ΠΑΟΚ : Ο τσοπάνης, ο λύκος κι ένα τραπέζωμα στα Γρεβενά

Όσο πιο διακριτικά γίνεται, θα προσπαθήσω να ακουμπήσω τη χθεσινή αποκάλυψη του to10 για τη συνάντηση των ανθρώπων του ΠΑΟΚ με τον πεθερό του Αρετόπουλου, κυρίως για να επικεντρωθώ στα ηθικά διδάγματα που προκύπτουν. Η διακριτικότητα έχει να κάνει αποκλειστικά με το ότι πρόκειται για ρεπορτάζ που δεν επιβεβαιώνεται από ντοκουμέντα, οπότε δε γίνεται να το υιοθετήσουμε επειδή απλώς γράφτηκε. Ζούμε στη χώρα που αν οι αποκαλύψεις (είτε αυθεντικές είτε με προέλευση κάποιες ιαματικές πηγές) μεταφράζονταν σε χρήμα, θα είχαμε γίνει Ντουμπάι.

Μην περιμένετε να βγάλω από το κάδρο το to10, με λάθος άνθρωπο μπλέξατε αν νομίζετε πως είμαι από τους τύπους που θα εξυμνώ το ΜΜΕ που εργάζομαι βρίζοντας τα υπόλοιπα, για να κάνω το ανάποδο όταν και αν αλλάξω κάποτε εργασιακό περιβάλλον. Συμπληρώνω επίσης πως το βάρος της απόδειξης το κουβαλάει πάντα όποιος κάνει την αποκάλυψη, ο κάθε Τεβεκέλης και Πουρλιοτόπουλος, δεν έχουν καμμία υποχρέωση να αποδείξουν που ήταν και με ποιον ήταν.

Σε περίπτωση που αποδειχτεί η ορθότητα του ρεπορτάζ πάντως, ο ΠΑΟΚ είναι διπλά εκτεθειμένος τόσο για το γεγονός, όσο και για τη διάψευση. Για παρόμοιους λόγους δε γίνεται να δεχτώ και την διάψευση της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, μόνο και μόνο επειδή έγινε. Δε θυμάμαι κάποιον ένοχο ή έστω και ύποπτο στην Ελλάδα, να παραδέχεται την ενοχή του, οπότε μην περιμένετε να πιστέψω και να παπαγαλίσω κάθε διαρροή ή διάψευση του ΠΑΟΚ, επειδή είναι η ομάδα μου. Με τον ίδιο λάθος άνθρωπο μπλέξατε, αν νομίζετε πως θα απορρίπτω κάθε τι που τη στιγματίζει, επειδή απλά τη στιγματίζει…

Στο πρώτο άρθρο γνωριμίας μας, είχα ξεκαθαρίσει πως είμαι οπαδός, λειτουργώ και σκέφτομαι ως οπαδός και το θεωρώ τιμή μου και καμάρι μου, γι αυτό και όχι μόνο δεν το κρύβω, αλλά το διακηρύσσω με καμάρι. Παρενθετικά, θεωρώ ως μέγιστο πρόβλημα του ΠΑΟΚ, διαχρονικά είναι πως δεν έχει ρεπόρτερ οπαδούς, που να ταυτίζονται με το αντικείμενο τους.

Για να καταλάβετε το επίπεδό, ένας από δαύτους, χωρίς ίχνος ντροπής, απροκάλυπτης αφέλειας και άγνοιας του περιβάλλοντος, στο βιογραφικό του καμαρώνει πως αποφάσισε να ασχοληθεί ρεπορταζιακά με τον ΠΑΟΚ, επειδή ζούσε κοντά στην Τούμπα και εντυπωσιάστηκε από τα συνθήματα που άκουγε από γήπεδο. Μέχρι να μετακομίσει στη περιοχή προφανώς, αγνοούσε τι είναι ο ΠΑΟΚ και ποια ομάδα εδρεύει στην περιοχή.

