Ο Παναθηναϊκός του Μπόλονι θυμίζει ομάδα κατώτερης κατηγορίας

Όσο ο Παναθηναϊκός διατηρεί τον Λάζλο Μπόλονι στον πάγκο του, τόσο θα κάνει βήματα προς τα πίσω σαν ομάδα. Δεν θα εξελίσσεται, δεν θα προοδεύει, θα χάνει τον έναν στόχο μετά τον άλλον και θα ψάχνει να δει τι του έφταιξε και έφυγε και πάλι από το γήπεδο χωρίς να πάρει τη νίκη.

Δεν είδαμε τίποτα διαφορετικό στο μτς με την ΑΕΚ απ’ αυτά που είδαμε στα προηγούμενα. Βρήκε ένα γκολ ο Παναθηναϊκός και μετά έπαιζε μαζική άμυνα για να κρατήσει το αποτέλεσμα. Το… κοντέρ των τελικών προσπαθειών στο δεύτερο ημίχρονο; 12-1. Δώδεκα τελικές η ΑΕΚ, ΜΙΑ ο Παναθηναϊκός. Εικόνα ομάδας χαμηλότερης κατηγορίας.

Απέναντι σε μια ΑΕΚ που στην άμυνα έχει τρομερά προβλήματα και δέχτηκε γκολ στην «καρδιά» της με την κεφαλιά του Ιωαννίδη. Που αν την πιέσεις λίγο ψηλά θα βρεις χώρους και ευκαιρίες να τις κάνεις φάσεις. Αλλά ο Μπόλονι έχει επιλέξει να κλείνει την ομάδα του από τη σέντρα και πίσω σε κάθε παιχνίδι και απέναντι σε κάθε αντίπαλο.

Αποτέλεσμα; Και στα πέντε ματς των πλέι οφ ο Παναθηναϊκός έχει προηγηθεί. Απ’ αυτά τα πέντε έχει κερδίσει μόλις το ένα, με τον ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο. Στην Τρίπολη από 0-2, 2-2. Στο Καραϊσκάκη από 0-1, 3-1. Στη Λεωφόρο με τον Άρη από 1-0, 1-2. Και σήμερα γκολ πάλι στις καθυστερήσεις, όπως συνέβη και στην Τρίπολη και στο Φάληρο. Γκολ απολύτως φυσιολογικό για την εικόνα του αγώνα, αφού όλο το δεύτερο ημίχρονο η ΑΕΚ θύμιζε… Μπαρτσελόνα και ο Παναθηναϊκός… Προοδευτική.

Ο Μπόλονι δεν θα αλλάξει. Αυτός είναι. Στα 68 του χρόνια δεν θα αποφασίσει εν μία νυκτί να παίξει επιθετικό ποδόσφαιρο. Αλλά αυτό το ποδόσφαιρο που θέλει να παίξει δεν… αντέχεται για Παναθηναϊκό. Ο σύλλογος είναι πολύ μεγάλος για να παίζει τον ρόλο του ποντικού που τον κυνηγάει η γάτα και τρέχει να γλιτώσει.

Το αντίθετο θα έπρεπε να συμβαίνει. Να έχει ο Παναθηναϊκός τον ρόλο του ισχυρού ή τέλος πάντων του ισοδύναμου απέναντι στους αντιπάλους του. Να μπαίνει στο γήπεδο για να κερδίσει και όχι για να μην δεχτεί γκολ. Να μπαίνει για να παίξει επιθετικό ποδόσφαιρο και όχι κλεφτοπόλεμο.

Ποτέ καμία ομάδα στον πλανήτη δεν κέρδισε στόχους σε έναν μαραθώνιο πρωταθλήματος παίζοντας πίσω από την μπάλα. Ποτέ καμία ομάδα δεν κέρδισε τίτλο βασιζόμενη μόνο στην τύχη, όπως κάνει ο Παναθηναϊκός εδώ και καιρό. Αν κερδίσει, το κάνει τυχαία. Επειδή ο αντίπαλος βρέθηκε μπροστά στην εστία δέκα φορές και δεν σκόραρε. Επειδή τα δοκάρια ή ο Διούδης τον έσωσαν. Αυτό δεν είναι ποδόσφαιρο, είναι μαρτύριο.

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Ο Λάζλο Μπόλονι είναι ένας προπονητής που κάποτε υπήρξε σπουδαίος. Τα χρόνια, όμως, περνάνε και το ποδόσφαιρο εξελίσσεται. Αν δεν το ακολουθήσεις, θα σε ξεπεράσει. Τον Μπόλονι τον ξεπέρασε. Και ο Παναθηναϊκός δεν έχει ούτε τον χρόνο, ούτε την υπομονή πια για πειράματα με προπονητές που τους έχει ξεπεράσει το ποδόσφαιρο. Είναι πολλά τα χρόνια μακριά από τους τίτλους και είναι ιστορική αποτυχία να μένει εκτός Ευρώπης…