Δεν καταλαβαίνει τίποτα…

Το ωραίο με τον Βαγγέλη Μαρινάκη που συμπληρώνει σήμερα 11 χρόνια στην ηγεσία του Ολυμπιακού ξέρετε ποιο είναι; Ότι δεν καταλαβαίνει τίποτα. Τον έχουν κυνηγήσει, τον έχουν κατασυκοφαντήσει, τον έχουν λοιδορήσει, τον έχουν χλευάσει, τον έχουν… ονειρευτεί καμιά δεκαριά φορές στη φυλακή κι αυτός εκεί.

Κάνει σήμερα ποστ για την επέτειο των 11 χρόνων και το κλείνει γράφοντας «συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε»…

Το πόσο τυχερός είναι ο Ολυμπιακός που έχει έναν τόσο άρρωστο οπαδό της ομάδας στο τιμόνι του δεν χρειάζεται να το τονίζουμε πλέον, διότι το έχει αποδείξει ο ίδιος με πράξεις. Ούτε κλήση για παράνομο παρκάρισμα δεν είχε μέχρι να αναλάβει τον Ολυμπιακό κι από τότε που κάποιοι κατάλαβαν ότι έχει σκοπό να ξεπεράσει τον Σωκράτη Κόκκαλη άρχισαν να τον κυνηγούν λυσσαλέα.

Αυτός εκεί, όμως. «Συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε» λέει, διότι απλά στα όνειρα δεν μπαίνει ποτέ ταβάνι. «Συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε», διότι απλά έχει σκοπό να το πάει μέχρι τέλους. Να φτάσει τον Ολυμπιακό εκεί που δεν τον έχει φτάσει κανείς άλλος στο παρελθόν. Δύσκολο; Ακατόρθωτο; Μπορεί, αλλά ο ίδιος και το θέλει και το πιστεύει…

Κάποιοι άλλοι δεν πίστευαν καν όταν ανέλαβε ότι θα μπορέσει να βγάλει τον Ολυμπιακό από τη δύσκολη θέση που είχε βρεθεί το 2010 και το πανηγύριζαν κιόλας. «Έλα μωρέ ποιος Μαρινάκης τώρα… τελείωσε ο Ολυμπιακός χωρίς τον Κόκκαλη, θα περάσουν χρόνια για να ορθοποδήσει», έλεγαν (και έγραφαν). Το τι έγινε τόσο στην ποδοσφαιρική ομάδα, όσο και στον Ερασιτέχνη, από το 2010 μέχρι και τώρα το είδαμε όλοι. Και μαζί με μας το είδαν αργά και βασανιστικά και κάποιοι άλλοι…

«Μπράβο πρόεδρε», λοιπόν, για να χρησιμοποιήσω μια έκφραση που θεωρείται – και είναι – κλισέ και ας με κατηγορήσουν για τσατσιλίκι κάποιοι που δίπλα από τη σχετική λέξη στο λεξικό υπάρχει η φωτογραφία τους.

Μπράβο και πάλι μπράβο όχι μόνο γι’ αυτά που έχεις πετύχει και θα πετύχεις στο μέλλον, αλλά διότι μπροστά στην αγάπη σου για τον Ολυμπιακό δεν καταλαβαίνεις τίποτα. Αυτό και μόνο φτάνει…