Είναι οξύμωρο να ψάχνουμε θεατές με το τουφέκι και τις λίγες φορές που μπορούν να μαζευτούν χιλιάδες κόσμου και να ζήσουμε ποδοσφαιρικές ατμόσφαιρες, να επιλέγουμε γήπεδα κοτέτσια...
Συμφωνώ κι επαυξάνω με τη διαρροή της ΠΑΕ ΠΑΟΚ αμέσως μετά την κλήρωση για τα ζευγάρια των ημιτελικών του Κυπέλλου, πως συναινεί στη διεξαγωγή του τελικού στο ΟΑΚΑ.
Είναι νωρίς βέβαια καθώς υπολείπονται οι ημιτελικοί και είναι υποτιμητικό να θεωρούμε πως Λάρισα και ειδικά Πανιώνιος που τα τελευταία χρόνια βγάζει απίστευτη ποδοσφαιρική υγεία δεν υπάρχουν στο χάρτη, το γεγονός όμως πως οι πιθανότητες επανάληψης του περσινού τελικού είναι αρκετές, ήταν δεδομένο πως θα άνοιγε πρώιμα την κουβέντα. Κι ευτυχώς, ο ΠΑΟΚ φρόντισε να την κλείσει πριν ακόμα αρχίσει να ταλαιπωρεί τα μυαλά μας.
Αν θέλουμε να είμαστε ακριβοδίκαιοι, για το θέμα επιτρέπεται να ομιλούν μόνο ΠΑΟΚτσηδες, κανείς δε μπορεί να νοιώσει εκείνο που νοιώθουμε, ούτε να έρθει στη δική μας θέση. Για να το θέσω πιο απλά, πιστεύει άραγε κάποιος πως σε περίπτωση που για Χ-Ψ λόγους υπήρχε προοπτική έστω κι ενδεχόμενο να διεξαχθεί ένας τελικός ΠΑΟΚ-ΑΕΚ στην Τούμπα, ο Μελισσανίδης θα το αποδεχόταν επειδή έτσι έπρεπε;
Οποιαδήποτε ομάδα αναγκαζόταν να δώσει τη μάχη της για έναν τίτλο στο σπίτι του αντιπάλου, δε θα συμφωνούσε αδιαμαρτύρητα. Αν έλεγαν του Βαγγέλα «πάνε παίξε στη Λεωφόρο τελικό με το βάζελο», ακόμα και με αυτόν τον διαλυμένο βάζελο, θα απαντούσε «πείτε μου μέρα, ώρα κι έρχομαι;»
Υπόψιν πως ο ΠΑΟΚ είναι ομάδα που έχει βαρεθεί να παίζει τελικούς σε γήπεδα της πρωτεύουσας με αντιπάλους ομάδες της πρωτεύουσας, καμμιά 15αριά μέχρι σήμερα αν δε με απατά η μνήμη μου, δεν είναι τόσο εύκολο να το καταλάβεις αν δεν το έχεις ζήσει κατ’ επανάληψη.
Ναι μεν συνήθως αντιμετώπιζε τους αντιπάλους σε θεωρητικά ουδέτερη έδρα, ας μην κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας όμως, μικρή σημασία έχει το γήπεδο που γινόταν ο τελικός σε σχέση με τα υπόλοιπα.
Και μόνο που η αποστολή επιβιβαζόταν σε αεροπλάνο, καπάκι στο πούλμαν για να πάει στο ξενοδοχείο, ακολουθούσε τελετουργικό αγώνα εκτός έδρας δηλαδή, αναγκαστικά προσαρμοζόταν και η ψυχολογία της αποστολής πως είναι φιλοξενούμενη με ότι αυτό συνεπάγεται .
Αντιστρόφως ανάλογη ήταν η προσέγγιση του αντιπάλου, που αισθανόταν σα να παίζει στο σπίτι του, ακόμα κι αν δεν αγωνιζόταν εκεί. Παρέμενε όμως στην πόλη του, στο δικό του περιβάλλον και οπλιζόταν με την αυτοπεποίθηση και την ορμή του γηπεδούχου.
