Η πουτ@ν@, την παρθένα

ΕΧΕΙ φορτώσει για τα καλά, τώρα με τη Novartis, ο Πολάκης. Η δουλειά του, είναι άλλωστε αυτή. Είναι οι απαιτήσεις του ρόλου. Κι ο Πολάκης οφείλεις να αναγνωρίσεις ότι στο ρόλο του μάγκα και του νταή, είναι για χρυσό αγαλματίδιο. Θέλοντας βέβαια, να γίνει ντε και καλά, Άδωνις στη θέση του Άδωνι, δεν βάζει φρένο στη κατηφόρα. Πιστός στο ρόλο του θα το τερματίσει. Θα ξεφτιλιστεί. Θα γίνει καραγκιόζης. Πως αλλιώς μπορείς να διαβάσεις, την απάντηση, του Υφυπουργού Υγείας, Π.Πολάκη, στις καταγγελίες των συνδικαλιστών, περί διακοπής των χημειοθεραπειών: «Αυτό πλέον δεν είναι συνδικαλισμός, είναι αυτοϊκανοποίηση». Αυτό πάει να πει, Αριστερός πολιτικός λόγος. Με επιχειρήματα, με προσεκτική φρασεολογία, με ήθος. Ο κουραδόμαγκας ο Κρητικός, τους είπε μαλάκες και καθάρισε.

ΜΕΓΑΛΩΣΑ τη δεκαετία του 60. Οι Αριστεροί, οι ΕΔΑίτες, που μας πλησίαζαν για να μας στρατολογήσουν στους Λαμπράκηδες, ήταν οι καλύτεροι της γειτονιάς. Μορφωμένοι. Ήρεμοι. Γλυκομίλητοι. Μέλι έσταζε το στόμα τους. Με τις εξορίες τους, με τα παράσημα τους, αξιοσέβαστοι από κάθε πλευρά. Χαιρόσουν, σαν πιτσιρικάς να τους ακούς να μιλάνε. Κι ήρθε ύστερα από μισό αιώνα ο πλήρης εξευτελισμός. Οι αυτοαποκαλούμενοι αριστεροί, να σου προκαλούν αναγούλα και εμετό. Ο Φλαμπουράρης να χαριεντίζεται με τον Μελισσανίδη. Ο Κατρούγκαλος, που έσφαξε τα εκατομμύρια των συνταξιούχων στο γόνατο, να περιφέρεται μεταξύ Μακρονήσου και Κούβας. Να τουιτάρει «διδασκόμαστε συνεχίζουμε μέχρι τη τελική νίκη». Να συνεχίσει ο Κατρούγκαλος, σε σχέση με τους Μακρονησιώτες τι; Τότε οι Αριστεροί, για μία υπογραφή, στεκόντουσαν απέναντι στο εκτελεστικό απόσπασμα. Οι σημερινοί Αριστεροί, έγιναν κυβέρνηση, μόνο για να υπογράφουν. Μνημόνια και ρουσφέτια. Ο εν λόγο Κατρούγκαλος, συνέχισε από την Αβάνα: «Φόρος τιμής στον μεγάλο Τσε. Hasta Siempre!». Μιλάμε, για ξύλο με φύλλο μπακαλιάρο. Ο ισχυρισμός του Κατρούγκαλου ότι είναι Αριστερός είναι τόσο πειστικός όσο και της Βάνα Μπάρμπα ότι δεν έκανε καριέρα στο Χόλιγουντ, επειδή δεν υπέκυψε στη σεξουαλική παρενόχληση του Χάρβεϊ Γουάινστάιν.

Η ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ όμως είναι ομαδική. Δεν πρόκειται για μεμονωμένες περιπτώσεις. Βγαίνει ένας Παναγιώτης Ρήγας που δηλώνει γραμματέας του Σύριζα και δηλώνει ρητά και απερίφραστα: «Το αδύναμο μέρος της κοινωνίας, το έχουμε στηρίξει, το στηρίζουμε με κάθε τρόπο». Χωρίς να ντρέπεται. Το στηρίζουνε, κόβοντας το ΕΚΑΣ, το επίδομα θέρμανσης και τα επιδόματα των πολυτέκνων. Μιλάμε για αδίστακτους. Τότε που ήτανε της μόδας η υπόθεση της Ηριαννας δημοσιογράφοι κλπ, μαζεύανε υπογραφές, για να αλλάξει το Νομοθετικό πλαίσιο. Ο αποκαλούμενος τρομονόμος. Οι περισσότεροι από δαύτους, διαπρεπείς Συριζαίοι. Το κόμμα τους δηλαδή που είναι στη κυβέρνηση τι κάνει; Πέρα από το να διορίζει την Ακριβοπούλου και τη Γιάμαλη στην ΕΡΤ. Γιατί δεν τον αλλάζει;

ΕΙΝΑΙ εντελώς γελοίο να παριστάνεις κάτι που δεν είσαι. Είναι ο ορισμός του κιτς. Πέρα από τη πολιτική απάτη και ξεφτίλα είναι και θέμα αισθητικής. Να υποδύεται η πουτάνα τη παρθένα. Ο γκέι, τον άντρα τον πολλά βαρύ. Ο χλιμίντζουρας τον αριστοκράτη. Ο Πολάκης τον Αριστερό.

Στη μουσική επιλογή, Buddy Guy- Damn Right, I’ve Got the Bloues.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…