Μαρινάκης: Μόνος το 2010, μόνος και το 2018…

Δεν είναι φυσιολογικό. Είναι όμως αναμενόμενο. Οκτώ χρόνια τώρα, κρατά αυτή η ιστορία. Ένα βρώμικο παιχνίδι στα όρια της χυδαιότητας από εκείνα που λίγοι θυμούνται με λεπτομέρειες και ακόμη λιγότεροι είναι σε θέση να το κατανοήσουν στην πραγματική του διάσταση. Ο στόχος ήταν πάντα ο Ολυμπιακός και εκείνος που τον κράτησε όρθιο το 2010 όταν όλα έδειχναν ότι πάμε σε μια πραγματική αλλαγή «συσχετισμών» με τον ισχυρό Παναθηναϊκό να… απειλεί με την εγκαθίδρυση της δικής του κυριαρχίας. Οι Ερυθρόλευκοι που εν τω μεταξύ έφτασαν ως το 24 του ranking της UEFA και έστησαν επτά διαδοχικές μαγιάτικες φιέστες χάνουν το πρώτο πρωτάθλημα από τότε, και ένα ολόκληρο σύστημα επιχειρεί να τους… ρίξει την χαριστική βολή προφανώς καταλαβαίνοντας ότι αν δεν το καταφέρει και τώρα, μπορεί σε μερικούς μήνες να το μετανιώσει. Κάπως έτσι λοιπόν προκύπτουν αφηγήματα περί «εμφυλίου», που φυσικά έχουν ως στόχο να προσπαθήσουν να χωρίσουν τη… θάλασσα στα δύο. Ο Ολυμπιακός όμως είναι ένας. Πάντα ένας ήταν.

Αυτά που κάποιοι… φαντάζονται συνέβησαν στο παρελθόν αλλού, και αν παραμένουν κάπου κρυμμένα είναι σε άλλες… γειτονιές. Στους φίλους Ντέμη και τους φίλους Μελισσανίδη (αλήθεια θυμάται κανείς εκείνες τις περίφημες εκλογές του Ερασιτέχνη), στους φίλους του «πολυμετοχικού» και στην οικογένεια Βαρδινογιάννη, στη σκιώδη Κυβέρνηση Ζαγοράκη στον ΠΑΟΚ και τους… άλλους (Βρύζας, Αναστασιάδης κλπ). Ο Ολυμπιακός αυτά που κάποιοι ονειρεύονται ότι μπορούν να του… σπείρουν, δεν τα έζησε ποτέ, γιατί δεν τα επέτρεψε ποτέ ο κόσμος του.

Επίσης για να το ξεκαθαρίσουμε: Ένας «εμφύλιος» προφανώς θέλει δύο, και στην προκειμένη περίπτωση υπάρχει μόνο ένας. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Ο άνθρωπος που το 2010 πήγε κόντρα σε κάθε οικονομικό αναλυτή και κάθε τεχνοκράτη που ήταν στο περιβάλλον του πασχίζοντας να τον πείσει ότι η χρονική συγκυρία –στην αρχή της περίφημης κρίσης που μας έβαζε σε αχαρτογράφητα νερά -και τα τεράστια οικονομικά προβλήματα του κλαμπ, απαγορεύουν την εμπλοκή του στην ΠΑΕ. Ο μόνος που δεν άκουσε κανέναν πηγαίνοντας κόντρα στην ίδια την λογική. Από το 2009 ο Σωκράτης Κόκκαλης έστελνε επιστολές σε ισχυρούς οικονομικά φίλους του Ολυμπιακού για να αναλάβουν την εταιρία. Όλοι του γύρισαν την πλάτη, πριν καν εντοπίσουν στα βιβλία την «τρύπα» των 44 εκατ ευρώ συν όλα εκείνα τα έσοδα που είχαν προεισπραχθεί για τις επόμενες σεζόν. Μόνο ο Βαγγέλης Μαρινάκης ήταν εκεί για τον Ολυμπιακό. Μόνος του, όπως και τώρα καθώς και εκείνος βλέπει πλάτες γυρισμένες δίχως μάλιστα να ζητά χρήματα. Άλλοι είναι απέναντι και υποστηρίζουν ότι δεν ασχολούνται, άλλοι δεν συμμετέχουν στα αλήθεια. Το μόνο σίγουρο είναι πως κανείς δεν βρίσκεται στο πλευρό του νυν ιδιοκτήτη σε αυτόν τον ασύμμετρο πόλεμο.

