Ο Ολυμπιακός, η Λίβερπουλ και η τιμωρία να είσαι πρωταθλητής Σούπερ Λιγκ

Οκ. Δεν είναι το πιθανότερο. Aς αποδεχθούμε όμως ότι υπάρχει στο τραπέζι, ως ενδεχόμενο. Αν η Λίβερπουλ κατακτήσει το Champions League ο Ολυμπιακός, λογικά θα μπει από τον πρώτο προκριματικό γύρο στην κορυφαία διοργάνωση της επόμενης σεζόν. Όπερ σημαίνει πρώτο επίσημο ματς στις 6 Ιουλίου για τους Ερυθρόλευκους! Δηλαδή πέντε μέρες πριν από τον τελικό του Euro! Ντάλα καλοκαίρι και για το ποδόσφαιρο.

Αν πάλι η ομάδα του Γιούργκεν Κλοπ δεν τα καταφέρει: Εκείνη του Πέδρο Μαρτίνς ξεκινά μαζί με τους άλλους τρεις εκπροσώπους της Ελλάδας (Conference League) στις 21-22 Ιουλίου, τη διαδικασία των προκριματικών. Σε μια διαφορά που χρονικά μοιάζει μικρή, αλλά στην πραγματικότητα είναι τεράστια σε ότι αφορά στον σχεδιασμό.

Εν πολλοίς: Για να παίξεις 6 Ιουλίου θα πρέπει να ξεκινήσεις την προετοιμασία το αργότερα ως τις 10 Ιουνίου. Και αυτό να γίνει με το φινάλε της προηγούμενης σεζόν (τελικός κυπέλλου) στις 22 Μαΐου. Εκεί δηλαδή που οι περισσότεροι -λογικά- δεν βλέπουν την ώρα να κλείσει επιτέλους αυτή η «διετία» δίχως διακοπές; Να πρέπει να αποδεχθούν πως θα συνεχίσουν στο ίδιο μονοπάτι. Και για τρίτη σεζόν!

Προετοιμασία 10 Ιουνίου –ειδικά σε χρονιά Euro- σημαίνει επίσης μεταγραφικό παράθυρο κλειστό. Σημαίνει αδυναμία να σχηματίσεις έστω ένα ικανοποιητικό πρόγραμμα φιλικών. Κανονικός μπελάς για εκείνους που θα πρέπει να λύσουν την «άσκηση».

Οκ, δεν περνά από το χέρι τους. Δεν μπορούν να κάνουν κάτι για αυτό. Αν χρειαστεί θα πληρώσουν τοις μετρητοίς το τίμημα της ελεύθερης πτώσης του ελληνικού ποδοσφαίρου. Σε τελική ανάλυση είναι οι τελευταίοι άλλωστε που ευθύνονται.

Το θέμα είναι τι θέλει να κάνει το ποδόσφαιρο (μας). Διότι τον πρώτο προκριματικό γύρο του Champions League τον έχουμε ήδη ρεζερβέ για την σεζόν 2022-23, έπειτα από την πτώση μας στο 20 του ranking. Και έτσι θα μείνουμε, αν δεν αλλάξει κάτι ουσιαστικό.

Φυσικά δεν είναι ώρα για εύκολες διαπιστώσεις. Αυτό το προνόμιο χάθηκε προ πολλού. Είναι ανάγκη να μπει ένα τέλος σε αυτόν τον κατήφορο.

Επιβάλλεται ένα σχέδιο που θα διευκολύνει τις ομάδες. Που θα αντιληφθεί το πρόβλημα. Και που θα κάνει έστω μια προσπάθεια για να το λύσει.

Αν περιμένουν τον κάθε έμμισθο και περαστικό πρόεδρο από τη Σούπερ Λιγκ, παρέα με την κομπανία του; Τότε τα χειρότερα είναι μπροστά. Και θα μας υποδεχτούν με ανοιχτές αγκάλες. Συμβαίνει άλλωστε με θαυμαστή συνέπεια τα τελευταία χρόνια. Και ένας από τους λόγους, είναι ότι ελάχιστοι καταλαβαίνουν και σχεδόν κανείς δεν κάνει τίποτα για αυτό.

