Παναθηναϊκός: Ο Γιοβάνοβιτς και η… καραμέλα της διαιτησίας στο μπάσκετ

Θα ξεκινήσω ανάποδα. Με το μπάσκετ και τους ημιτελικούς της Α1 μεταξύ του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ. Σε μια ιστορία επαναλαμβανόμενη εδώ και χρόνια, που πλέον έχει καταντήσει και κουραστική και γραφική. Τρία παιχνίδια έχουν δώσει μεταξύ τους και η γκρίνια έχει ξεπεράσει τα επίπεδα που γνωρίζαμε παλαιότερα. Φωνάζει ο Αγγέλου σε κάθε φάση, του κάνουν συστάσεις οι διαιτητές, δέχεται τελικά την τεχνική ποινή και μετά φωνάζει η ΑΕΚ γιατί δέχτηκε τεχνική ποινή.

Προφανώς και δέχτηκε τεχνική ποινή γιατί δεν σταματούσε να διαμαρτύρεται. Όπως δεν σταματούν να διαμαρτύρονται οι παίκτες του σχεδόν σε κάθε φάση και σε κάθε επαφή. Μια σειρά που είναι για 15 πόντους διαφορά μέσο όρο σε κάθε ματς και δεν συμβαίνει αυτό με ευθύνη του Παναθηναϊκού και του προπονητή του, αντί η ΑΕΚ να κοιτάξει πως θα βελτιωθεί και θα διεκδικήσει τις πολλές ελπίδες πρόκρισης, ψάχνει να βρει δικαιολογίες στα σφυρίγματα των διαιτητών.

Κατάντησε πλέον εντελώς κουραστικό να διαμαρτύρονται όλοι όταν αγωνίζονται με τον Παναθηναϊκό. Και ειδικά όσοι δεν γνωρίζουν έστω και τα ελάχιστα από το άθλημα. Είδαμε απόψεις ανθρώπων που ασχολούνται με τον αθλητισμό να γράφουν για… ντροπή του αθλητισμού. Ντροπή του αθλητισμού η ομάδα που έχει έξι ευρωπαϊκά τρόπαια και όπου κι αν ταξιδέψεις στην Ευρώπη αντιλαμβάνεσαι τον σεβασμό των μπασκετικών φιλάθλων.

Και φτάσαμε σε σημείο στην Ελλάδα να γράφουν για ντροπή του αθλητισμού! Γελάει και το γέλιο. Αν η ΑΕΚ θέλει να κοιτάξει στα μάτια τον Παναθηναϊκό τώρα που έχει την ευκαιρία μιας και απουσιάζει ο Ολυμπιακός, δεν πρόκειται να το πετύχει με το να αναζητεί δικαιολογίες κάθε δευτερόλεπτο πάνω στο παρκέ. Έχει μια συμπαθητική ομάδα, έχει βρει τον Παναθηναϊκό σε κακή κατάσταση και έχει την ευκαιρία έστω να τον κοντράρει. Αν ασχοληθεί με το μπάσκετ, υπάρχει ελπίδα να καταφέρει κάτι. Αν κάνει το άσπρο – μαύρο σε κάθε φάση, όπως συνέβη στα τρία πρώτα παιχνίδια, δεν έχει ελπίδα.

Πάμε στο ποδόσφαιρο, που ο Παναθηναϊκός καταλήγει στον Ιβάν Γιοβάνοβιτς και το σίγουρο είναι πως πλέον πορεύεται με έναν… κανονικό προπονητή. Γιατί ούτε ο Πογιάτος ήταν τέτοιος, ούτε φυσικά ο Μπόλονι πλέον. 100% επιλογή Αλαφούζου, που τον ήθελε και τον περασμένο Οκτώβριο. Ο Γιοβάνοβιτς είναι άνθρωπος που στην Κύπρο πίνουν νερό στο όνομά του για τη δουλειά που έκανε στον ΑΠΟΕΛ. Και τις επιτυχίες που είχε.

Αποφάσισε να γεμίσει τους τραπεζικούς του λογιαρασμούς πηγαίνοντας στην Αλ Νασρ, που το συμβόλαιό του ξεπερνούσε το 1,5 εκατομμύριο. Στα 59 του χρόνια έχει την ευκαιρία να βρει τα κίνητρα σε μια μεγάλη ελληνική ομάδα που περνάει τα πιο δύσκολα χρόνια της ιστορίας της. Και αυτή τη φορά θα πρέπει ο Αλαφούζος να πάρει την απόφαση και να επιτρέψει στον προπονητή που επιλέγει να δουλέψει όπως εκείνος θέλει και για όσο διάστημα απαιτείται, από τη στιγμή που ο Γιοβάνοβιτς έχει ένα προφίλ φυσιολογικό για προπονητής και δεν είναι ένα ρίσκο που δεν ξέρεις αν θα σου βγει, όπως ήταν ο Πογιάτος.

Είναι σίγουρα αναβάθμιση το γεγονός πως πέρσι ξεκινούσε ο Παναθηναϊκός με τον… μαθητευόμενο Ντάνι και φέτος ξεκινά με τον έμπειρο Γιοβάνοβιτς. Οι πληροφορίες από την Κύπρο λένε πως ο Σέρβος θέλει να έχει τον λόγο σε όλα. Συμπεριλαμβανομένων των μεταγραφών. Δεν θέλει δηλαδή το μοντέλο «λέω στον τεχνικό διευθυντή τις θέσεις και αυτός φέρνει τους παίκτες». Όλα θα περνάνε από το δικό του χέρι.

Προφανώς για να συμφώνησε έχει πάρει διαβεβαιώσεις πάνω σ’ αυτό το κομμάτι, άρα ο Παναθηναϊκός πηγαίνει σε αλλαγή μοντέλου. Που ο τεχνικός διευθυντής δεν θα είναι το… αφεντικό. Ίσως να μην υπάρχει και τεχνικός διευθυντής με την έννοια που γνωρίζουμε, αλλά να πάμε σε μοντέλο με team manager και με ένα αναβαθμισμένο τμήμα σκάουτινγκ που θα φέρνει προτάσεις στον προπονητή.

Για να πετύχει ο Γιοβάνοβιτς και ο κάθε Γιοβάνοβιτς, όμως, πρέπει να δουλέψει σε ένα κλαμπ που θα είναι οργανωμένο και που θα ξέρει τι ζητάει. Ποιος είναι ο στόχος. Στον Παναθηναϊκό μέχρι… χθες ήταν όλα στον αέρα. Αν η διοίκηση άλλαξε τακτική και προσανατολισμό, θα κάνουμε κουβέντα για τις πιθανότητες επιτυχίας του εκάστοτε προπονητή. Ας περιμένουμε να δούμε και τις επόμενες κινήσεις πριν βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα για το αν θα αλλάξει κάτι.