Η εμφάνιση της Ένωσης κόντρα στην Ντιναμό ήταν επιπέδου… ΑΕΚ. Της φετινής ΑΕΚ, που δεν έχει μάθει να λυγίζει ποτέ και πουθενά και που δεν έχει βρει ακόμα αντίπαλο, που θα την κάνει να φοβηθεί. Ή απλά να την κερδίσει, από τον Οκτώβριο μέχρι και σήμερα.
Μόνο που μετά τον αποκλεισμό της ΑΕΚ από την Νο22 ομάδα της ευρωπαϊκής κατάταξης η Ένωση τα βάζει με την τύχη της και διαχειρίζεται το αποτέλεσμα του Κιέβου ως… αποτυχία, γίνεται σαφές, το τι κατάφερε (και) χθες το σύνολο του Μανόλο Χιμένεθ. Ένα σύνολο που λαμβάνει την αναγνώριση από όλους και που έδειξε ξανά πως διαθέτει ένα μέταλλο σκληρό και ιδιαίτερο. Μια ομάδα που δεν τα παρατά ποτέ, που όταν βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο απλά… σπάει τον τοίχο και που σαφέστατα, άξιζε να βρεθεί στους 16 του Europa League.
Η εμφάνιση της Ένωσης κόντρα στην Ντιναμό ήταν επιπέδου… ΑΕΚ. Της φετινής ΑΕΚ, που δεν έχει μάθει να λυγίζει ποτέ και πουθενά και που δεν έχει βρει ακόμα αντίπαλο, που θα την κάνει να φοβηθεί. Ή απλά να την κερδίσει, από τον Οκτώβριο μέχρι και σήμερα.
Είναι τεράστια υπόθεση για την ΑΕΚ η φετινή της πορεία στην Ευρώπη, που ολοκληρώθηκε άδοξα χθες. Χωρίς ήττα, ωστόσο και με το κεφάλι ψηλά. Δίνοντας για άλλη μια φορά τα πάντα και χάνοντας στις λεπτομέρειες, μια πρόκριση που όπως φάνηκε ήθελε και μπορούσε να πάρει.
Οι Κιτρινόμαυροι είχαν προετοιμαστεί απόλυτα για το παιχνίδι του Ολιμπίνσκι και παράλληλα αντιμετώπισαν το ματς με την οπτική που έπρεπε. Παίζοντας με πλάνο, με θάρρος και αποφασιστικότητα. Βάζοντας την Ντιναμό Κιέβου ξανά στα σχοινιά, όπως την άφησαν από το ματς της Αθήνας. Είναι απίστευτες οι ευκαιρίες που έχει κάνει χθες η ΑΕΚ και δεν έχουν γίνει γκολ, με κορυφαία βεβαίως εκείνη του Μασούντ. Στο ποδόσφαιρο όμως όλα μπαίνουν και όλα χάνονται, ακόμα και από τους ποιοτικότερους ποδοσφαιριστές. Ο Ιρανός άσος είναι πιο σκασμένος και από τον πιο φανατικό φίλο της ΑΕΚ από χθες το βράδυ και το μήνυμά του προς τον κόσμο και την ομάδα, μετά το ματς, τα λέει όλα. Θα βάλει άλλο γκολ στα ματς που ακολουθούν, πιο δύσκολο και πιο καθοριστικό. Γιατί σε αυτή την οικογένεια της ΑΕΚ, τέτοιου είδους ζητήματα ξεπερνιούνται με το που συμβαίνουν. Όπως έγινε και χθες, όπου όλοι μετά το παιχνίδι στήριξαν τον Ιρανό άσο. Με πρώτο τον Χιμένεθ.
Άλλωστε η φετινή ΑΕΚ είναι δικό του δημιούργημα και αυτή η ομάδα που καμάρωσε χθες ο κόσμος της και όχι μόνο, φέρει τη σφραγίδα του. Δικό του έργο είναι η ομοιογένεια και η φρεσκάδα που παρουσιάζει η ΑΕΚ, δικό του αυτή η δίψα για τίτλους που ξεχειλίζει, δικό του και το τακτικό στήσιμο που έκανε την Ντιναμό να μοιάζει… Αστέρας Τρίπολης. Χωρίς να έχω κάτι με την Τρίπολη. Απλά την αναφέρω γιατί απέναντι στους Αρκάδες, η ΑΕΚ έκανε πάνω-κάτω τις ίδιες φάσεις, βάζοντας ωστόσο έστω και ένα γκολ.
Ναι, οι αλλαγές του Ισπανού τεχνικού αποδυνάμωσαν την Ένωση και ουσιαστικά της έκοψαν τη φόρα, αφού βγήκαν από το ματς οι δύο κορυφαίοι πιθανότατα –μαζί με τον Μπακάκη- παίκτες της. Όμως δεν γίνεται σε καμία περίπτωση να «χρεωθεί» ο χθεσινός αποκλεισμός στον Χιμένεθ, αφού εκείνος είναι ο βασικός… υπεύθυνος, της φετινής ΟΜΑΔΑΡΑΣ. Που έχει μάθει να ζει με πολλά προβλήματα από το ξεκίνημα της σεζόν και παρ’ όλα αυτά, να πεισμώνει ακόμα περισσότερο σε κάθε νέα αναποδιά που θα της προκύψει.
Είναι κρίμα που το φετινό, «μαγικό» ταξίδι δεν θα κρατήσει άλλο, όμως η ΑΕΚ μόνο ευνοημένη θα βγει από αυτή τη διαδρομή. Αφού φέτος μπήκαν απλά οι βάσεις για τη συνέχεια. Που από τη νέα σεζόν, πρέπει και μπορεί να την βρει και σε άλλη διοργάνωση.
Τώρα το μυαλό επικεντρώνεται στην Ελλάδα. Τη Δευτέρα η ΑΕΚ παίζει… μισό πρωτάθλημα στο Περιστέρι, σε ένα παιχνίδι που εκτιμώ πως για μια σειρά από λόγους, είναι ίσως πιο κομβικό και από εκείνο της Τούμπας. Η ΑΕΚ πρέπει να νικήσει στο Περιστέρι, καθώς είναι πιθανό αυτό το αποτέλεσμα να την φέρει από το βράδυ της Δευτέρας στην κορυφή. Αλλά ακόμα και αυτό να μην συμβεί, το μήνυμα της αντεπίθεσης που έχει ξεκινήσει από τον Ιανουάριο και βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, πρέπει να σταλεί. Νίκη και τίποτα λιγότερο, ότι κι αν γίνει στο ντέρμπι της Κυριακής στην Θεσσαλονίκη.