Τι γίνεται όταν ο σύμμαχός σου σε απειλεί περισσότερο από τον εχθρό;
Αρχίζει να… μπερδεύεται η ιστορία με τη «συμμαχία». Αναμενόμενο ήταν το τέλος της ιστορίας και από την ίδρυση της έμοιαζε σαν γιαούρτι με ημερομηνία λήξης.
Κανείς άλλος δεν σκέφτηκε στο προηγμένο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο να «συνασπιστεί» με αντιπάλους, προκειμένου να σταματήσει η κυριαρχία της Μπαρτσελόνα, της Μπάγερν Μονάχου ή της Γιουβέντους και αυτό το «φαινόμενο» μας προέκυψε μόνον εδώ στην Ελλάδα. Ο Παναθηναϊκός αποχώρησε προ πολλού από το εγχείρημα, λόγω Κύζα αλλά και Ίβιτς, άσχετα αν τώρα έφτασε στο σημείο να δέχεται δανεικούς παίκτες από τον ΠΑΟΚ.
Και οι δύο δικέφαλοι έχουν παραμείνει «μαζί» μόνο στη θεωρία, καθώς στην πράξη και τώρα που ο Ολυμπιακός δεν βρίσκεται στην κορυφή καλούνται να διαχειριστούν μία πρωτόγνωρη για αυτούς κατάσταση. Ο επόπτης Καλφόγλου τους έστειλε το πρώτο μήνυμα στον τελικό του Κυπέλλου, στο Πανθεσσαλικό, εκεί όπου οι οπαδοί των ομάδων τους είχαν τέτοια συμπεριφορά που δεν συνάδει με συμμαχικές τάσεις.
Τώρα πια ο χρόνος μετράει αντίστροφα καθώς πλησιάζουν τα ματς που θα κρίνουν τον πρωταθλητή. Η κορυφή χωράει μόνον έναν, άρα ο άλλος θα βλέπει ή θα περιοριστεί με το «έπαθλο» του κυπέλλου. Η διαχείριση δεν είναι καθόλου απλή κι αυτό μας το καταμαρτυρούν τα μηνύματα που αρχίζουν να προκύπτουν στις προσωπικές ιστοσελίδες.
Ποιος θα το πίστευε ότι θα μας μιλούσαν για «παρωδίες» και για «το μεγαλύτερο κίνδυνο που μπορεί να συνδέσει τους χειρότερους εχθρούς». Αστεία πράγματα, καθώς άλλοι είναι αυτοί που «ενώθηκαν» και τώρα νιώθουν τα ζόρια, καθώς θα πρέπει να στοχεύσουν τον δικό τους σύμμαχο, ο οποίος τους απειλεί περισσότερο κι από τον «εχθρό».
Σε δύσκολη θέση και ο Γραμμένος μαζί με την ΚΕΔ της ΕΠΟ. Ο μόνος που δεν φαίνεται να νοιάζεται είναι αυτός ο Περέιρα, αφού από τη στιγμή που τον αφήνει η ΟΥΕΦΑ να μας λέει ότι πάνε όλα καλά με αυτή τη διαιτησία που βλέπουμε τούτη τη χρονιά στα γήπεδα, τότε είναι σαφές ότι μπορεί να νοσταλγήσουμε ακόμη και το… μωράκι του Κουτσοκούμνη.
Οι υπόλοιποι όμως γνωρίζουν ότι σε αυτήν τη φάση τα «παιχνιδάκια» δεν θα είναι καθόλου απλά. Μπορεί να υπάρξει διαιτητής τύπου Νεοφυτιάδη στο ΠΑΟΚ-ΑΕΚ; Δύσκολο. Και οι διεθνείς ρέφερι έχουν υποστεί όμως τεράστια φθορά και κανένας δεν συγκεντρώνει τα απαραίτητα ώστε να αποτελέσει το πρόσωπο «κοινής αποδοχής».
Καμία φορά το πιο συναρπαστικό πρωτάθλημα, στο οποίο νικούν συνεχώς οι πρωτοπόροι, μπορεί και να καταλήξει σε αδιέξοδο. Κι όσο για τον Ολυμπιακό; Οι ερυθρόλευκοι είναι απέξω από όλα αυτά, συνεπώς το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να παίξουν την μπάλα τους στα οκτώ επόμενα ματς και να συνεχίσουν την προσπάθεια για να προστατέψουν την ομάδα τους από όλο αυτό το πράγμα το οποίο οι αντίπαλοί τους το αποκαλούν «εξυγίανση»! Δεν μπορεί να πάει άλλωστε μακριά αυτή η ιστορία…