Ο Θρύλος αποκλείστηκε, αλλά πάλεψε, μόχθησε, άγχωσε την Άρσεναλ και γέμισε με ικανοποίηση τους φίλους του.
Το να βρεθείς στο καναβάτσο είναι μέσα στον αθλητισμό. Η μαγεία όμως βρίσκεται στο χειροκρότημα. Ή αναγνώριση της προσπάθειας, της μάχης μέχρι το τελευταίο λεπτό. Αυτό θέλουν οι φίλοι του Ολυμπιακού από την ομάδα τους. Να παλεύει μέχρι τέλους, ακόμα και αν οι πιθανότητες επιτυχίες είναι λίγες.
Όταν ανήκεις στον Θρύλο, είσαι υποχρεωμένος να τις διεκδικήσεις μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Αν το κάνεις και δεν τα καταφέρεις, κανείς δεν θα σου πει κουβέντα. Όπως συνέβη στο Λονδίνο, με την Άρσεναλ.
Το σκορ του πρώτου αγώνα δεν άφηνε πολλές ελπίδες. Για την ακρίβεια αυτές ήταν λίγες. Ο Πέδρο Μαρτίνς και οι παίκτες του, δεν έσκυψαν το κεφάλι μετά το 1-3 στον Πειραιά. Πήγαν στην Αγγλία για να πετύχουν το ακατόρθωτο. Καμία ομάδα στην ιστορία των ευρωπαϊκών διοργανώσεων δεν έχει προκριθεί, αν έχει χάσει εντός έδρας το πρώτο ματς με 3-1.
Αν οι Πειραιώτες τα κατάφερναν θα έγραφαν ιστορία. Προσωπικά, η πίκρα στο στόμα δεν λέει να φύγει. Πίκρα γιατί ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να είχε προκριθεί, ακόμα και στο Λονδίνο.
Ο Πέδρο Μαρτίνς μπλόκαρε τους Άγγλους με το σύστημα που αποφάσισε να παρατάξει. Δύο ευκαιρίες είχαν οι γηπεδούχοι στο πρώτο ημίχρονο και μία ο Ολυμπιακός. Ο Πορτογάλος ήξερε, ότι αν η ομάδα του προηγηθεί, οι Άγγλοι θα γέμιζαν με άγχος και το σημαντικότερο θα ανέβαινε η ψυχολογία των νταμπλούχων.
Αυτό συνέβη στο 51’. Ο… δολοφόνος επιστρέφει πάντα στον τόπο του εγκλήματος. Το έκανε πέρυσι, το έκανε και φέτος. Πήγε βόλτα την άμυνα των Άγγλων και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Η ελπίδα της ολικής ανατροπής φούντωσε. Είναι τεράστια υπόθεση να βλέπεις τους ακριβοπληρωμένους παίκτες της Άρσεναλ να τα έχουν χαμένα.
Αμέσως μετά το γκολ και για ένα χρονικό διάστημα, οι γηπεδούχοι… βάδιζαν και παραμιλούσαν. Πετούσαν τις μπάλες σε πλάγιο άουτ και εκεί που θα ζούμε μεγάλες στιγμές θα ήταν αν ήταν καλύτερη η εκτέλεση φάουλ του Φορτούνη. Αν η μπάλα περνούσε και πήγαινε στα δίχτυα, είμαι βέβαιος ότι το τρίτο γκολ οι Άγλλοι θα το έβαζαν μόνοι τους…
Μπορεί να πει κάποιος ότι οι γηπεδούχοι έχασαν αρκετές ευκαιρίες για να ισοφαρίσουν. Φυσικά και ήταν λογικό, αφού ο Μαρτίνς ρίσκαρε και έπρεπε να ρισκάρει, οπότε οι «κανονιέρηδες» θα έβρισκαν χώρους.
Εν κατακλείδι, ο Ολυμπιακός δεν προκρίθηκε, αλλά η νίκη του για δεύτερη στη σειρά χρονιά στο Εμιρέιτς είναι τεράστιο επίτευγμα. Είπα αι στην αρχή. Η μαγεία βρίσκεται στο χειροκρότημα. Και δε νομίζω να υπήρξε φίλος της ομάδας που να μην χειροκρότησε τον Μαρτίνς και τους παίκτες του…
Υ.Γ. Για τον Ελ Αραμπί, ότι και να πει, ότι και να γράψει κάποιος θα είναι λίγος. Αν ήταν πέντε χρόνια μικρότερος, θα κόστιζε 50 εκατομμύρια. Ίσως λέω και λίγα…
Υ.Γ. (1). Μεγάλη δικαίωση για αυτούς που πίστεψαν και προχώρησαν στην απόκτηση του Παπασταθόπουλου. Ο έμπειρος αμυντικός ήταν ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΣ.
Υ.Γ. (2). Την καλύτερή του εμφάνιση με τον Ολυμπιακό, έκανε και ο Ρέμπτσιουκ. Αντιθέτως νομίζω ότι… καίγονται τα κανονάκια του Μπρούμα. Μπήκε αλλαγή και δεν είχε μια θετική ενέργεια. Μία…
Υ.Γ. (3). Επιστροφή στις καλές εμφανίσεις για τον Σα. Τον Πορτογάλο τον ξέρουμε και είναι θέμα χρόνου να βρει τον πραγματικό του εαυτό. Απλά βρισκόταν σε άσχημο φεγγάρι.
Υ.Γ. (4). Δεν ξέρω τον λόγο για τον οποίο ο Μπα αντιδρά έτσι. Το ματς βρισκόταν στο 82’ και με την δεύτερη κίτρινη που πήρε έβαλε… τελεία στο ματς. Δεν λέω ότι ήταν πιθανό να μπουν δύο γκολ και να έρθει η πρόκριση. Αυτό που λέω είναι ότι με 10 παίκτες, ήταν ακατόρθωτο…
Υ.Γ. (5). Ποιος περιμένει την κλήρωση για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ…