Ολυμπιακός: Το μυστικό του Ρέντη

Στο κανονικό ποδόσφαιρο ομάδα σε τέταρτη σεζόν, είναι προνόμιο. Δυσνόητο για το ελληνικό κοινό (για όλους μας δηλαδή) μιας και δεν συνηθίσαμε σε τέτοιες εικόνες,  αλλά λεφτά στην τράπεζα. Μικρός θησαυρός. Στην προκειμένη περίπτωση: Των σαράντα εκατ ευρώ. Όσα –περίπου- τα χρήματα που θα συνοδεύσουν τον Ολυμπιακό ως τους ομίλους του Champions League.

Ναι, ξέρουμε… αντί-τουριστικό να μιλάς καλοκαιριάτικα για εκείνους που είναι εδώ και όχι για εκείνους που θα έρθουν μέσω των μεταγραφών. Το παρελθόν των Ερυθρόλευκων όμως σε εμπειρίες προκριματικών είναι ξεκάθαρο. Τη δουλειά την κάνουν εκείνοι που μπορούν να προσφέρουν ως βάση το minimum της σταθερότητας. Τα νοκ άουτ του Ιούλη και του Αυγούστου τα καθαρίζουν οι ομάδες που είναι σχηματισμένες. Που κουβαλούν στα σακίδια τους τα τετράδια των περασμένων. Οι ομάδες που δεν επιτρέπουν λάθη. Που δεν χαρίζουν γκολ στον αντίπαλο.

Ειδικά ο Μαρτίνς όλο αυτό, το ακούμπησε στο πιάτο μας και το ΄19 και το ΄20. O Ολυμπιακός σε οκτώ ματς προκριματικών στο Champions League έκανε 6 νίκες και 2 ισοπαλίες. Κάποιοι θα θυμηθούν ότι σε αυτά τα ματς οι Ερυθρόλευκοι σκόραραν συνολικά 15 φορές. Κάποιοι άλλοι; Πως είχαν μόλις 1 γκολ παθητικό. Εκτός με τη Κράσνονταρ σε ρεβάνς του 4-0.

Ένα γκολ παθητικό σε οκτώ αγώνες δεν σημαίνει σπουδαίοι αμυντικοί και μεγάλος τερματοφύλακας. Σημαίνει συνολική ανασταλτική συμπεριφορά που ξεκινά από την κορυφή της επίθεσης.  Σημαίνει κορμός. Ομοιογένεια. Πράγματα που δεν προκύπτουν μέσα σε λίγες καλοκαιρινές εβδομάδες.

Πρόπερσι στην ομάδα που πήρε την πρόκριση από το τρίγωνο της φωτιάς (Πλζεν, Μπασακσεχίρ, Κράσνονταρ) προστέθηκαν μόνο οι μεταγραφές που ακολούθησαν ολόκληρο το πρόγραμμα προετοιμασίας. Ο Ματιέ Βαλμπουενά και ο Ρούμπεν Σεμέδο. Πέρσι στην ομάδα μπήκαν μόνο οι «περπατημένοι» σε αυτό επίπεδο: Ραφίνια, Χολέμπας, Εμβιλά. Οι δύο πρώτοι υποχρεωτικά μιας και δεν υπήρχαν διαθέσιμοι άλλοι πλάγιοι μπακ. Οι «πολλοί» ήταν οι προηγούμενοι. Μην το σκέπτεστε: Έτσι θα γίνει και φέτος.

Σε σχέση με την ομάδα 2020-21 οι πρωταθλητές -ως εδώ- μετρούν δύο απώλειες από την 16άδα του βασικού rotation. Τον Αρμίντο Μπρούμα –που έδωσε λιγότερα από όσα θα περίμενε ο καθένας τον περασμένο Οκτώβρη όταν έπαιρνε το αεροπλάνο για την Αθήνα-. Και τον Χοσέ Χολέμπας που ήρθε για 15 ματς και έπαιξε τα διπλά και βάλε, καταφέρνοντας να γίνει απαραίτητος στον προπονητή.

Αν μπορούσε να κρατήσει ο Πορτογάλος έστω έναν; Κόντρα στα προγνωστικά δεν θα το έκανε για τον συμπατριώτη του. Την σιγουριά του 37άχρονου Χολέμπας θα ήθελε να έχει στα εφόδια του παίρνοντας το δρόμο για το άγνωστο απέναντι σε αντιπάλους από την Γεωργία και το Αζερμπαϊτζάν. Το μεγαλύτερο πρόβλημα του αυτές τις ημέρες δεν είναι ο winger που δεν έχει έρθει ακόμη.  Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι αριστερά υπάρχει μόνο ο Όλεγκ Ρέαμπτσιουκ. Και εκεί υπάρχει ένα θέμα που πρέπει να λυθεί ως τις 25 του μήνα που η ομάδα θα φύγει για την Αυστρία.

Ο Ολυμπιακός δεδομένα θα χρειαστεί καλές μεταγραφές. Όχι μόνο γιατί το κλαμπ θαυμαστών του Σα, του Σεμέδο, του Καμαρά ήδη… απειλούν, αλλά κυρίως για να καλύψει το περσινό κακό ποσοστό του στην απόπειρα ενίσχυσης. Δουλεύει ήδη για αυτές. Έχει σχηματίσει λίστες. Έχει κάνει προεργασία.

Θα χρειαστεί όμως καλές μεταγραφές για να κάνει το παραπάνω στην «κυρίως» αποστολή του στην Ευρώπη: Εκείνη που θα ξεκινήσει τον Σεπτέμβρη. Όπως θα χρειαστεί μεταγραφές προφανώς και για να κρατήσει τα πρωτεία εντός των συνόρων. Για να τις πραγματοποιήσει, είναι τόσο έμπειρο το κλαμπ σε τέτοιες ιστορίες που ξέρει ότι θα πρέπει να περιμένει. Αυτή τη στιγμή η αγορά, κόντρα σε όλα όσα γράφονται είναι επί της ουσίας «κλειστή» (πολλώ δε μάλλον με το Euro σε εξέλιξη). Υπάρχουν κατά βάση «ελεύθεροι» (σαν τον Τικίνιο Σοάρες).

Για τους άλλους το παζάρι ξεκινά αργότερα. Η πρόθεση του Μαρτίνς –με βάση το ερυθρόλευκο παρελθόν του- μάλλον είναι συγκεκριμένη: Θέλει να περιμένει. Για τους προκριματικούς;  Θα ποντάρει στον κορμό του.