Ο »Άρχοντας» Αρετόπουλος κι ο Jason που έγινε Αντιγόνη…

Δε μου άρεσε ποτέ η προσωποποιημένη διαιτητολογία πριν τα ντέρμπι, την έβρισκα ανούσια και αχρείαστη. Σε μια ελεγχόμενη και παραδοσιακά χρωματισμένη είτε στα κόκκινα είτε στα πράσινα ΕΠΟ και ΚΕΔ κατ΄επέκταση, το πρόσωπο του διαιτητή δεν είχε καμία απολύτως σημασία.

Το ίδιο σύστημα τους είχε εκθρέψει όλους, ίδιες προϋποθέσεις συνέτρεχαν για να πάρουν στραγάλι και να συνεχίζουν να το κρατάνε στο στόμα, ποιος ο λόγος λοιπόν να στεκόμαστε σε ονόματα? Αφού το έγκλημα ήταν προσχεδιασμένο και δεδομένο, είχε νόημα αν το όνομα του δράστη ήταν Κώστας, Μήτσος ή Θανάσης?

Φέτος βλέπουμε καλύτερες διαιτησίες, όσο κι αν ο εγωισμός των περισσοτέρων δεν τους επιτρέπει να το παραδεχτούν φωναχτά, όσο κι αν τα ΜΜΕ παραδοσιακά επενδύουν στην σίγουρη δικαιολογία της σφαγής και της αδικίας, αφού εγγυημένα πουλάει και βολεύει ώστε να κρύβονται τα προβλήματα κάτω από το χαλάκι.

Λάθη υπάρχουν βέβαια, είναι εμφανές ωστόσο πως δεν υπάρχει πρόθεση να πάρουν τα κοράκια κάποιον από το χεράκι και να τον βγάλουν πρώτο με το ζόρι, ούτε να απαγορεύσουν να διεκδικήσει τις πιθανότητες του, όποιος μπορεί..

Πρακτικά αυτό σημαίνει, πως στη γενική σούμα που θα γίνει στο τέλος, θα μπορείς να βρεις για όλους φάσεις που ευνοήθηκαν και περίπου τις ίδιες που αδικήθηκαν.. Είμαι πεπεισμένος λοιπόν, πως κάπως έτσι θα σφυρίξει την Κυριακή ο Αρετόπουλος.

Θα μπει στο ΟΑΚΑ για να κόψει το πεπόνι στη μέση, που είναι θετικό μεν, αλλά δεν αρκεί. Όσο λιγότερο σφυρίζει ο διαιτητής την Κυριακή και κάθε Κυριακή, τόσο πιο απελευθερωμένα θα παίζουν οι ποδοσφαιριστές, οπότε τόσο καλύτερα για το άθλημα, το πρωτάθλημα, τους θεατές, τους τηλεθεατές, τους πάντες.

Πιο πρόσφατο παράδειγμα ήταν η διαιτησία του Κομίνη στο Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ που σε γενικές γραμμές ήταν καλό παιγνίδι, αν το ξαναδείς με μεγεθυντικό φακό ωστόσο, θα βρεις μπόλικα λάθη σε βάρος και των δυο.

Τι θα βλέπαμε όμως, σε περίπτωση που άρχιζε να δείχνει κάρτες με τη συχνότητα που ο Τζον Τάραμας μοιράζει τραπουλόχαρτα και κάποιος από τους δυο έμενε με 10, με 9 ή και οι δυο με 8? Αυτό δε σημαίνει πως ο διαιτητής πρέπει να καταργήσει τους κανονισμούς, όχι να κάνει κατάχρηση εξουσίας όμως. Έτσι, ούτε το παιγνίδι αποκτά ρυθμό και στο μυαλό των παικτών δε θα είναι πως θα βάλουν ή δε θα φάνε γκολ, αλλά πως θα γλυτώσουν την κάρτα ή θα κοροϊδέψουν τον διαιτητή για να την εκμαιεύσουν σε βάρος αντιπάλου.

Θυμάμαι κάποτε ένα ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός στην Τούμπα, που ο Ψυχομάνης είχε αποβάλλει με δυο κίτρινες το Βρύζα. Η δεύτερη κίτρινη ήταν επειδή ο παίκτης διαφώνησε με μια απόφασή του και κλώτσησε τη μπάλα.

Με το γράμμα του νόμου ήταν κίτρινη κανείς δεν αντιλέγει, το πνεύμα του νόμου όμως αφορά την περιφρούρηση της ομαλής διεξαγωγής του αγώνα, από όποιον συμπεριφέρεται με τρόπο που απειλεί να τον τινάξει στον αέρα . Είναι κάποιος προκλητικός, εκνευρισμένος, του κάνεις μια παρατήρηση και δε συμμορφώνεται?

Του τραβάς μια κάρτα λοιπόν για να συνέλθει. Ξεφεύγει κάποιος από τα όρια του δυναμικού παιγνιδιού και μαρκάρει με τρόπο επικίνδυνο για τη σωματική ακεραιότητα των συναδέλφων του? Μια προειδοποίηση κι αν δεν ηρεμήσει, ας πάει για μπάνιο στα αποδυτήρια.

Είναι εντελώς διαφορετικό όμως να γ@μάς το παιγνίδι σφυρίζοντας συνεχώς κι εξαντλώντας την αυστηρότητα σου, για να το παίξεις Κλιντ Ίστγουντ με σφυρίχτρα, κάνοντας επίδειξη δύναμης…

Μαγκιά είναι να τελειώσεις το ματς ομαλά, να έχεις αποδώσει δικαιοσύνη και να έχεις βοηθήσει στο μέτρο που προβλέπει ο ρόλος σου για να παιχτεί καλό ποδόσφαιρο. Ειδικά σε ένα ντέρμπι όπως της Κυριακής που θα κρίνει πολλά αφενός και αποτελεί τη βιτρίνα που πρωταθλήματος αφετέρου, θα είναι εγκληματικό αν ο διαιτητής σφυρίξει με το γράμμα και όχι με το πνεύμα του νόμου.

Υποψιάζομαι πως η συμπεριφορά που περιγράφω παραπάνω και η οποία χαρακτηρίζει ακόμα και διαιτητές που έχουν στόχο να παίξουν καθαρά, έχει τις ρίζες της στον τίτλο «άρχοντας του αγώνα» που τους έχει αποδοθεί, με αποτέλεσμα να τον έχουν πάρει τοις μετρητοίς και να συμπεριφέρονται ώρες ώρες ως σερίφηδες. Δεν είναι άρχοντες αλλά συντελεστές του αγώνα, αφού ο ρόλος τους είναι να συντελούν στην ομαλή διεξαγωγή κάθε αναμέτρησης.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Άρχοντες είναι αυτοί για τους οποίους πηγαίνει ο κόσμος στο γήπεδο και ασχολείται με το άθλημα. Δεν ξέρω κάποιον που θα πάει την Κυριακή στο ΟΑΚΑ για να θαυμάσει τον Αρετόπουλο, κι αν υπάρχει, να μου τον φέρετε για να τον παντρέψουμε με αυτόν τον Jason που θέλει να τον φωνάζουν και Αντιγόνη…