Ο Οφόε έχει το χάρισμα που ελάχιστοι μέσοι διαθέτουν στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Βάζει το γερό σώμα του με τρόπο τέτοιο τρόπο που μπορεί όταν κάνει υποδοχή στην μπάλα να αφήνει πίσω του τον προσωπικό αντίπαλο βλέποντας κάθετα μπροστά.
Σε παιχνίδι που πήγε σε χαμηλό τέμπο ο Ολυμπιακός νίκησε με το φτωχό 1-0 τον Πανιώνιο. Το σκορ δεν αντικατοπτρίζει την εικόνα του αγώνα και αδικεί τους ερυθρόλευκους οι οποίοι όμως αδικούν τον εαυτό τους καταστρέφοντας τις ευκαιρίες που δημιούργησαν.
Πρώτος πρόλαβε να τους κάνει την ζημιά ο διαιτητής Νεοφυτιάδης που δεν έδωσε πέναλτι σε ανατροπή του Ανσαριφάρντ από τον Κότνικ. Είναι υπερβολή να προχωρήσει κανείς στην διαπίστωση ότι ο Ολυμπιακός έλυσε τα αγωνιστικά προβλήματά του επειδή νίκησε με ένα γκολ την ελλιπή Πανιώνιο. Ούτε γίνεται να λυθούν τέτοια προβλήματα από την μια αγωνιστική στην άλλη.
Κατά συνέπεια οι ερυθρόλευκοι θα πάνε την επόμενη αγωνιστική στην Τούμπα με διορθωμένο κάπως το ηθικό τους αλλά με αδυναμίες που εξακολουθούν να βγάζουν μάτι. Μπορούν όμως, να ποντάρουν σε ορισμένα πράγματα. Το πρώτο είναι η βελτίωση της εικόνας του Οφόε.
Για τα προσόντα του δεν υπήρξε ποτέ αμφισβήτηση. Για την διάθεσή του υπήρξε και μάλιστα δικαιολογημένη. Μια κίνηση, ένα ξεμαρκάρισμα, μια πάσα στον κενό χώρο του Βέλγου μπορούν να κάνουν την διαφορά στον Ολυμπιακό. Ο Οφόε έχει το χάρισμα που ελάχιστοι μέσοι διαθέτουν στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Βάζει το γερό σώμα του με τρόπο τέτοιο τρόπο που μπορεί όταν κάνει υποδοχή στην μπάλα να αφήνει πίσω του τον προσωπικό αντίπαλο βλέποντας κάθετα μπροστά. Αυτό έγινε όταν του πέρασε την πάσα ο Ταχτσίδης και βγήκε απέναντι στον τερματοφύλακα του Πανιωνίου. Αυτό έκανε σε τρεις περιπτώσεις που οι πάσες του έφεραν σε θέση βολής τον Μιραλάς και τον Ανσαριφάρντ. Υπήρχαν και διαστήματα που χανόταν από την ροή του ματς. Το γεγονός μπορεί να αποδοθεί στην έλλειψη ρυθμού επειδή του λείπουν παιχνίδια.
Αν ο Γκαρθία τον πείσει ότι είναι πολύτιμος για την ομάδα τότε ο Οφόε μπορεί να βγάλει τον Ολυμπιακό από αγωνιστικά αδιέξοδα. Ο Ταχτσίδης για παράδειγμα, έχει ήδη πειστεί πως είναι πολύτιμος για τον Ολυμπιακό. Παίζει με πάθος , έχει ανεβασμένη ψυχολογία και έχει πράγματα να αποδείξει στον εαυτό του και τους άλλους. Γρήγορος δεν πρόκειται να γίνει διότι είναι θέμα σωματοδομής. Μπορεί όμως να μαρκάρει καλά στον αέρα, να περιορίσει τον αντίπαλο κινούμενος στον άξονα και να περάσει κάθετες μπαλιές μπροστά που είναι οξυγόνο για τον Ανσαριφάρντ.
Οξυγόνο θα ήταν και για τον Μιραλάς. Αυτός όμως απέχει πολύ από τον καλό εαυτό του και το γεγονός ότι προσπαθεί δείχνει πολύ περισσότερο το μέγεθος της αδυναμίας του. Πέρα από την έκρηξη έχει χάσει και τη αυτοπεποίθησή του. Δεν του βγαίνει τίποτα, ακόμα και τα σουτ που επιχειρεί είναι αδύναμα και δεν βρίσκουν στόχο. Πιθανότατα, μόλις βάλει το πρώτο γκολ να βελτιωθεί η αγωνιστική του εικόνα. Όπως παίζει τώρα δεν προσφέρει και γίνεται αντικείμενο χλεύης από εκείνους που κάποτε τρομοκρατούσε με τις εφορμήσεις του.
Ο Ολυμπιακός εξακολουθεί να έχει την πιο παραγωγική επίθεση του πρωταθλήματος. Οι ευκαιρίες που χάνει όμως του κοστίζουν σε πίστη και αυτοπεποίθηση. Εδώ (και εδώ) περιμένει πολλή δουλειά τον Γκαρθία…