Η εξαιρετική φιέστα της Τετάρτης, μπήκε στις αγαπημένες μου, μαζί με Ντιέγκο και... Λάγιος
Όπως το πάει η αγαπημένη μας ομάδα, θα αποκτήσουμε όλοι μας καλλιτεχνική φλέβα! Προσωπικά δεν την έχω ανεπτυγμένη, αλλά με τον Ολυμπιακό, όλα μπορούν να συμβούν. Αν μη τι άλλο, είμαστε έμπειροι για να μπορέσουμε να κρίνουμε μια φιέστα. Σε μερικά χρόνια – καλά να είμαστε – θα λέμε για αμέτρητες φιέστες.
Την Τετάρτη το βράδυ, όσοι ασχολήθηκαν με το πάρτι της κατάκτησης του 46ου πρωταθλήματος, έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό. Μια βραδιά, γεμάτη Ελλάδα, γεμάτη Πειραιά, γεμάτη Ολυμπιακό. Μια βραδιά που θα μείνει χαραγμένη για χρόνια στο μυαλό των φίλων της ομάδας. Οι εικόνες ήταν πολλές και δυνατές. Τις έχετε δει, τις έχετε συζητήσει με τους φίλους σας, τις απολαύσατε.
Τρομερή ιδέα η διαδρομή της κούπας στις γειτονιές του Πειραιά, συγκινητικό και προσεγμένο το βίντεο και επίσης εξαιρετική η απόφαση να ντυθεί στα γαλανόλευκα το σπίτι του Θρύλου, για την επέτειο των 200 χρόνων από την ελληνική επανάσταση. Όλα ήταν άψογα, δουλεμένα με αγάπη και μεράκι.
Είναι αυτονόητο, ότι όλοι σας έχετε ξεχωρίσει κάποιες από τις φιέστες. Όχι φυσικά ότι δεν χαρήκατε με τις άλλες, απλά κάποιες σας έκαναν μεγαλύτερο κλικ. Η γιορτή της Τετάρτης μπαίνει για πλάκα πλέον, στις αγαπημένες μου. Ποιες ήταν οι άλλες;
Η πρώτη που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ, ήταν αυτή του 2006. Όταν στο Καραϊσκάκη ήρθε ο Ντιέγκο Μαραντόνα, ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών και έπαιζε μπάλα, με τον Ριβάλντο και τον Καστίγιο. Δεν ήταν η πρώτη φορά που είχε έρθει ο μάγος στο Ναό. Η πρώτη του φορά ήταν τον Ιανουάριο του 2005, αλλά τότε ήταν σε τραγική κατάσταση και δεν θέλω στη μνήμη να υπάρχει αυτή η εικόνα, του αγαπημένου Ντιέγκο. Στην φιέστα του 2006, στο Καραϊσκάκη εμφανίστηκε ο «δικός μας» Ντιέγκο και δεν γίνεται να ξεχαστεί ποτέ…
Εντυπωσιακή για τα δικά μου γούστα ήταν η φιέστα του 2003. Τότε που πλημμύρισε το Δημοτικό θέατρο. Η συγκεκριμένη γιορτή, μου έφερε στο μυαλό την υποδοχή του Λάγιος Ντέταρι, την μεγαλύτερη που έχει γίνει ποτέ για παίκτη που ήρθε στην Ελλάδα. Και δε νομίζω ότι μπορεί να ξεπεραστεί εύκολα. Και αν αυτό συμβεί, πάλι οι Ολυμπιακοί θα το κάνουν…
Υ.Γ. Τις δύο τελευταίες γιορτές, θα τις θυμόμαστε και για έναν άσχημο λόγο. Είναι οι μοναδικές που δεν είχαν στο γήπεδο κόσμο, φυσικά λόγω της πανδημίας.