Το δεύτερο ημίχρονο σαν στάχτη στα μάτια…

Εξι ήττες στη σειρά είναι πολλές για το γόητρο και την ιστορία του Ολυμπιακού. Κι είναι λάθος αν κανείς σταθεί απλά στην εξαιρετική εμφάνιση του δευτέρου ημιχρόνου. Αυτά είναι παρηγοριά στον άρρωστο ώσπου να βγει η ψυχή του. Δυστυχώς η ψυχή του Ολυμπιακού στη φετινή Ευρωλίγκα βγήκε.

Η ήττα από την ΤΣΣΚΑ ήρθε να σφραγίσει στην ουσία τον αποκλεισμό του από τους οκτώ της διοργάνωσης. Οποιος θέλει μπορεί να σταθεί μόνο στην επανάληψη αλλά να το κάνει αυτό είναι σαν να βλέπει το δέντρο και να αγνοεί το δάσος. Την αδυναμία του Ολυμπ0αιού για να ένα ημίχρονο να παίξει κανονικό μπάσκετ και να σημαδεύει συνεχώς έξω από την γραμμή του τρίποντου.

Αυτό δεν είναι κανονικό μπάσκετ και φαντάζομαι ότι δεν περιμένει κανέναν να του το πει ο κόουτς Μπαρτζώκας . Το ξέρει αυτό αλλά μέχρι τώρα δεν μπόρεσε να το λύσει. Όχι πως στον τομέα αυτό άλλαξαν τα πράγματα. Απλά βγήκαν τα ντράιβ του Μακίσικ και δόθηκε η εντύπωση πως οι ερυθρόλευκοι παίζουν μπάσκετ και κάτω από το καλάθι. Δεν είναι έτσι.

Ευτυχώς για του γηπεδούχους που ο Ιτούδης κράτησε αδικαιολόγητα πολύ στο ματς τον Τζέιμς κι αυτός με τις τρέλες του έδωσε το δικαίωμα στους παίκτες του Μπαρτζώκα να πλησιάσουν και κάποια στιγμή να προσπεράσουν. Κάπως έτσι πήγε να γίνει η μεγάλη ανατροπή που μπορεί και να ολοκληρωνόταν αν ο Σπανούλης δεν έκανε ένα ανεξήγητο για την κλάση και την εμπειρία του φάουλ στον Τζέιμς στέλνοντάς τον για τρεις βολές ενώ απέμεναν κάτι λιγότερο από τρία δευτερόλεπτα.

Η ήττα πόνεσε τους ερυθρόλευκους για τον τρόπο με τον οποίο ήρθε. Ο μεγάλος και διαρκής πόνος αφορά τις φανερές αδυναμίες της ομάδας που δεν μπορούν να λθυθούν και που η απουσία του ποιο αθλητικού παίκτη της, του Παπανικολάου την μεγεθύνουν.

MUST READ

«Ντου» Καρυπίδη σε Τσαγκαράκη

Μια χρονιά χαμένη όπως και η προηγούμενη δημιουργεί την υποχρέωση του επανασχεδιασμού ώστε να δημιουργηθούν συνθήκες αντεπίθεσης. Η εμφάνιση στο δεύτερο ημίχρονο υπάρχει ο κίνδυνος να ρίξει στάχτη στα μάτια…