Έξαψη στο Αϊντχόβεν…

Μια ματιά στο λεξικό για αρχή. Τι είναι η έξαψη, εκτός από το νέο σουξέ της Νατάσσας Θεοδωρίδου σε στίχους Βαγγέλη Μαρινάκη.

Είναι η αίσθηση της έντονης θερμότητας, που δεν προκαλείται από εξωτερικές πηγές. Μπορεί να παρουσιαστούν ξαφνικά ή να νιώσετε κάποια συμπτώματα πριν.

Συγκεκριμένα, μπορεί να αισθανθείτε:

Μούδιασμα στα δάχτυλά σας

Την καρδιά σας χτυπά ταχύτερα από το συνηθισμένο

Το δέρμα σας να γίνεται ξαφνικά ζεστό

Το πρόσωπό σας ή / και το στήθος γίνονται κόκκινα

Εφίδρωση ειδικά στο άνω μέρος του σώματος

Μια έξαψη διαρκεί γενικά λιγότερο από πέντε λεπτά και η εφίδρωση που τη συνοδεύει συνήθως ξεκινάει ένα λεπτό μετά από τη στιγμή που θα νιώσετε τους παλμούς της καρδιάς σας.

Αφού μάθαμε την πληροφορία της ημέρας, και αφού είμαι σίγουρος ότι εξάψεις είχαν πολλοί και πολλαπλές θαρρώ, θα προχωρήσω ποδοσφαιρικά. Προσθέτοντας τελευταία πως η έξαψη που ένοιωσε το Αϊντχόβεν ισχύει και για αυτούς που πανηγύριζαν στο φινάλε και για αυτούς που έμειναν… τάβλα στο 89΄. Και δεν αναφέρομαι μόνο στους δύσμοιρους Ολλανδούς. Τώρα που το ξαναβλέπω ταιριάζει περισσότερο στους πρόσκαιρους οπαδούς της PSV, σε αυτούς που θυμήθηκαν την… Έξαψη μετά από μια νίκη σε ντέρμπι. Μετά από 3 χρόνια και βάλε και όταν ο στόχος όλης της χρονιάς είναι απλά αυτή η μια νίκη. Αρκετά όμως με αυτούς.

Ποδοσφαιρικά πιο to the point ατάκα από την έξαψη για να περιγράψει αυτό που ζήσαμε όλοι στο Φίλιπς Στάντιον με το γκολ του Χασάναρου στο 88΄είναι ηδονή. Απόλυτη!

Να μην θέλεις να τελειώσει η στιγμή. Να μην θες να μείνεις από δυνάμεις φωνάζοντας γκολ από τα βάθη της ψυχής σου.

Πήρε αυτό που άξιζε ο Ολυμπιακός και ας βρέθηκε από το πουθενά σε μπλέξιμο. Και ας είδε τα δοκάρια να βαράνε. Ένα ματς που θα πρέπει να το ξαναδούν στο Ρέντη. Για τα λάθη ναι, πάντα πρέπει να βλέπεις τα λάθη. Για την αλλαγή που έφεραν οι αλλαγές, ο Φορτούνης κυρίως. Για τα λάθη και των Ολλανδών, του Σμίντ που αντί να πάει για το 3-0 νόμιζε πως η ομάδα του ξαφνικά έμαθε να παίζει άμυνα. Για τον Μάλεν που μας έσωσε, καθώς πήρε την μπουκιά από το στόμα του Γκέτσε μετά την άστοχη έξοδο του Σα, που και χθες «έφαγε» γκολ που δεν έπρεπε.

Μα, για τον τρόπο που μέχρι το φινάλε ο Μαρτίνς και οι παίκτες του σκύλιασαν για να βρουν αυτό το γκολ που θα τους έφερνε στους 16 του Γιουρόπα Λιγκ.

Μα πιο πολύ για αυτό τον ευλογημένο άνθρωπο, τον Χασάν. Που είναι ξανά και ξανά ο άνθρωπος της τελευταίας στιγμής. Θα πω και για τον Σεμέδο γιατί είναι η ψυχή αυτή της ομάδας. Το καλύτερο παιδί. Τρελάρας, με την καλή έννοια. Ψυχούλα.

Ο Ολυμπιακός συνεχίζει να ονειρεύεται. Κάτι του χρωστάει η ιστορία από πέρσι. Όπου άξιζε έχει συνεχίσει στους «8» αλλά το σύμπαν συνομότησε εις βάρος του.

MUST READ

Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)

Έξαψη και ηδονή λοιπόν μαζί. Έξαψη μόνο για τους άλλους που περιμένουν στις 2 να μάθουν τι ομάδα θα είναι για τις επόμενες τρεις εβδομάδες…