Τα… «ορφανά» του Γιώργου Βασιλακόπουλου

Κάνουν το μαύρο… άσπρο, διαδίδουν «fake news», σκίζουν τα ρούχα τους, μόνο σε απεργία πείνας δεν έχουν κατεβεί, εκείνοι που χάνουν την πρόσβαση στο μέλι, εκείνοι που χάνουν τη… μάσα. Εκείνοι, που ανερυθρίαστα έπαιζαν παιχνίδια στην πλάτη του Βασιλακόπουλου. Εκείνοι, που είχαν βρει το κουμπί του νάρκισσου προέδρου, του φιλούσαν (μεταφορικά, αλλά αν παρουσιάζονταν ανάγκη και πραγματικά) τα πόδια, ώστε να έχουν λόγο ύπαρξης.

Λυσσαλέα η μάχη τους για να γίνουν οι εκλογές. Όταν αναβλήθηκαν πρώτη φορά, όταν η ΕΟΚ έγινε δακτυλοδεικτούμενη επειδή δεν έκανε αρχαιρεσίες, ήταν γι’ αυτούς… Πέμπτη μεσημέρι. Όταν διαιτητές αποκλείονταν άνευ λόγου κι αιτίας από το ελληνικό πρωτάθλημα, όταν ομάδες είχαν προνομιακή θέση, όταν διαιτητές ανέβαιναν κατηγορίες δίχως να έχουν δείξει κάτι, ήταν… θέλημα προέδρου.

Όταν ετσιθελικά παύτηκε η διοίκηση της ΟΔΚΕ, με πραξικοπηματικού χαρακτήρα διαδικασίες, ήταν όλα καλά. Όταν ψήφισαν και τα δέντρα για να πέσει ο Χαλβατζάκης από τον ΕΣΑΚΕ ήταν όλα καλά. Όταν πιάστηκαν με τη γίδα στην πλάτη, με τους γιους κορυφαίων παραγόντων να αμείβονται από την ΕΟΚ δίχως ανάλογη προσφορά, σφύριζαν αδιάφοροι.

Είναι πολλά τα λεφτά αδέρφια. Πανηγύρι γίνεται με το στοίχημα και το γνωρίζουν όλοι. Ουδείς ασχολήθηκε γιατί 13 δημοσιογράφοι σιτίζονταν (με επίσημα στοιχεία) από την Ομοσπονδία. Άντε μετά να γραφτεί κάτι εναντίον του Βασιλακόπουλου. Ουδείς ασχολήθηκε με το ότι δύο από τους τέσσερις διαιτητές της Ευρωλίγκας επέστρεψαν και δύο όχι. Παιδιά κι απόπαιδα.

Είναι γνωστό ότι συγκεκριμένοι διαιτητές παίζουν συγκεκριμένες ομάδες, είναι πλέον παροιμιώδης η διάθεση των μελών της ΚΕΔ/ΕΟΚ (οι ίδιοι κι οι ίδιοι) να προσφέρουν αμισθί υπηρεσίες επί σειρά ετών. Τέτοιος αλτρουισμός κι αγάπη για το άθλημα; Είναι γνωστό ότι αποτυχημένοι παράγοντες, των οποίων οι ακάλυπτες επιταγές θα μπορούσαν να γίνουν ταπετσαρία σε επταώροφο κτίριο ξαναμπήκαν από το παράθυρο στον χώρο, που τους απέβαλλε, κραδαίνοντας κάρτα, στην οποία αναγράφονταν «είμαι φίλος του προέδρου».

Όλο το παραμπάσκετ, όλη η πλέμπα, όλοι όσοι βρίσκουν μεροκάματο, μετατρέποντας την ντροπή σε δουλειά, συντάσσεται πίσω από τον Βασιλακόπουλο. Υπάρχουν κι άνθρωποι, που πίνουν νερό στο όνομά του, αγαπούν το μπάσκετ κι έχουν προσφέρει πολλά. Δεν θα τους περάσουμε από τη μηχανή του κιμά. Τα εξαπτέρυγα, όμως, παλεύουν για να κρατηθούν στην επιφάνεια, να μην χάσουν τα κεκτημένα.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Κανείς δεν ξέρει να πει με σιγουριά ποιος θα διαδεχθεί τον Βασιλακόπουλο. Το μόνο σίγουρο είναι πως εμείς, απ’ όπου μας δίνεται η δυνατότητα, θα χτυπάμε αλύπητα τους ξενιστές, αυτούς που «… είναι στο μυαλό νωθροί, μα υπακοή έχουν περισσή. Αυτούς τους έχω σιχαθεί».