Για να βγούμε από αυτό το αδιέξοδο χρειάζεται καλύτερη ευρωπαϊκή σοδειά. Από όλους. Άρα καλύτερες προϋποθέσεις. Και σε αυτό (θέλουν-δεν θέλουν) είναι όλοι μαζί.

Το ρεπορτάζ καταγράφει ότι στα συμβούλια της Σούπερ Λιγκ έχουν γίνει μια-δύο απόπειρες για να συζητηθεί η έναρξη του επόμενου πρωταθλήματος. Ολοκληρωμένη κουβέντα όμως δεν υπάρχει. Όπως δεν υπάρχει και απόφαση. Πάμε «για τέλη Αυγούστου όπως κάθε χρόνο» είναι η εύκολη απάντηση.

Ναι, αλλά σε αυτή την περίπτωση ο πρωταθλητής θα πρέπει να αγωνίζεται 11 μήνες (και βάλε) τον χρόνο, σε μια συνθήκη εξοντωτική. Παράλληλα με αυτόν τον τρόπο η Σούπερ Λιγκ δεν θα θωρακίζει τις ομάδες με κάποια ματς νωρίς ώστε να αποκτήσουν τον απαραίτητο ρυθμό, όταν τα προκριματικά ολοκληρώνεται στα τέλη Αυγούστου.

Και όταν τέλος πάντων θα έρθει (για κάποιες) η ώρα των ομίλων; Η διαχείριση που απαιτεί το καλοκαιρινό καλεντάρι θα τις έχει ήδη «στριμώξει» για τα καλά.

Μην κοιτάτε τον Ολυμπιακό που έχει βρει την υγεία του με τον Πέδρο Μαρτίνς. Κοιτάξτε κυρίως τους άλλους. Η πρωταθλήτρια ΑΕΚ του ΄18 δεν έκανε βαθμό στους ομίλους του Champions league και έχασε το επόμενο πρωτάθλημα από τον Νοέμβρη. Ο πρωταθλητής ΠΑΟΚ του ΄19 δεν μπήκε καν στους ομίλους, όπως δεν κατάφερε να κερδίσει γενικώς ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο. Παράλληλα και οι δύο «κλάταραν» στο δεύτερο μισό της σεζόν.

Με τον τρόπο που διεξάγεται το πρωτάθλημα στην Ελλάδα των προκριματικών από τον Ιούλιο, ο πρωταθλητής δεν επιβραβεύεται. Αντίθετα τιμωρείται.

Τι μπορεί να γίνει; Προφανώς μια πρώτη απόπειρα εναρμόνισης. Να έρθει η έναρξη του πρωταθλήματος πιο κοντά στις πραγματικές ανάγκες. Και κατ επέκταση; Να δούμε κάποια στιγμή τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι άλλες Λίγκες. Κλειδάριθμοι ας πούμε για τις ομάδες της Ευρώπης, ώστε να μην δίνουν ντέρμπι στις εβδομάδες των ευρωπαϊκών υποχρεώσεων τους, ας πούμε. Το κάνουν χρόνια ολόκληρα οι Πορτογάλοι. Κάτι παραπάνω σίγουρα ξέρουν από εμάς.

O Ολυμπιακός για παράδειγμα έπαιξε φέτος το πρώτο ματς με την Αϊντχόφεν σε μια εβδομάδα με δύο ντέρμπι Σούπερ Λιγκ (Παναθηναϊκός, Άρη). Το ίδιο ακριβώς συνέβη και πριν το εντός έδρας ματς με τη Μάντσεστερ Σίτι τον Νοέμβρη. Πόσο δύσκολο είναι από τη στιγμή που υπάρχουν στο τραπέζι εξ αρχής οι ευρωπαϊκές ημερομηνίες να προκύψει μια τέτοια μέριμνα. Μια συνεργασία της Λίγκας με την Nova.

Λύσεις υπάρχουν. Μέριμνα δεν υπάρχει. Και κυρίως μια κανονική ποδοσφαιρική πρόταση: Να μαζευτούν οι προπονητές των ομάδων γύρω από το ίδιο τραπέζι. Να εξηγήσουν τις αντικειμενικές δυσκολίες. Να δείξουν τον δρόμο. Να προκύψει κάτι καλύτερο…

Και όμως, είναι τόσο απλό…