμάτι της ανάλυσης των αντιπάλων.

Λεπτομέρειες, που κάνουν τη διαφορά, καθώς ο αγώνας κρίθηκε σε λεπτομέρειες, καθώς η διαφορά δεν ήταν χαοτική, μια – δυο μπάλες αν άλλαζαν κατοχή, ίσως όλα να ήταν διαφορετικά. Όπως και να ‘χει, κρατάμε την αξιοπρεπέστατη εμφάνιση, κρατάμε εικόνες (όπως η πολύ καλή παρουσία του Καββαδά), αλλά και χτυπητές αδυναμίες, οι οποίες μας καταδίκασαν στην ήττα.