Τι έχει συμβεί σε αυτή την οκταετία; Ο Μαρινάκης όχι μόνο έχει ξοδέψει δεκάδες εκατ ευρώ από την προσωπική του περιουσία (όπως αποδεικνύεται μέσω των ισολογισμών της εταιρίας), όχι μόνο έχει τον Ολυμπιακό υπόδειγμα λειτουργίας, απόλυτα εναρμονισμένο με το FFP αλλά και θωρακισμένο με την δική του πλέον περιουσία (αθλητικό κέντρο κλπ), όχι μόνο μαζί με την ΠΑΕ δημιούργησε άλλους ορίζοντες στον Ερασιτέχνη, αλλά όλα αυτά τα κατάφερε συλλέγοντας τίτλους. Όσα χρήματα ξοδεύει ετησίως ο πρωταθλητής για φιλανθρωπίες τα έχουν οι… άλλοι για ετήσιο μπάτζετ στο αγωνιστικό τους τμήμα. Μια βόλτα στη Μάνδρα όπου για μήνες οι Πειραιώτες δίνουν μάχη για να επαναφέρουν την κανονικότητα σε μια ολόκληρη πόλη, τα λέει όλα! Και αυτές δεν αποτελούν υποθέσεις. Είναι γεγονότα.

Στο ίδιο διάστημα λοιπόν, εκείνοι που δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν τον ανταγωνισμό εντός αγωνιστικού χώρου έστησαν «πολεμίστρες» σε άλλα μέτωπα. Άνοιγαν δικογραφίες με «ανώνυμες επιστολές», έστησαν μιντιακούς μηχανισμούς που επί χρόνια πυροβολούν με «κατασκευασμένες» ιστορίες, ανέστησαν… φαντάσματα, έφτασαν σε σημείο να ενωθούν όλοι μαζί και να μπουν κάτω από την ομπρέλα της Κυβέρνησης για να σταματήσουν τον Ολυμπιακό ή έστω να τον καθυστερήσουν. Εκθέσεις της αστυνομίας, δικαστές, ΕΠΟ, διαιτητές, ομορφιές από Κυριακή σε Κυριακή χωρίς να διατηρούνται ούτε τα προσχήματα. Είδαμε μέχρι Υπουργούς να βγαίνουν δημόσια και να βρίζουν τον Ολυμπιακό θέλοντας να στείλουν τα… μηνύματα τους. Κάποια στιγμή λοιπόν θα τα κατάφερναν. Και αυτή η στιγμή μοιάζει να έφτασε. Τώρα λοιπόν θέλουν να τον αποτελειώσουν. Και κάπως έτσι ενορχηστρώνουν την τελική τους επίθεση.

Δεν μπορεί κανείς να προβλέψει τι θα καταφέρουν. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η πρώτη απόπειρα τους πήρε μια 8ετία! Ο Ολυμπιακός όλο αυτό το έχει ξαναπεράσει. Υπάρχει πάντα το δεδικασμένο του 2010. Τότε δεν είχε μόνο την απώλεια του πρωταθλήματος και την ΕΠΟ απέναντι. Είχε και όλο αυτό το τεράστιο οικονομικό βάρος να σηκώσει. Ανταποκρίθηκε. Τώρα ξέρει καλά τι πρέπει να κάνει και είναι βέβαιο ότι θα το επιχειρήσει. Το έχει ανέβει ξανά αυτό το βουνό. Και δεν το… έκανε με ελικόπτερο. Ούτε φέσωσε το ελληνικό δημόσιο (το οποίο μόνο από τους φόρους έχει κέρδη από την ΠΑΕ την τελευταία οκταετία άνω των 100 εκατ ευρώ), ούτε γαντζώθηκε σε κάποιο πολιτικό κόμμα, ούτε συμμάχησε με ανθρώπους που παραδοσιακά τους έχει απέναντι. Αντίθετα έφτασε στο σημείο να… δοκιμάζεται ως και από φίλια πύρα.

Από ανθρώπους που δεν περίμενε ποτέ ότι σκόπιμα θα τον παραπλανήσουν και θα τον οδηγήσουν σε καταστάσεις σαν αυτές που κυκλοφορούν με την ετικέτα της «εξυγίανσης» στην Ομοσπονδία. Για παράδειγμα το ρεπορτάζ λέει ότι το καλοκαίρι ο Θόδωρος Θεοδωρίδης εγγυήθηκε το 50%-50%. Το εγγυήθηκε ως UEFA πριν από τις εκλογές. Σήμερα η UEFA αποφάσισε να πάρει τη διαιτησία του Τριτσώνη και του Κουκουλάκη, φέρνοντας ξένους αρχιδιαιτητές πλάι στον Περέιρα. Όχι όμως για να υπερασπιστεί την υπόληψη της Σούπερ Λιγκ, αλλά μάλλον για να δώσει το δικαίωμα στον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ να παίξουν τον τίτλο στα ίσια. Τώρα, που τον Ολυμπιακό τον πέταξαν οριστικά απ έξω.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…