Ο Γιώργος Χελάκης γράφει για τον Γιώργος Μασούρα… ανακατεύοντας στο κείμενό του τον Γκαλέτι, τον Κάμπε και τον Ποντένσε…
Οι… καθωσπρέπει αναλύσεις μετά από ένα ντέρμπι οφείλουν να αναφέρονται στο σύνολο του παιχνιδιού. Οσα ακολουθούν δεν ασπάζονται αυτό τον κανόνα. Η όλη ανάλυση για το ματς θα περιοριστεί στα δυο γκολ του Ολυμπιακού που μπήκαν πριν συμπληρωθεί το εικοσάλεπτο. Και οι δυο φάσεις ξεκινούν από κλέψιμο της μπάλας στη μεσαία γραμμή προς την περιοχή του Χριστογιώργου.
Οι παίκτες του Παναθηναϊκού έχουν την μπάλα στην κατοχή τους και επιχειρούν να αναπτυχθούν. Οι παίκτες του Ολυμπιακού με Μασούρα, Μπουχαλάκη και Καμαρά κλέβουν. Η μετάβαση είναι ταχύτητα τη. Οι παίκτες των πράσινων δεν προλαβαίνουν στην ταχύτητα ούτε τον Μασούρα ούτε τον Ελ Αραμπί. Κι έτσι χωρίς να το πάρουν χαμπάρι έχουν δυο γκολ στην πλάτη. Εκτελεστή ο Γιώργος Μασούρας ο καλύτερος περιφερειακό κυνηγός στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Ο Μασούρας δεν είναι κλασσικός εξτρέμ. Δεν είναι καν δεύτερος επιθετικός. Είναι περιφερειακός που του αρέσει να κινείται κατά βάση διαγώνια συγκλίνοντας για να δεχτεί την μπάλα μέσα στην περιοχή. Δυο εξαιρετικές εκτελέσεις με το αριστερό αυτή τη φορά και πάντα στην κίνηση. Σε αυτό τον τρόπο του παιχνιδιού δεν υπάρχει δεύτερος στην Σούπερ Λίγκα.
Ναι, δεν έχει την εξαιρετική τεχνική του Μπρούμα ούτε την εκτελεστική δεινότητα του Ελ Αραμπί. Τακτικά δεν νομίζω να υπάρχει καλύτερος. Εκεί που ο αντίπαλος δεν το περιμένει θα τον δει ξαφνικά μπροστά του είτε να του κλέβει την μπάλα είτε να την πλασάρει στο τέρμα. Αυτά γράφονται ενώ είναι γνωστό ότι μερίδα των οπαδών δεν τον θεωρεί ποιότητας τέτοιας που να αντιστοιχεί σε εξτρέμ του Ολυμπιακού.
Δεν αδικώ τους οπαδούς όταν τα μάτια τους έχουν δει σχετικά πρόσφατα παίκτες όπως ο Γκαλέι , ο Κάμπελ και ο Ποντένσε. Σε τεχνικά χαρίσματα και θεαματικότητα όλοι τους υπερτερούν κατά πολύ του Μασούρα. Είναι όμως αμφίβολο αν υπερτερούν τόσο πολύ όταν μιλάμε για ουσία δηλαδή αποτελεσματικότητα. Το πρέσινγκ που εφαρμόζει ο Ολυμπιακός είναι ικανό να αποδιοργανώσει κάθε αντίπαλο στην Ελλάδα. Για να πρεσάρεις τόσο ψηλά πρέπει να τοποθετείς την άμυνά σου ψηλά αναλαμβάνοντας ρίσκο και φυσικά να έχει τις φυσικές δυνάμει να το κάνεις.
Μια εβδομάδα πριν από τις διακοπές, ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς μπορεί να το κάνει και να επωφελείται. Από το ματς στο σύνολό του αξίζει να αναφερθούμε σε ένα ακόμα μεγάλο παιχνίδι του Θανάση Ανδρούτσου που είναι η μεγάλη μεταγραφή του χειμώνα. Ένα πραγματικό έμβολο που έχει επιτρέψει στον προπονητή του να καθιερώσει το 3-4-3 έστω κι αν για να το πετύχει σε κάθε παιχνίδι χρειάζεται να αχρηστεύει τον Γιαν Εμβιλά σε ρόλο στόπερ. Κρίμα είναι…