Το «πρότζεκτ Κατάρ» εξαφανίστηκε στην Τούμπα…

Τέτοιο χάλι δεν το περίμενε κανείς. Το δεύτερο ημίχρονο της Εθνική με την Γεωργία ήταν το χειρότερο που έκανε η ομάδα τα τελευταία χρόνια. Προκαλούσε λύπη και αποστροφή. Ισως και εκνευρισμό. Μια ομάδα που μπήκε για να παίξει το δεύτερο ημίχρονο κι ήταν σαν να παίζει το πέμπτο. Αργές επιστροφές και χαμένες οι προσωπικές μονομαχίες.

Αδυναμία να βγει μια πάσα μπροστά. Αδυναμία να βρεθούν λύσεις στο πρέσινγκ των αντιπάλων μας στην αμυντική μας γραμμή. Πλήρης υποδούλωση στους δυναμικούς και τεχνίτες γεωργιανούς που μας έπαιζαν για ένα ημίχρονο όπως η γάτα το ποντίκι. Και στο πρώτο ημίχρονο η Εθνική δεν έκανε τίποτα το ιδιαίτερο. Δυο συνεργασίες του Φορτούνη με τον Γιαννούλη ήταν ό,τι καλό είδαμε.

Κι εκεί που θα περιμέναμε να δουλέψουν στο φουλ οι μηχανές στο δεύτερο ήρθε η καθήλωση των διεθνών από τους αντιπάλους τους. Αυτά που μας έκαναν οι παίκτες του Σανιόλ θα τα περιμέναμε από τους ισπανούς, τους Γερμανούς ή τους Αγγλους. Όχι από τους γεωργιανούς που μας αφαίρεσαν τις ποδοσφαιρικές ταυτότητες και μας έκαναν να μοιάζουμε ότι παίζαμε εκτός έδρας για να κρατήσουμε αποτέλεσμα κι όχι στην Τούμπα.

Τα πράγματα αντί να καλυτερέψουν χειροτέρεψαν. Οι αλλαγές δεν πρόσφεραν τίποτα κι όσοι έμεινα ήταν κι αυτοί για αλλαγή. Τόσο χάλια ήταν τα πράγματα που ο Φαντ Σιπ έβγαλε τον Σιώπη για να γλιτώσει τα χειρότερα. Το γράφαμε εδώ ότι για να νικήσεις την Γεωργία πρέπει να έχεις ένα σχέδιο για το πώς θα επιτεθεί. Τέτοιο δεν υπήρχε κα να υπήρχε δεν εφαρμόστηκε.

Η Εθνική δεν κατάφερνε να σταυρώσει δεύτερη πάσα κι αν γινόταν τέτοια ήτα παράλληλη ανάμεσα στους δυο σέντερ μπακ και τον Μπουχαλάκη. Μιλάμε για καθίζηση που δεν μπορεί να εξηγηθεί μόνο με όρους φυσικής κατάστασης. Προφανώς και τέτοιο πρόβλημα υπήρξε αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Φτάνω το κείμενο προς το τέλος του κι ακόμα δεν έχω γράψει τίποτα για τον Φαντ Σιπ. Θα ήταν λάθος να ξεκινήσω από τις δικές του ευθύνες χωρίς να αναφερθώ σε εκείνες των διεθνών.

Είναι ακατανόητη η εξαφάνισή τους στο γήπεδο ακόμα κι όταν επρόκειτο για προσωπικές μονομαχίες. Τις έχασαν όλες και έκαναν φάουλ για να σταματήσουν τους αντιπάλους τους. Ο Ολλανδός δεν μπορεί να είναι προπονητής της Εθνικής ειδικά τώρα που το περίφημο πρότζεκτ Κατάρ το έπνιξαν οι Γεωργιανοί στην Τούμπα. Ωστόσο για το παιχνίδι αυτό ο κάθε ένας από τους διεθνείς μας θα πρέπει να αναρωτηθεί αν ο ίδιος στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Ο νέος πρόεδρος της ΕΠΟ υποθέτω έχει αντιληφθεί ότι έτσι όπως είμαστε δεν πρόκειται να δούμε Θεού πρόσωπο…