Ο Μπουχαλάκης έκανε το ποδοσφαιρικό ριφιφί της δεκαετίας…

Ασχημο βράδυ για τον Κουέστα. Ολοι στον Άρη θα του χρεώσουν την ισοπαλία και τον αποκλεισμό από τα ημιτελικά. Ελπίζω σε αυτούς να μην συμπεριλαμβάνεται ο Ακης Μάντζος. Δεν είναι βέβαια άμοιρος ευθυνών ο τερματοφύλακας του Αρη. Ωστόσο δεν έπαιζε μόνος τους. Δεν βρισκόταν μόνος του στο γήπεδο εκείνη την ώρα.

Κι αν δεν είδε εκείνος τον καραδοκούντα Μπουχαλάκη οι συμπαίκτες του γιατί δεν τον είδαν; Γιατί δεν ενημέρωσαν τον Ισπανό πορτιέρο ότι υπάρχει αντίπαλος στο κάθετο δοκάρι του. Κι αν ξεγέλασε μια φορά ο Μπουχαλάκης τον τερματοφύλακα ξεγέλασε δυο φορές τους αμυντικούς και αμυνόμενους του Αρη που μάλλον τον είδαν αλλά δεν πίστεψαν ότι μπορεί να περιμένει για να εκμεταλλευτεί την κίνηση του συμπαίκτη τους. Διότι οχτώ στους δέκα τερματοφύλακες αυτό που έκανε ο Κουέστα θα έκαναν για να κερδίσουν λίγο χρόνο παραπάνω.

Αυτό έκανε κι ο Κουέστα. Αντί να κάνει κατευθείαν το βολές προτίμησε να κυλήσει την μπάλα στο χορτάρι βηματίζοντας για να περάσουν κρίσιμα δευτερόλεπτα. Κι όποιος παρατηρήσει την φάση προσεκτικά θα αντιληφθεί ότι ο διεθνής χαφ του ολυμπιακού ήταν έξω από το γήπεδο ότι ο τερματοφύλακας του Αρη είχα την Μπαλί στα χέρια του και την ώρα που πήγαινε να την αφήσει στο χορτάρι μπήκε μέσα.

Κίνηση συγχρονισμού και επί σκοπό να κινηθεί με ταχύτητα όταν η μπάλα κυλήσει. Το ήθελε και το έκανε. Ηταν λοιπόν η εξυπνάδα του Μπουχαλάκη που έκρινε την πρόκριση στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Η εξυπνάδα του και όχι κάτι άλλο. Γκολ που θα περίμενες να το δεις στα τοπικά πρωταθλήματα μπήκε σε παιχνίδι ανάμεσα στις δυο ομάδες που παίζουν την καλύτερη μπάλα στην Ελλάδα. Την καλύτερη μπάλα γενικά. Γιατί ειδικά, αυτή που έπαιξαν το βράδυ της Πέμπτης δεν διεκδικεί δάφνες ποιότητας.

Το παιχνίδι ήταν κέντρου με τον Ολυμπιακό να έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων στο πρώτο ημίχρονο και να βρίσκεται πίσω στις αρχές του δευτέρου από ένα πέναλτι που ούτε είχε πρόθεση κι όπως δείχνουν οι επαναληπτικές λήψεις μάλλον δεν έκανε. Στη συνέχεια ο Μαρτίνς άλλαξε την ομάδα σε μεγάλο βαθμό άλλο η εικόνα της δεν άλλαξε ιδιαιτέρα παρά τις αλλαγές.

Ο Αρης από ένα σημείο και μετά οπισθοχώρησε και δόθηκε η εντύπωση ότι ο Ολυμπιακός πιέζει. Μπορεί και να πίεσε αλλά φάσεις καθαρές για γκολ δεν έβγαλε με εξαίρεση μία. Ηρθε όμως το γκολ της δεκαετίας και δεν αφήνει περιθώρια για συζητήσεις πάνω στο ματς και τις παράτολμες για τέτοιο παιχνίδι επιλογές του Μαρτίνς.