Ου τσατάρεις πριν τον αγώνα

Παιδιά, ξεχάστε τα καφενεία και τα μπαρζ, ξεχάστε τους σινεμάδες και τα ζαχαροπλαστεία, ξεχάστε τα μπαλκόνια και τα πεζοδρόμια, πλέον η προ του ματς φασούλα γίνεται στο ίνμποξ. Και γίνεται όλη ΟΛΗ μέρα.

«Θα πάς;»

(Θα πάω)

«Θύρα; Εισιτήριο; Τρέμουν τα πόδια μου, έχω να νιώσω έτσι από τότε που γεννούσε η γάτα μου, ούτε και τότε…»

(Κρεσέντο μονολόγου επί μισή ώρα)

«Άντε, με τη νίκη».

«Τι έγινε, Κουλίτσα; Παίζεται μπαλίστα αύριο;»

(Καντήλι)

«Εμείς χινάρι την Μπάρτσα και είμαι απογοητευμένος, έχουμε κερδίσει και καλύτερες ομάδες»

(Γέλιο)

«Γελάς γιατί είσαι κομπλεξική, έχουμε κερδίσει Ατλέτικο Μαδρίτης…»

(…)

«Τι έγινε, Κουλίτσα; Παίζεται μπαλίτσα αύριο;»

(Ολυμπιακός και ΠΑΟ; Από το ίδιο βαρέλι)

«Χαρείτε όσο μπορείτε, γιατί στις 20 έχετε να ρίξετε κλάμα»

«Ελπίζω μόνο να μη μας βάλει γκολ ο Μπεργκ»

«ΚΑΡΙΟΛΑ»

«Καλή επιτυχία αύριο, ρε συ»

«Μη μιλάς»

«Κι οι δύο δικέφαλοι είμαστε»

«Εσύ είσαι κότα!»

«Ε όχι και κότα, ρε συ!»

«Μετά τα 30 μέτρα οφσάιντ δε-θα-μιλάς!»

«Την Κυριακή παίζουμε μαζί, ρε συ»

«Όχι, την Κυριακή παίζουν ο Βράνιες απέναντι στον Πρίγιοβιτς!»

«Ωωωω, κακία, ρε συ!»

«Δεν ντρέπεσαι που θα πας γήπεδο τώρα που έχει τραυματιστεί το παιδί μας; Προδότρα; Τον Μάνταλο δεν τον σκέφτεσαι; Αποκλεισμό πρέπει να κάνεις. Αποκλεισμό. Πώς πήγε το χειρουργείο του παιδιού; Πόσο θα μείνει εκτός; ΕΞΙ ΜΗΝΕΣ; Γιατί έξι μήνες το υπολογίζω. Τέλος πάντων, θα έπρεπε να ντρέπεσαι».

«Να πάρεις την ξαδέρφη σου, έχει γενέθλια σήμερα»

(…)