Κομμάτι του «χαρακτήρα» του

Πως το τραγούδησε κάποτε η Μαρινέλλα; Ναι, τελικά «τίποτα δεν γίνεται τυχαία». Ακόμη και μια πρόκριση στο 89΄, με ήττα. Μια «ιστορία» σαν αυτή που προέκυψε στο Philips stadion από το… ριμπάουντ και το κάτι σαν buzzer beater του Αχμέντ Χασάν.

Συνήθης ύποπτος ο Αιγύπτιος φορ, σε μια νύχτα που λες και έγινε ο ποδοσφαιρικός «πόλεμος των έξι ημερών» (ξανά τα δύο γκολ της PSV ο Ισραηλινός, Εράν Ζαχάβι).

«Σεσημασμένος» πλέον και ο Ολυμπιακός του Πέδρο Μαρτίνς που ξέρει καλά σε τέτοιες περιπτώσεις να λέει την τελευταία κουβέντα:

Πρόκριση επί της Μίλαν τον Δεκέμβρη του ΄18 με γκολ του Κώστα Φορτούνη στο 81΄(3-1).

Πρόκριση επί του Ερυθρού Αστέρα τον Δεκέμβρη του ΄19 με γκολ του Γιουσέφ Ελ Αραμπί στο 87΄(1-0).

Πρόκριση επί της Άρσεναλ τον Φλεβάρη του ΄20 με γκολ του Γιουσέφ Ελ Αραμπί στο 119΄(2-1).

Καρέ με το χθεσινό.

Δείγμα του «χαρακτήρα» του. Αλλά και της φιλοδοξίας για αυτό το «κάτι παραπάνω» στην Ευρώπη, που με υπομονή το γυροφέρνει. Η πέμπτη φορά στη δεκαετία που οι Πειραιώτες βρίσκονται στους «16» ευρωπαϊκής διοργάνωσης (Τσάμπιονς Λιγκ: 2014, Γιουρόπα Λιγκ: 2012, 2017, 2020, 2021).

Κάποια στιγμή θα καθίσει η μπίλια και στο… κόκκινο.

Σημασία έχει να είσαι εκεί. Να διεκδικείς. Να αντέχεις. Και να ξέρεις να περιμένεις, επενδύοντας πια και στην εμπειρία σου.

Το λέγαμε και έπειτα από το Καραϊσκάκης αυτό, για το οκτάλεπτο από το 2-2 ως την λήξη του πρώτου μέρους. Συνέβη χθες σε ολόκληρο το δεύτερο ημίχρονο.

Η αντίδραση του Ολυμπιακού στο «κάψε το σενάριο» πρώτο ημίχρονο της PSV, δεν είναι αντίδραση ελληνικής ομάδας.

Ο τρόπος που ποδοσφαιριστές του Πέδρο Μαρτίνς, διεκδίκησαν τις πιθανότητες τους για το ένα γκολ της πρόκρισης σε ένα ματς-καρμανιόλα. Έπειτα από την «μικρή καταστροφή» του πρώτου μέρους.

Οι δυο αλλαγές σχηματισμού που έκαναν το 4-3-3 πρώτα 4-2-3-1 (46΄) και έπειτα 4-4-2 (79΄).

Η προσφορά εκείνων που ήρθαν από τον πάγκο και δη των Φορτούνη-Χασάν.

Η προσήλωση στο στόχο ως το τελευταίο σφύριγμα.

Ναι, θα μπορούσε να γίνει 3-0 στο δοκάρι του Μαλέν (86΄). Θα μπορούσε όμως να έχει γίνει και 2-1 από το 50΄(Καμαρά) ή από το 78΄(Φορτούνης) στα δοκάρια των Ερυθρόλευκων.

Δεν ήρθε ουρανοκατέβατο στο φινάλε αυτό το γκολ της πρόκρισης. Προέκυψε μέσα από εμφανή βελτίωση της εικόνας.  Έστω σε μια νύχτα που ο μοναδικός Ερυθρόλευκος που έκανε το «παραπάνω» ήταν ο Ουσεϊνου Μπα.

Η PSV δεν είναι μια ομάδα της… σειράς, όπως οι περισσότεροι την παρουσίασαν. Το απέδειξε (και) χθες. Αποκλείστηκε για πρώτη φορά από ελληνική ομάδα: 1/8 λέει πια ο λογαριασμός.  Τέσσερα γκολ έβαλε στον Ολυμπιακό και είχε και δύο δοκάρια.

Μπορεί ο Σμιντ σήμερα-αύριο να γίνει ανάμνηση στο Philips Stadion, το σύνολο που έχει φτιάξει όμως ίσως σε ένα-δύο χρόνια να το βλέπουμε και να τρίβουμε τα μάτια μας, όπως συμβαίνει παραδοσιακά με αυτές τις Ολλανδικές ομάδες που δεν ψάχνουν μια χρονιά, αλλά μια γενιά καλού ποδοσφαίρου.

ΥΓ. Το χθεσινό βράδυ ήταν «Βατερλό» για πολλά φαβορί. Η Λέστερ, η Νάπολι, η Λεβερκούζεν, η Χοφενχάιμ. Το επίπεδο είναι πραγματικά υψηλό. Κάπως έτσι στους «16» δεν υπάρχουν Γερμανοί, Γάλλοι, Πορτογάλοι, Ρώσοι! Δηλαδή το 4, το 5, το 6 και το 7 της κατάταξης. Αν γίνεται οι νταμπλούχοι να μείνουν μακριά και από το 1-2-3 (τους εκπροσώπους Αγγλίας, Ισπανίας και Ιταλίας); Θα ήταν ευχής έργον.