Μη νομίσει κάποιος πως μέμφομαι το σύστημα, την Αθήνα, τον υδροκεφαλισμό της και όλα τα συναφή που ακούγονται εδώ πάνω, δε σας κρύβω πως αν ήμουν κάτι σε υπουργός αθλητισμού, πρόεδρος της ΕΠΟ, είχα τέλος πάντων επιτελικό ή έστω και γνωμοδοτικό ρόλο, ΟΑΚΑ θα ψήφιζα.
Αντιλαμβάνομαι πως είναι άδικο για τις ομάδες εκτός Αττικής, από την άλλη όμως η Ελλάδα δεν είναι ούτε Ισπανία, ούτε Αγγλία, ούτε Γερμανία που σε κάθε κωμόπολη που λέει ο λόγος, βρίσκεις και μια γηπεδάρα. Στη χώρα μας υπάρχει μόνο ένα ΟΑΚΑ που πληροί τις προδιαγραφές και μπορεί να συγκεντρώσει αρκετό κόσμο, συμπεριλαμβανομένων και των νεκρών ζωνών. Ο Βασίλης Γκαγκάτσης ήταν ο πρώτος και μοναδικός πρόεδρος της ΕΠΟ που πήγε κόντρα στα ισχύοντα και καθιέρωσε την άρση της μονιμότητας του ΟΑΚΑ.
Ο πρώην πρόεδρος της ΕΠΟ είναι η αλήθεια πως είχε αγνές προθέσεις και πρέπει να του το αναγνωρίσουμε, η αστυφιλία άλλωστε δεν έκανε ποτέ καλό, ποδοσφαιρικά όμως η εικόνα αν δεν ήταν αποκρουστική, σίγουρα δεν παρέπεμπε σε αυτό που θέλαμε όλοι να ζήσουμε Μπορεί ο τελικός να απέχει από αυτό που ορίζεται ως ποδοσφαιρική γιορτή όπως προβλέπει το κλισέ, πρέπει ωστόσο να συγκεντρώνει όσα περισσότερα χαρακτηριστικά της είναι δυνατόν.
Ο περσινός τελικός πχ στο Βόλο, σε ένα μισογεμάτο γήπεδο χωρητικότητας περίπου 20χιλ θεατών, δεν είχε και τόσες διαφορές από τον αντίστοιχο της ΕΠΣ Θεσσαλίας, ως εικόνα. Λίγο οι συγγενείς των παικτών, λίγο τα τριγύρω χωρία, μαζεύεται κι εκεί κόσμος. Και να πεις πως κερδίζουν κάτι οι τοπικές κοινωνίες να το πάρει το ποτάμι, περισσότερη χασούρα έχουν παρά κέρδος.
Το ΟΑΚΑ είναι πιο ασφαλές, χωράει περισσότερο κόσμο, είναι οξύμωρο να ψάχνουμε θεατές με το τουφέκι και τις λίγες φορές που μπορούν να μαζευτούν χιλιάδες κόσμου και να ζήσουμε ποδοσφαιρικές ατμόσφαιρες, να επιλέγουμε γήπεδα κοτέτσια.
ΟΑΚΑ λοιπόν και πάλι ΟΑΚΑ, γνωρίζω πως πολλοί συνοπαδοί μου θα διαφωνήσουν, αλλά τι να κάνουμε, δε γίνεται να συμφωνούμε σε όλα. Τις ίδιες απόψεις εξέφραζα και πέρσι που ο Ιβάν ήταν ανένδοτος, προφανώς επέμενε στο πλαίσιο της επίδειξης ισχύος που ήθελε να κάνει.
Τώρα που το κατάφερε και τον έχει φοβηθεί το μάτι των υπολοίπων, δεν έχει λόγο να επιμένει στην ίδια τακτική, οι άλλοι είναι οι τρομαγμένοι της υπόθεσης, εκείνος είναι δυνατός και η ομάδα που έφτιαξε, ασταμάτητη.
Στη φάση που βρίσκεται ο ΠΑΟΚ, μια πιθανή άρνηση θα έβγαζε ηττοπάθεια, ακόμα κι αν αυτή γινόταν για ένα γινάτι. Να είστε σίγουροι πως, αν έλεγαν του Σαββίδη να βάλει ένα χεράκι να χτιστεί στο επόμενο τρίμηνο η Αγιά Σοφιά ώστε να γίνει εκεί ο τελικός, θα το έκανε με όλη του την ψυχή…