Εθνική: Θα έπρεπε να πανηγυρίζουμε…

Δεν περίμενα, όπως φαντάζομαι κανείς άλλος, κάτι καλύτερο από πλευράς απόδοσης από την Εθνική μας. Μετά το μεγάλο αποτέλεσμα στην Ισπανία είχα σταθεί στην άμυνα που αποτελεί το μοναδικό δυνατό σημείο της ομάδας μας. Και πάνω στο 1-0 ήλπιζα να κάτσει το ματς. Το «δώρο» ήρθε με το απίθανο αυτογκόλ που θα μπορούσε να μας δώσει τρεις ανέλπιστους βαθμούς και να μας αφήσουμε να ελπίζουμε πως κάτι, μαγικά, θα αλλάξει προς το καλύτερο στα επόμενα παιχνίδι. Ή τουλάχιστον πως ο Θεός θα συνεχίσει να αγαπά την Ελλάδα και να την βοηθά να παίρνει τα αποτελέσματα.

Η άμυνα όμως δεν τα κατάφερε και το γκολ του… Ποντένσε της Γεωργίας (σ.σ. απίθανος παίκτης!!!) έφερε την απώλεια δύο βαθμών.

Δεν είναι όμως αυτή η πραγματική διάσταση του αγώνα. Κανονικά σήμερα θα έπρεπε να πανηγυρίζουμε για τον βαθμό που πήραμε. Γιατί απλά η Γεωργία έχει καλύτερη ομάδα από εμάς. Και το σημαντικότερο έχει προπονητή.

Που στόχευσε στα προβλήματα της Εθνικής μας και δέχθηκε με χαρά το «δώρο» του Φαν Σιπ. Έβαλε τον Κβαρατσκέλια πάνω στον Μαυρία με τον τελευταίο να… κωλοκάθεται θυμίζοντας Χατζηπαναγή και Πατσιαβούρα και να έρχεται το 1-1.

Μας φταίει όμως ο Μαυρίας; Έξι συμμετοχές όλες και όλες έχει ο άνθρωπος στην Ομόνοια. Και ο Φαν Σιπ τον πήρε και τον έβαλε και με την Ονδούρα και χθες. Τι σημασία έχει αν δεν ήταν καλός με την Ονδούρα; Καμία για τον Φαν Σιπ που και μετά από το 1-1 συνέχισε να βρίσκεται στον κόσμο του. Μια από τις διαφορές μας άλλωστε με την Γεωργία είναι πως αυτοί έχουν τον Σανιόλ προπονητή και εμείς τον Ολλανδό. Ο Γάλλος ασχολείται και προσπαθεί να βελτιώσει την ομάδα του και ο Φαν Σιπ να περάσει την ώρα του.

Δύο χρόνια στην Εθνική μια… τρύπα στο νερό! Τίποτα. Απολύτως. Μόνο αφαίρεσε με την συμβολή βεβαίως των… εξυγιαντικών δυνάμεων. Σωκράτης, Μανωλάς, Σιόβας δεν παίζουν σε αυτή την Εθνική. Αν υπήρχε αστυνομία ποδοσφαίρου θα τους είχε συλλάβει όλους αυτούς που παίρνουν τέτοιες αποφάσεις και κάνουν κακό στην εθνική μας ομάδα.

Μια Εθνική που δεν έχει την ποιότητα και δεν έχει τις προσωπικότητες που είχε στο παρελθόν. Ο Ζαγοράκης που πήρε τον τιμητικό τίτλο του προέδρου της ΕΠΟ λογικά θα το βλέπει. Αν το βλέπει ας κάνει κάτι, αν μπορεί, αν του το επιτρέψουν οι βλαχοδήμαρχοι – βλαχοπρόεδροι που έχει μαζί του στην Ομοσπονδία.

MUST READ

Live η αναμέτρηση της Λίβερπουλ με τη Σαουθάμπτον

Η Γεωργία που κάποτε ήταν ένας εύκολος αντίπαλος για μας, έχει μια καλή ομάδα και προσπαθεί να κάνει βήματα ανόδου. Εμείς μπορούμε να παίξουμε μόνο ταμπούρι, φουστανέλα, τσαρούχι, καριοφίλι. Αυτό όμως το κάναμε και πιο παλιά, το κάναμε και πιο σωστά και πιο αποτελεσματικά. Δύο χρόνια ο Ολλανδός το μόνο που αποδεικνύει είναι πως δεν το έχει. Δεν μπορεί ο άνθρωπος, μόνο κακό κάνει στην Εθνική. Μακάρι να μας είχε διαψεύσει, μακάρι να μας διαψεύσει στην όποια συνέχεια έχει στο… όνειρο που ζει ο ίδιος και στον εφιάλτη για το ελληνικό ποδόσφαιρο.