Τι να περιμένεις λοιπόν από κάποιον που είδε τον ΠΑΟΚ εξ΄αρχής ως επαγγελματική διέξοδο, χωρίς να νοιώσει λίγο από τον πόνο, τη χαρά και το άγχος που αισθάνεται κάθε οπαδός για την ομάδα του; Πως να αφουγκραστεί τα ιδεώδη, τις ανάγκες, τις επιθυμίες, τις ιδιοτροπίες, ακόμη και τα ελαττώματα ή τις χρόνιες ασθένειες της ομάδας; Δεν αφορά μόνο τον ΠΑΟΚ και το χώρο της ενημέρωσης αυτό, απαραίτητη προϋπόθεση για να αποδώσεις όποιος κι αν είναι ο επαγγελματικός προσανατολισμός σου, είναι να αγαπάς το αντικείμενο που επέλεξες να ασχοληθείς.

Σε αντίθετη περίπτωση, θα είσαι δυστυχισμένος κι αν αυτό αφορά μόνο εσένα, θα κάνεις δυστυχισμένους αυτούς που «υπηρετείς», είτε είσαι πωλητής, είτε υπάλληλος της καθαριότητας, είτε συστήνεσαι ως δημοσιογράφος. Στο ίδιο άρθρο λοιπόν είχα διευκρινίσει πως οπαδισμός σημαίνει «αγαπώ, ταυτίζομαι, παθιάζομαι, ακολουθώ» και όχι «τυφλώνομαι και φοράω παρωπίδες», όπως πιστεύει η πλειοψηφία.

Η αλήθεια είναι πάντα μια και δε γίνεται να προσαρμόζεται στα εκάστοτε συμφέροντά μας και ο πιο σίγουρος τρόπος να την προσεγγίσεις είναι τα λόγια του Ιησού, που όταν είχε ερωτηθεί κάποτε ποιο είναι το σωστό και το λάθος, απάντησε «σωστό είναι αυτό που θα ήθελες να κάνουν οι άλλοι σε σένα και λάθος εκείνο που δε θα ήθελες να σου κάνουν». Με αποκλειστικό γνώμονα τα σοφά αυτά λόγια, ρωτάω τον εαυτό μου λοιπόν «σε περίπτωση που μάθαινες πως ο κυρ Σάββας κι ο Βρέντζος συναντήθηκαν με τον πεθερό του διαιτητή ΠΑΟΚ-Ολυμπιακού, θα το θεωρούσες άξιο αναφοράς;». Όχι μόνο άξιο αναφοράς, θα το θεωρούσα και άκρως ύποπτο ξεκαθαρίζω, όπως κι ο καθένας πιστεύω.

Τώρα λοιπόν που φερόμενοι ως πρωταγωνιστές του ραντεβού είναι ο Πουρλιοτόπουλος κι ο Μάλαμας, γιατί να σφυρίξουμε κλέφτικα; Κι όλα αυτά με την προϋπόθεση πως το ρεπορτάζ είναι έγκυρο, το ξεκαθαρίζω αυτό, για να μην χρειάζεται να το επαναλαμβάνω σε κάθε ευκαιρία.

Μια και το έφερε η κουβέντα λοιπόν, βρείτε τις διαφορές της δικής μου θέσης, με όλα αυτά που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό και τα στιγματίζω όποτε μου δίνεται η αφορμή..
Ή μάλλον, βρείτε τα κοινά με τους υπόλοιπους που παρουσιάζουν ως τρίχα το οφσάιντ του Βράνιες και τριχιά το αντίστοιχο του Πέλκα, που αναδεικνύουν το γκολ του Ενρίκε στο Βόλο αλλά πνίγουν το πνιγμένο πέναλτι στον Κρέσπο, που θεωρούν καθαρό το πέναλτι που πήρε η ΑΕΚ με τον Αστέρα, αλλά δεν δίνουν δίκαιο στον ΠΑΟΚ που διαμαρτύρεται για χέρι στο Αγρίνιο, που βάφτισαν μέχρι και την πεντακάθαρη ανατροπή του Βαρέλα, ως δώρο του διαιτητή.

