ΤΕΛΙΚΑ, όλη αυτή η φασαρία για τον ανασχηματισμό, έγινε για να αναστηθεί το πολιτικό πτώμα, που ακούει στο όνομα Φώτης Κουβέλης; Πράγματι. Ένας ήταν ο Ιησούς, που ανέστησε τον Λάζαρο κι άλλος ένας ο Αλέξης που ανέστησε τον Φώτη. Και του είπε, δεύρο έξω άρον τον κραββατόν σου και περιπατεί, στη Μεσογείων για το Υπουργείο […]
ΤΕΛΙΚΑ, όλη αυτή η φασαρία για τον ανασχηματισμό, έγινε για να αναστηθεί το πολιτικό πτώμα, που ακούει στο όνομα Φώτης Κουβέλης; Πράγματι. Ένας ήταν ο Ιησούς, που ανέστησε τον Λάζαρο κι άλλος ένας ο Αλέξης που ανέστησε τον Φώτη. Και του είπε, δεύρο έξω άρον τον κραββατόν σου και περιπατεί, στη Μεσογείων για το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε λοιπόν, ότι ο Αλέξης προσπαθεί. Κάνει ότι μπορεί. Ο νεαρός και πάντα χαμογελαστός πρωθυπουργός, έχει τη μοναδική, τη σπάνια μπορείς να πεις, ικανότητα, να βρίσκει, να επιλέγει στελέχη και να τα αξιοποιεί. Και να σου φτιάχνει μια κυβέρνηση, να γλύφεις τα δάχτυλά σου. Να τρώει η μάνα και του παιδιού να μη δίνει.
ΟΙ Υπουργοί του Αλέξη γράφουνε ιστορία. Διαλεχτοί, ένας κι ένας, σαν τις ελιές Καλαμών. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον βαψομαλλιά επαναστάτη Λαφαζάνη; Τον καθηγητή Μητρόπουλο; Τη ζωηρή και ανήσυχη Ζωή; Τον Τσουκαλά, που είχε πει, το «ψητός Μαροκινός» . Το Νίκο Φίλη; Τον Υπουργό Παιδείας, με απολυτήριο εξαταξίου γυμνασίου, που μίλαγε «επιστημονικά», για την γενοκτονία των Ποντίων. Τον Παύλο Χαϊκάλη που έκανε το υπουργικό συμβούλιο Δελφινάριο, σκορπίζοντας το γέλιο και τη χαρά; Τον αργόσχολο καθηγητή Ζουράρι; Τον Τρύφωνα Αλεξιάδη, που έβαζε φόρους και γέλαγε. Αλλά και σήμερα. Η Θεανώ Φωτίου , που επιμένει ότι η καλύτερη μέθοδος για να αντιμετωπιστεί η κρίση, είναι να μαγειρεύουν οι νοικοκυρές γεμιστά. Ο πάντα κομψός και περιποιημένος Κατρούγκαλος, που στέκεται στις μύτες των παπουτσιών, όταν βγαίνει φωτογραφίες για να δείχνει ψηλός. Η Σία Αναγνωστόπουλου, με το ωραίο χτένισμα που διόρισε τις δύο ανιψιές της. Είναι η ικανότητα του Πρωθυπουργού να επιλέγει τους καλύτερους.
ΚΙ αυτή τη φορά ο Αλέξης έκανε ότι μπορούσε. Παρά ταύτα, κάποια ιδιαίτερα σημαντικά στελέχη, τα ξέχασε. Για να μην πούμε τα παραγκώνισε. Τον Γιώργο Πάντζα φερ’ ειπείν. Τον έχει αδικήσει σφόδρα. Όταν νάμπερ ένας Υπουργός είναι ο Αλέκος ο Φλαμπουράρης, ο καλύτερος φίλος του Τζώνυ που περπατάει. Όταν λύνει και δένει στου Μαξίμου, ο Καρανίκας, το να μένει εκτός Κυβέρνησης ο Πάντζας, είναι κρίμα κι άδικο. Όπως η Ελένη η Αυλωνίτου. Κολυμβήτρια, ερευνήτρια εργοφυσιολόγος, υποψήφια Δημαρχίνα στο Γαλάτσι, πρώην τηλεπαρουσιάστρια, νυν πανελίστρια της «Δίκης» και εσαεί αγωνίστρια. Μία πολύ καλή περίπτωση επίσης, θα ήταν ο μαχητικός αρτοποιός, Πέτρος Κωνσταντινέας. Και τι έγινε που τα ελληνικά του, είναι επιπέδου νηπιαγωγείου. Είδαμε και τους μορφωμένους, πως βάζανε στην από μέσα το επίδομα ενοικίου. Αδικημένος θεωρείται επίσης, ο ασυμβίβαστος Θανάσης Παπαχριστόπουλος. Ο πλέον διάσημος δερματολόγος των Βαλκανίων. Μέλος του εκλεκτού θιάσου των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Να τον βλέπεις να πηγαίνει στο Υπουργείο ξένοιαστος καβαλάρης πάνω στη μηχανή και να τον καμαρώνεις.
ΓΙΑ να τα λέμε όλα πάντως, όσο κι αν έχει προσπαθήσει ο Αλέξης, όσο κι αν ανακάτεψε τη τράπουλα, όσους λαγούς κι αν έχει βγάλει από το καπέλο, το ρεκόρ του Αντώνη Σαμαρά, είναι αξεπέραστο. Ο ανασχηματισμός του Ιουνίου του 2014, έχει γραφτεί με χρυσά γράμματα στην σύγχρονη πολιτική ιστορία, αυτού του τόπου. Μιλάμε για ντριμ-τιμ. Για μνημείο σουρεαλισμού: Σοφία Βούλτεψη, Αργύρης Ντινόπουλος, Βασίλης Κικίλιας, Γεράσιμος Γιακουμάτος, Γιώργος Ορφανός. Να βλέπει αυτό το καστ, ο Πέδρο Αλμαδοβάρ και να γλύφει τα δάχτυλά του. Αντετοκούμπο και Ντόνσιτς, να έχεις στην ομάδα σου, αυτή τη πεντάδα δεν την κερδίζεις με τίποτα. Ότι και να κάνει ο Αλέξης, θα βλέπει τη σκόνη του Σαμαρά. Τέτοιος θίασος επί σκηνής, δεν έχει ματαγίνει.
Στο τραγούδι της ημέρας, μουσικοί τζαμάρουν στα καμαρίνια. Μεταξύ των παρευρισκόμενων ο αναχωρήσας Τέρρυ Παπαντίνας.