Ούτε 48 ώρες δεν άντεξε το μόρφωμα που ονομάστηκε European Super League και απείλησε να ισοπεδώσει το ποδόσφαιρο. Το ποδόσφαιρο όμως τους ισοπέδωσε. Η Ευρώπη είπε «όχι» στην Αμερική…
Η διάλυση της υποτιθέμενης European Super League μέσα σε 48 ώρες είναι ένας θρίαμβος του ποδοσφαίρου. Μια απόδειξη πως διάολε, δεν έχουν ισοπεδωθεί όλα στον αθλητισμό, δεν είναι όλα πλέον χρήμα και μόνο χρήμα. Είναι ο θρίαμβος του απλού οπαδού που γουστάρει να βλέπει τον ανταγωνισμό, να έχει την αγωνία της επιτυχίας, την πίκρα της αποτυχίας. Τα συναισθήματα που δεν αγοράζονται.
Καμία ΟΥΕΦΑ δεν νίκησε, για να πάμε και στην άλλη πλευρά που θα πρέπει να ζυγίσει καλά τι συνέβη σε αυτές τις 48 ώρες. Δεν στάθηκε κανείς στο πλευρό της ΟΥΕΦΑ, δίπλα στο κανονικό ποδόσφαιρο στάθηκε η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου. Σε αυτό που αγαπήσαμε από πιτσιρικάδες παίζοντας στις αλάνες και στα τσιμέντα.
Οι Αμερικανοί που έχουν συνηθίσει στη χώρα τους να τα αγοράζουν όλα με το χρήμα βρήκαν κάτι που δεν το γνωρίζουν. Αντίσταση. Τόσο ισχυρή που τράπηκαν σε φυγή. Η Ευρώπη στάθηκε ισχυρή απέναντι τους, επιτέλους σε ένα επίπεδο τα κατάφερε.
Όταν ο Μακρόν και ο Τζόνσον κάνουν δηλώσεις λες και πηγαίνουν σε πόλεμο τότε καταλαβαίνεις τι συνέβη. Πόσο βαθύ ήταν αυτό που επεδίωξαν να κάνουν οι Αμερικανοί με την βοήθεια Ευρωπαίων ιδιοκτητών που έχουν για Θεό το χρήμα.
Να έχεις την Ρεάλ των 14 Τσάμπιονς Λιγκ, έναν κολοσσό σε όλα τα επίπεδα και να τον διασύρεις όπως ο Πέρεθ που δεν έχει καν την ευθιξία να παραιτηθεί. Ή όπως ο Ανιέλι που στιγμάτισε το όνομα μιας οικογένειας που έχει προσφέρει τα πάντα στην Γιουβέντους και πολλά στο ευρωπαικό ποδόσφαιρο. Οι μεγάλες Κυρίες του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου έκαναν στριπτίζ…
Όσο και αν ψάξεις να βρεις την καλύτερη-κατάλληλη λέξη για να περιγράψεις αυτά που ζήσαμε τις τελευταίες 48 ώρες μόνο μια εκφράζει στο 100% την κατάσταση. Ισοπέδωμα! Οι 12 πλούσιοι κατάλαβαν πως δεν μπορούν να αγοράσουν το άθλημα με τα χρήματα τους και αυτών που πρόθυμα θα έβαζαν δισεκατομμύρια για να μπουν στην Ευρώπη με αρχή το ποδόσφαιρο.
Όσα συνέβησαν με την περιβόητη και «να ζήσουμε να την θυμόμαστε» European Super League θα πρέπει να αποτελέσουν φωτεινό παράδειγμα για όλους. Για το μέλλον. Για όσους σκεφτούν στο μέλλον να κάνουν κάτι παρόμοιο με μεγαλύτερη οργάνωση και δικλίδες αλλά κυρίως για την ΟΥΕΦΑ και την ΦΙΦΑ, για να καταλάβουν και αυτοί πως υπάρχουν κόκκινες γραμμές. Και αν τις περάσουν τότε το πρόβλημα θα το έχουν αυτές, όχι οι 12 πλούσιοι που ισοπεδώθηκαν.
Αντί επιλόγου, απλά φανταστείτε τι θα γινόταν αυτές τις 48 ώρες αν δεν είχαμε την πανδημία του κορωνοϊού. Αν στο Λιντς-Λίβερπουλ για παράδειγμα το γήπεδο ήταν γεμάτο, αν μπορούσαν να βγουν στους δρόμους οι οπαδοί για να διαδηλώσουν την αντίθεση που εξέφρασε. Κατά χιλιάδες.