Η παράθεση κάθε γεγονότος, πόσο δε η ανάδειξη του σε κάτι σημαντικό, πρέπει να συνοδεύεται από σαφές τεκμήριο υποψίας που να αφορά αποκλειστικά το γεγονός καθεαυτό.
Και η συνάντηση (αν έγινε) των στελεχών του ΠΑΟκ με συγγενικό πρόσωπο διαιτητή είναι και παραείναι, για τον ίδιο λόγο που θα ήταν ύποπτο αν παραμονές μιας μεγάλης δίκης στέλεχος της εταιρίας του εναγομένου, συναντιόταν με τον πεθερό του δικαστή, πως να το κάνουμε;

Επειδή όμως στο σχέδιο παρουσίασης του Σαββίδη ως χαλίφη έχει ως βασικό πυρήνα τη σαλαμοποίηση των πάντων, η συνάντηση Γκαγκάτση-Χριστοβασίλη δεν είναι, τον πισινό σας κάτω να βαράτε. Δεν είναι απαγορευτικό, ούτε ύποπτο να πίνουν καφέ και να τα λένε στο λόμπι ξενοδοχείου δυο παράγοντες ομάδων, τα λένε στις συνεδριάσεις της λίγκας, εκεί όπου γίνονται πηγαδάκια προέδρων λίγες μέρες οι ομάδες τους τεθούν αντιμέτωπες, ορισμένοι εκ των οποίων προσέρχονται και αποχωρούν μαζί, βλέπετε κάτι επιλήψιμο;

Όπως δεν υπάρχει κάτι επιλήψιμο και στη συνάντηση Πουρλιοτόπουλου με παίκτες του Πλατανιά που επανήλθε χθες στο προσκήνιο, ο πρώτος ταξίδεψε στα Χανιά με την αποστολή του ΠΑΟΚ με την ιδιότητα του γενικού αρχηγού και ήπιε καφέ με ποδοσφαιριστή της γηπεδούχου ομάδας, με τον οποίον τυγχάνει να έχουν συγγενική σχέση και κοινή προϋπηρεσία στον ΠΑΟΚ.

Όποιος θεωρεί απαγορευτικό να πίνουν καφέ σε δημόσιο χώρο δυο κουμπάροι και πρώην συμπαίκτες, προφανώς γεννήθηκε και ζει σε κάποιον πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος
Η σύνδεση μάλιστα με την υπόθεση Ολυμπιακού-Πλατανιά ξεπερνά κάθε όριο προπαγάνδας, αν είναι ύποπτος ο καφές και όχι το σβήσιμο του αρχειακού υλικού από τις κάμερες, σημαίνει πως ο Γκέμπελς ήταν απλώς ένα γατάκι.

Με πιο απλά λόγια, όταν τη μοναδική χρονιά των τελευταίων 10ετιών που ενώ κοντεύουμε να πιάσουμε άνοιξη παρακολουθούμε το πιο αμφίρροπο πρωτάθλημα που κόβει την ανάσα, το επικοινωνιακό ποντάρισμα αφορά ένα οφσάιντ γκολ τη στιγμή που οι άλλοι έχουν πάρει πέναλτι μαϊμούδες, στη συνεδρίαση της εκτελεστικής της ΕΠΟ στο Μακ. Παλλάς λες και αν γινόταν άλλη επιλογή ξενοδοχείου θα ήταν όλα καλά, στον καφέ του Γκαγκάστη με τον Χριστοβασίλη και του Πουρλιοτόπουλου με τον κουμπάρο και πρώην συμπαίκτη του σε κεντρική πλατεία των Χανιών, μοιραία μια σοβαρή αποκάλυψη όπως η συνάντηση (;) των Γρεβενών, θα περάσει στο ντούκου. χαμένη μέσα στον ωκεανό των συνηθισμένων γεγονότων, που έχουν πλασαριστεί ως σύμβολα και ντοκουμέντα διαφθοράς. Σε ελεύθερη μετάφραση, πρόκειται για βουτιά στο λάκκο που έσκαβες για τον άλλον.

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

ΥΓ. Ο σοφός λαός μας το περιγράφει άψογα με την παροιμία για τον τσοπάνη που έκανε πλάκα στους χωριανούς του ζητώντας τους βοήθεια για το λύκο που του τρώει το πρόβατα, όταν όμως μπούκαρε στ΄ αλήθεια ο λύκος στο μαντρί, ουδείς ανταποκρίθηκε στο κάλεσμά του για βοήθεια, καθώς δεν τον πήραν στα σοβαρά… Ο ίδιος ο τσοπάνης είχε ορίσει τα όρια της αξιοπιστίας του, δεν του έφταιγε κανείς! Ότι ακριβώς ισχύει με το σύστημα που παλεύει να πείσει πως ο Ιβάν είναι ο διαπλεκόμενος και ο ΠΑΟΚ ο ευννοούμενος..