Το λάθος έγινε με τον Δώνη…

Ο Παναθηναϊκός είναι μια ανάσα από μια αποτυχία που θα αποτελέσει… στίγμα στην ιστορία του. Για πρώτη φορά από το 1997 θα μείνει εκτός Ευρώπης σε αγωνιστικό επίπεδο, αφού την προηγούμενη τριετία ναι μεν δεν έπαιξε στην Ευρώπη, πλην όμως αυτό συνέβη λόγω της διοίκησής του. Μιας διοίκησης που φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη και για τη φετινή αποτυχία της ομάδας, η οποία κινδυνεύει να μετατραπεί σε πέμπτη δύναμη της χώρας. Και να ζει μονάχα με τις αναμνήσεις του παρελθόντος.

Το πρόβλημα για τη φετινή σεζόν ξεκίνησε πέρσι. Από τη στιγμή που ο Γιάννης Αλαφούζος αποφάσισε να διακόψει εν μία νυκτί τη συνεργασία του με τον Γιώργο Δώνη και να μην του επιτρέψει να ολοκληρώσει το τριετές πλάνο που μαζί είχαν φτιάξει το καλοκαίρι του 2018. Αν ο Δώνης ήταν στον πάγκο του Παναθηναϊκού φέτος, όχι μόνο οι πράσινοι θα κέρδιζαν την ευρωπαϊκή έξοδο, αλλά θα διεκδικούσαν και τη δεύτερη θέση. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και τα δείγματα είχαν φανεί στη διετία που έμεινε στον πάγκο ο Έλληνας προπονητής.

Ο Αλαφούζος επέλεξε να φέρει στη θέση του Δώνη έναν… μαθητευόμενο μάγο, που υποσχόταν μια ομάδα την οποία θα χαίρεται ο κόσμος. Έφυγε πριν μάθουμε καλά – καλά τις ποδοσφαιρικές του ιδέες, αφού στην Ελλάδα τα αποτελέσματα μετράνε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Και υπομονή δεν υπάρχει. Στον Παναθηναϊκό βέβαια, ο προπονητής που έφερνε και αποτελέσματα (ο Δώνης) έφυγε και εκείνος…

Και όταν έφυγε ο Πογιάτος, μαζί με τον Ρόκα που τον έφερε; Οι πράσινοι πήγαν σε εντελώς διαφορετικό μοντέλο, ενός προπονητή που μια απλή ανάγνωση των όσων είχαν συμβεί στις τελευταίες δουλειές του σε έπειθε ότι δεν πρόκειται να μακροημερεύσει. Ο Μπόλονι έφυγε από το Βέλγιο γιατί τσακωνόταν με τους ποδοσφαιριστές της ομάδας του. Και ήρθε στον Παναθηναϊκό και τσακώθηκε με τους ποδοσφαιριστές της ομάδας του.

Έφυγε γιατί έπαιζε μόνο αμυντικό ποδόσφαιρο, που δεν θα οδηγούσε πουθενά. Και ήρθε και παίζει μόνο αμυντικό ποδόσφαιρο που δεν οδηγεί πουθενά. Δεν μπορώ να καταλάβω ποιος πίστευε πως στα 68 του χρόνια ο Λάζλο Μπόλονι θα άλλαζε. Εδώ δεν αλλάζουν άλλοι κι άλλοι προπονητές, πώς θα αλλάξει ένας άνθρωπος που πια δεν το έχει και ανάγκη; Το λάθος έγινε στην αναζήτηση. Ούτε ένας δεν κοίταξε τι είχε γίνει στο Βέλγιο; Ούτε ένας δεν αναρωτήθηκε τι είδους ποδόσφαιρο εκπροσωπεί ο Μπόλονι; Και αν αυτό το ποδόσφαιρο ταιριάζει στο υλικό που θα έχει να διαχειριστεί; Ούτε ένας δεν τον ρώτησε όταν ήρθε τι ακριβώς θέλει να πετύχει εδώ, τι κίνητρο έχει, αν μπορεί να φέρει τον Παναθηναϊκό σε επίπεδο πρωταθλητισμού μέσα στα επόμενα 2-3 χρόνια;

Το σημερινό αποτέλεσμα, με όλα τα ρεπορτάζ να αναφέρουν πως επί της ουσίας ο Μπόλονι είναι μια τελειωμένη υπόθεση και θα φύγει μετά τα πλέι οφ είναι η απολύτως φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων. Αυτό θα γινόταν και είχε φανεί από τον Ιανουάριο κιόλας, όταν ο Παναθηναϊκός κέρδιζε, αλλά το έκανε με τον… λάθος τρόπο. Καταλάβαινες πως αυτού του είδους το ποδόσφαιρο δεν έχει μέλλον. Και μαζί με το ποδόσφαιρο δεν έχει μέλλον και ο προπονητής.